Security: Κατάρτιση στελεχών ασφάλειας στην Ελλάδα Vs Αποτελεσματικότητας και εξέλιξης

Μια έρευνα μέσα από την οποία χαρτογραφείται όλη η κατάσταση του SECURITY, στη Χώρα και ειδικότερα ο τομέας της κατάρτισης όπου προτείνονται και αναδεικνύονται καινοτόμα στοιχεία προς υιοθέτηση.

 

 

 

 

 

Προπαρασκευαστικά της έρευνας
Η έρευνα υποκινήθηκε ύστερα από σχετικό προβληματισμό, στο πλαίσιο της ενεργητικής συμμετοχής των σπουδαστών, στη διαδικασία μάθησης. Ακολούθησε ο σχεδιασμός, η αναζήτηση, (νομική και βιβλιογραφική, συνεργασιών). Το επόμενο στάδιο, αφορούσε την έρευνα και μετά την μετατροπή των information σε intelligence, από τα ληφθέντα ποσοτικά στοιχεία (με δομημένα ερωτηματολόγια) και από τις ημιδομημένες αλλά και ανοικτές συνεντεύξεις-συζητήσεις. Τέλος, έγινε η επιλογή και η καταγραφή, των στοιχείων με αρχή την απόδοση της πραγματικότητας, αντικειμενικά.

Νομική βάση σε σχέση με τον σκοπό και τους στόχους της έρευνας. Ορισμοί και διευκρινήσεις
Νομική βάση. Με το Ν.3879/2010, «Ανάπτυξη της Δια Βίου Μάθησης, (ΔΒΜ) κ.α.», τίθενται ως προτεραιότητα, ο ίδιος ο πολίτης. Δίνεται έμφαση, στη διευκόλυνση συμμετοχής, σε εκπαιδευτικές διαδικασίες και στην αναγνώριση και πιστοποίηση των προσόντων.

Επιδιώκεται η σύνδεση της ΔΒΜ, με την απασχόληση. Δίνεται βαρύτητα στην παροχή εφοδίων και επαγγελματικής κατάρτισης, ώστε να συνδεθεί η ΔΒΜ με την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Επιπλέον, καθιερώνεται ένα διαφανές και αποτελεσματικό πλαίσιο λειτουργίας για όλους τους φορείς, που παρέχουν εκπαίδευση και κατάρτιση και διασφαλίζεται η διαφάνεια, για την ποιότητα διαδικασιών αξιολόγησης, αναγνώρισης και πιστοποίησης, τόσο της εργασιακής εμπειρίας, όσο και της μάθησης, προς το σκοπό συγκρότησης Εθνικού Πλαισίου Προσόντων.

Στην εθνική αυτή, στρατηγική για την εκπαίδευση και τη δια βίου μάθηση, ενσωματώνονται η Στρατηγική της Λισσαβόνας ( διακυβερνητικά συντονιστικά μέτρα, για να γίνει η ευρωπαϊκή οικονομία η πλέον ανταγωνιστική) και δίνεται έμφαση στην ποιότητα, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.

Αναγκαία προϋπόθεση είναι η βελτίωση της ποιότητας και της ανταπόκρισης του εκπαιδευτικού συστήματος, στις ανάγκες της αγοράς εργασίας και η εξοικείωση μαθητών, σπουδαστών και φοιτητών με αυτές, με ένα ιδιαίτερο βάρος στη συμβουλευτική.

Σκοπός και στόχος της παρούσας έρευνας. Είναι ακριβώς η συμβολή, στο ανωτέρω πλαίσιο. Διαύγεια στην υφιστάμενη κατάσταση. Διευκόλυνση του στόχου του νόμου, στο να δοθεί βαρύτητα στην παροχή εφοδίων στους καταρτιζόμενους ή επιμορφωνόμενους, ως στελέχη ασφαλείας. Ανταπόκριση στις ανάγκες της αγοράς εργασίας σε σύνδεση, με την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, από την πλευρά της ποιοτικής παροχής υπηρεσιών και για την περίπτωσή μας, υπηρεσιών ασφαλείας. Και όλα αυτά με ένα χαρακτήρα συμβουλευτικό. Ότι δηλαδή, έχει θέση ως αντικειμενικό σκοπό, ο Νόμος 3879/10. Τα όσα αναφέρονται παρακάτω είναι κατασταλάγματα από την πραγματικότητα, όπως ανέβλυσε από την έρευνα σε συνδυασμό με την εμπειρία περί της υπαρκτότητας της κατάστασης, που εξετάζουμε με τη σιγουριά, της εμπειρογνωμοσύνης σε συνδυασμό με τα γραπτά κείμενα του νομοθετικού πλέγματος και των κανονισμών σπουδών και πιστοποιήσεων. Επειδή κεντρικός άξονας είναι η ΔΒΜ, κρίνονται απαραίτητοι, οι παρακάτω ορισμοί ΙΕΚ και φορείς παροχής υπηρεσιών Δια Βίου Μάθησης. Τα ΙΕΚ είναι βασικοί φορείς παροχής αρχικής ή συμπληρωματικής επαγγελματικής κατάρτισης (ν.4093/2012). Αποσκοπούν στη βελτίωση και στην παραγωγική διαδικασία της αγοράς εργασίας. Φορέας διαχείρισης είναι το Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης. Η Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης, ασκεί την αρμοδιότητα διαμόρφωσης και εποπτείας του εκπαιδευτικού πλαισίου των ΙΕΚ.

