Συνέντευξη με τον κ. ¶ρη Σταθάκη

Τον γνωρίσαμε μέσα από τηλεοπτικές συχνότητες, σε ρόλο δημοσιογράφου και παρουσιαστή εκπομπών για το αυτοκίνητο, αναλύοντας μεταξύ άλλων, γενικότερα θέματα, που αφορούν στην οδική ασφάλεια, τις συνθήκες στους αυτοκινητόδρομους και τις συνήθειες του Έλληνα οδηγού. Παρακολουθήσαμε για χρόνια την αρθρογραφία του, στα μεγαλύτερα ελληνικά περιοδικά για το αυτοκίνητο. Από εκεί και πέρα, η εμπειρία του κ. ¶ρη Σταθάκη αξιοποιήθηκε αρχικά στο Δήμο Αθηναίων, ως Αντιδήμαρχος Αθηναίων (1999 – 2003), ενώ πλέον, από το 2004 είναι Βουλευτής της B Αθηνών με τη Ν.Δ. Η έντονη δημοσιογραφική, αλλά και πολιτική δραστηριοποίησή του, καθώς και η σημαντική συμμετοχή και παρουσία του σε αρκετούς άλλους φορείς, καθιστά πάντα τις απόψεις του γύρω από το θέμα της οδικής ασφάλειας, χρήσιμες. Ο κ. ¶ρης Σταθάκης μιλάει στο Security Manager, με απόλυτα προσιτό τρόπο, για όλα τα ζητήματα που αφορούν στη νοοτροπία του Έλληνα οδηγού, στις συνθήκες στους ελληνικούς δρόμους και στις ενέργειες  των επίσημων φορέων.

Κύριε Σταθάκη, η συμπεριφορά του Έλληνα οδηγού παραμένει η κύρια αιτία των ατυχημάτων που συμβαίνουν στους ελληνικούς δρόμους;

Εμείς οι Έλληνες, είμαστε πολύ καλοί ως οδηγοί-χειριστές, αλλά δυστυχώς, είμαστε πολύ κακοί πολίτες. Γιατί, δεν σεβόμαστε τίποτα και κανέναν.
Αυτός, για παράδειγμα, που περνάει με κόκκινο, παραβιάζει το ΣΤΟΠ, κάνει στροφή επιτόπου στην εθνική οδό ή οδηγεί μεθυσμένος, μπορεί να είναι άριστος χειριστής του αυτοκινήτου ή της μοτοσικλέτας του, αλλά είναι κάκιστος πολίτης και, επομένως, πολύ επικίνδυνος οδηγός.

Τα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν και προβλέπουν σημαντική αύξηση των προστίμων, πιστεύετε ότι θα συμβάλουν στη μείωση των ατυχημάτων ή είναι απλώς εισπρακτικά μέτρα, όπως αρκετοί θεωρούν;

Όταν παραβιάζουμε το κόκκινο και μας δίνουν κλήση, θεωρούμε ότι τα πρόστιμα είναι εισπρακτικό μέτρο. Όταν όμως περάσει κάποιος άλλος με κόκκινο και χτυπήσει το παιδί μας (ή έστω το αυτοκίνητό μας), λέμε ότι είναι εγκληματίας, τον βρίζουμε και θέλουμε να τον βάλουν στη φυλακή. Θέλουμε, δηλαδή, να υπάρχει αστυνόμευση και πολύ αυστηρά πρόστιμα, αλλά … μόνο για τους άλλους …

Από την εμπειρία σας, μπορείτε να μας πείτε τι γίνεται σε άλλες χώρες του εξωτερικού, στο θέμα των προστίμων;

Πρόστιμα επιβάλλονται σε όλες τις χώρες, αλλά οι οδηγοί δεν διανοούνται να περάσουν με κόκκινο, ούτε να παραβιάσουν το ΣΤΟΠ, ακόμα και όταν ο δρόμος είναι τελείως άδειος.