¶λλοι φορείς είναι, τα ΚΕΚ και τα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών, εφεξής Κέντρα Δια Βίου Μάθησης (ΚεΔιΒιΜ) επιπέδου ΙΙ και Ι, αντίστοιχα , βάσει του ν. 4093/2012.

Φαινομενολογία στη χώρα για την κατάρτιση και τις επιμορφώσεις στο security
Ο συγκεκριμένος κλάδος έκανε την εμφάνισή του στη Χώρα, περί τα μέσα της δεκαετίας του ’70. Μέχρι την ισχύ του Νόμου 2518/1997, η εκπαίδευση στα θέματα αυτά, ανήκε στον «πατριωτισμό» της κάθε εταιρείας. Μάλιστα ορισμένες λειτούργησαν ικανοποιητικά, στον τομέα αυτό. Για πρώτη φορά στο Ν.2518/97 και στο αρ.4 παρ.1δ, αναφέρεται η εκπαίδευση στις υποχρεώσεις των ΙΕΠΥΑ. Η εκπαίδευση μέχρι το 2010, ήταν σποραδική και εκ των ενόντων, με εξαίρεση την ειδικότητα «Στέλεχος Υπηρεσιών Ασφαλείας των ΙΕΚ», που ξεκίνησε φθίνοντος του προηγούμενου αιώνα και στην αυγή του νέου.
Καταρτίσεις. Στα μεταλυκειακά ΙΕΚ, υφίστανται σήμερα, οι ειδικότητες, «Στέλεχος Ασφαλείας Προσώπων και Υποδομών» και «Φύλακας Μουσείων και Αρχαιολογικών Χώρων». Υφίσταται όμως και πλαίσιο κατάρτισης, σε μεταγυμνασιακό ΙΕΚ, διάρκειας, 6 μηνών, επιπέδου1 (επιχειρησιακό προσωπικό-φύλακες), σχετική η Απόφαση Γ.Π./7360/17.05.2012, ΦΕΚ Β 1715. Στα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης επιπέδου ΙΙ και Ι, υλοποιείται μέρος του κανονιστικού πλαισίου πιστοποίησης επαγγελματιών, οι οποίοι δεν διαθέτουν αναγνωρισμένο επαγγελματικό τίτλο για την ειδικότητα «Προσωπικό Ιδιωτικής Ασφάλειας», που εμπλέκεται και το ΚΕΜΕΑ, με την υπ’ αριθ. 4892/1/76−γ΄ από 17−5−2010, ΚΥΑ, «Καθορισμός τίτλων επαγγελματικής κατάρτισης που απαιτούνται για την έκδοση αδειών εργασίας του άρθρου 3 του ν. 2518/1997, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τις διατάξεις του ν. 3707/2008» (Β΄ 664). Η προαναφερόμενη ΚΥΑ, τροποποιήθηκε με την υπ’ αριθ. 1016/109/183/ ΦΕΚ Β 606/5-3-12, όμοια, που προσθέτει και την περίπτωση απόκτησης άδειας εργασίας ιδιωτικού προσωπικού παροχής υπηρεσιών ασφαλείας με δικαιολογητικό κατάρτισης βεβαίωση – πιστοποιητικό αποφοίτησης από παραγωγικές σχολές της Ελληνικής Αστυνομίας ή του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής ή από Κέντρο Εκπαίδευσης Συνοριακών Φυλάκων ή Ειδικών Φρουρών της Ελληνικής Αστυνομίας. Τα στελέχη ασφαλείας των μεταλυκειακών ΙΕΚ και οι πιστοποιούμενοι ως το ανωτέρω πλαίσιο, εφοδιάζονται με την άδεια κατηγορίας Α΄, που αφορά το επιχειρησιακό προσωπικό, θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε και μάχιμο, αφού από την πραγματικότητα της ασφάλειας και της προστασίας, διαμορφώθηκε και μία άλλη κατηγορία ιδιωτών της ασφάλειας. Οι τεχνικοί. Κατηγορία που περιέλαβε ο Ν.3707/08, με το αρ.3 παρ.3. και προβλέπει την άδεια κατηγορίας Β΄. Σχετική η ΚΥΑ 4892/1/76−γ΄, ΦΕΚ Β 664/17-5-10, σύμφωνα με την οποία για την απόκτηση ¶δειας τύπου Β, απαιτείται Πτυχίο Πολυτεχνείου Μηχανικού ή Ηλεκτρολόγου ή πτυχίο Φυσικομαθηματικού με ειδικότητα στην Ηλεκτρονική ή Ραδιοηλεκτρολογία (ημεδαπής ή αλλοδαπής, που έχει αναγνωρισθεί), πτυχίο στρατιωτικών σχολών ή ΤΕΙ ή ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ κατεύθυνσης ηλεκτρονικών ή ΚΑΤΕΕ, συναφούς ειδικότητας και τέλος ειδικές σπουδές τουλάχιστον ενός έτους από ειδικά εκπαιδευτήρια ή και επαγγελματικά λύκεια, Β΄ κύκλου συναφών ειδικοτήτων.