Γενικότερα, θεωρείτε ότι ο Έλληνας για να βελτιώσει την οδηγική του συμπεριφορά, πρέπει να ζει με το «φόβο» των αυστηρών κυρώσεων;

Σίγουρα, πρέπει να υπάρχει αστυνόμευση και αυστηρές κυρώσεις για τους παραβάτες, αλλά προηγουμένως πρέπει να γίνει μία σοβαρή εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, για να αρχίσουμε να σεβόμαστε τους νόμους.
Δεν μπορείς να δείρεις ένα παιδάκι, επειδή έπεσε από τη σκάλα, αν προηγουμένως δεν του εξηγήσεις τον κίνδυνο και δεν του μάθεις να προσέχει

Πολύς λόγος γίνεται για το σύστημα εξέτασης και παροχής διπλωμάτων. Ποια είναι η άποψή σας για το θέμα;

Έχουν βελτιωθεί πολλά σημεία στο σύστημα εκπαίδευσης και εξέτασης των εκπαιδευτών και των υποψηφίων οδηγών, αλλά ακόμα δεν έχουμε φτάσει στο σημείο να λέμε ότι όποιος έχει δίπλωμα ξέρει και να οδηγεί. Πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα είναι να λέμε ότι πολλοί … προτιμούν να αγοράζουν τα διπλώματά τους, παρά να μάθουν να οδηγούν σωστά.
Ουσιαστικά δηλαδή, αγοράζουν μία άδεια οπλοφορίας, για να βγουν στους δρόμους και να σκοτωθούν ή να σκοτώσουν κάποιον άλλον, που δεν φταίει καθόλου.

Τι χρειάζεται, σε γενικές γραμμές, για να αλλάξει η νοοτροπία του Έλληνα οδηγού; Η εκπαίδευση σε μικρότερες ηλικίες, μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο;  

Βεβαίως και μπορεί να παίξει ρόλο. Γι’ αυτό, πριν από περίπου 4 χρόνια (ως πρόεδρος του Οργανισμού Οδικής Ασφάλειας του Δήμου Αθηναίων), φρόντισα να φέρουμε στην Ελλάδα το πακέτο του μαθήματος κυκλοφοριακής αγωγής και οδικής ασφάλειας «Ο δρόμος και εγώ», που διδάσκεται σε άλλες 13 ευρωπαϊκές χώρες.
Δώσαμε τότε το πρόγραμμα αυτό στα 171 δημοτικά σχολεία του Δήμου και στη συνέχεια το παραδώσαμε στο Υπουργείο Παιδείας, για να φτάσει στα σχολεία όλης της χώρας. Κάτι που φρόντισε αμέσως να κάνει η κα Γιαννάκου.

Πάμε λίγο στην κατάσταση των εθνικών οδών και γενικότερα των δρόμων, που παραμένουν βασικός παράγοντας πολλών ατυχημάτων. Θεωρείτε ότι γίνονται βήματα βελτίωσης και -αν ναι- σε τι ρυθμό;

Οι δρόμοι ποτέ δεν φταίνε! Φταίνε αυτοί που τους μελετούν, αυτοί που τους κατασκευάζουν, αυτοί που τους παραλαμβάνουν (και τους βρίσκουν τέλειους) και φυσικά, αυτοί που τους συντηρούν και τους επισκευάζουν.
¶νθρωποι με ονοματεπώνυμα, οι οποίοι μπορούν (και πρέπει) να βρεθούν, για να πληρώσουν τα λάθη, τις παραλείψεις και … τις κομπίνες τους.

Η αστυνόμευση στις εθνικές οδούς είναι χρήσιμη; Πόσο επαρκή τη βρίσκετε;

Η αστυνόμευση χρειάζεται πάντα.
¶λλο πράγμα όμως η αστυνόμευση των παραβάσεων που σκοτώνουν και άλλο παγανιές της τροχαίας πίσω από τα ανόητα όρια ταχύτητας, για να μοιράσει κλήσεις και να δείξει έργο.

Σας έχω ακούσει αρκετές φορές να διαφωνείτε για τη σήμανση- και συγκεκριμένα- για τα όρια ταχύτητας στις εθνικές οδούς. Προβλέπετε ότι θα γίνει κάτι άμεσα, προκειμένου να βελτιωθεί η σήμανση και να γίνουν πιο ΄΄αντιπροσωπευτικά΄΄ των συνθηκών, τα όρια;

Μετά από μία ερώτησή μου στη Βουλή (και μετά από συζήτηση που είχα με τον κ. Σουφλιά), ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ ανακοίνωσε ότι θα αυξήσει τα όρια στους αυτοκινητόδρομους. Υπάρχουν όμως και σημεία, στα οποία πρέπει να μειωθούν!
Γι’ αυτό, ζήτησα να γίνει εξορθολογισμός των ορίων ταχύτητας.
Δεν είναι δυνατό να έχουμε όρια 30 και 20 χλμ/ώρα σε ανοικτούς δρόμους και 50 χλμ/ώρα μέσα στις πόλεις!
Και δεν είναι δυνατό να υπάρχει όριο 120 χλμ. σε αυτοκινητόδρομους (με διάζωμα στη μέση) και 100χλμ/ώρα στο δρόμο Αθήνας-Πάτρας, εκεί που δεν υπάρχει διαχωριστικό.
Γιατί, στην πρώτη περίπτωση δεν κινδυνεύουμε, ακόμα και αν πέσουμε πάνω στη μπαριέρα ή σε άλλο αυτοκίνητο, που έχει την ίδια κατεύθυνση με εμάς, ενώ στη δεύτερη περίπτωση, είμαστε εκτεθειμένοι σε μετωπική σύγκρουση με (100+100), 200 χλμ/ώρα…

Ποια είναι η γνώμη σας για τις κάμερες, που έχουν τοποθετηθεί στους δρόμους και στις εθνικές οδούς, καθώς και για το σκοπό που εξυπηρετούν; Υπάρχει για σας ζήτημα παραβίασης προσωπικών δεδομένων, με τη χρήση των καμερών στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας;  

Αν σεβόμαστε τους νόμους, δεν πρέπει να μας ενοχλούν καθόλου! Όπως ακριβώς δεν μας ενοχλούν οι κάμερες που είναι στις τράπεζες (όταν φυσικά δεν έχουμε κανένα σκοπό να μπούμε μέσα για να κλέψουμε). Αν όμως κάνουμε παραβάσεις ή κλέψουμε μία τράπεζα, δεν έχουμε δικαίωμα να διαμαρτυρηθούμε επειδή μας φωτογράφησαν …

Το πέταλο του Μαλιακού παραμένει μια ανοιχτή πληγή για την ασφάλεια στους ελληνικούς δρόμους. Και όμως, αν κάποια τοπικιστικά συμφέροντα και αντιδράσεις δεν απέτρεπαν το μεγάλο έργο της ζεύξης, ίσως τα πράγματα να είχαν ήδη πάρει μια διαφορετική τροπή. Μήπως τελικά, συνολικά, σαν κοινωνία και κράτος, δεν έχουμε αναγάγει ακόμα σε μέγιστη προτεραιότητα το θέμα της οδικής ασφάλειας;

Τα δύο τραγικά δυστυχήματα (με τους 10 και 6 νεκρούς) στο Πέταλο του Μαλιακού, δείχνουν φαρισαϊσμό, άγνοια και αδιαφορία. Γιατί, μιλούμε συνεχώς για τα μέτρα που πρέπει να παρθούν εκεί, για να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι (από τότε μέχρι τώρα) έχουν σκοτωθεί … μέσα στις ελληνικές πόλεις, περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι.

Κύριε Σταθάκη, σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που μας διαθέσατε και για τις εμπεριστατωμένες απόψεις που εκφράσατε και οι οποίες ενδιαφέρουν άμεσα όλους τους αναγνώστες του Security Manager -και όχι μόνο.

Και εγώ σας ευχαριστώ.