Επιμορφώσεις. Έχουν πραγματοποιηθεί σε ΚΕΜΕ (Κέντρο Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης), σε πρόγραμμα χωρίς σύμπραξη με ξένο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, στη «Στρατηγική Διοίκηση Έργων Security», ένα φιλόδοξο πρόγραμμα παράλληλων σπουδών και σε ΚεδιΒιΜΙΙ (ΚΕΚ), «Implemented Security Management», ως επιμορφωτικό πρόγραμμα στελεχών. Σε ΚεδιΒιΜ ΙΙ, έχουν επίσης προσφερθεί προγράμματα σχετικά με τον Διεθνή Κώδικα ISPS.

Σημαντική ήταν η συμβολή της Σχολής Πολιτικής Αεροπορίας (ΣΠΟΑ) της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, σε καταρτίσεις, φυλάκων αερομεταφορών και σε screeners, αλλά και σε επόπτες σημείων ελέγχου και εκπαιδευτές.

Σημειώνεται ότι το τελευταίο διάστημα η ΣΠΟΑ, δεν «άνοιξε τις τάξεις εκπαίδευσης», με αποτέλεσμα να υπάρχουν ασφυκτικές τάσεις, στις σχετικές ανάγκες. Εκπαιδευτικές επιμορφώσεις προσφέρονται, σε ένα πλαίσιο άτυπης μάθησης, θα λέγαμε, από διάφορους οργανισμούς. Τα επιμορφωτικά αυτά προγράμματα, κύρια επιχειρησιακού προσωπικού, έχουν να κάνουν με θέματα ασφάλειας προσώπων ή σε επιμέρους αντικείμενα όπως η γλώσσα του σώματος, η διαχείριση κρίσεων, ομηρίες κ.α. καθώς και με την εκπαίδευση σε Ελλάδα και εξωτερικό, (αρθρωτό πρόγραμμα), ιδιωτών ενόπλων φρουρών εμπορικών πλοίων, υπό ελληνική σημαία, που πρόκειται να ταξιδεύσουν σε περιοχές εκτεθειμένες σε κινδύνους πειρατείας. (Ν.4058/2012, αρ.11).

Η διεξαγωγή και η περιληπτική καταγραφή των intelligence, της έρευνας.
Διάρκεια της έρευνας από 17 Οκτωβρίου 2014, έως και 24 Φεβρουαρίου 2015.
Υλοποιήθηκε (η έρευνα), σε ένα «δείγμα» 156, προσώπων με εστίαση σε δύο κύκλους, όπως προαναφέρθηκε.

Στο γενικό κοινό τα ερωτήματα ήσαν συνακόλουθα, γενικής φύσης και ως εξής: αν γνωρίζουν τη παροχή υπηρεσιών ασφαλείας, από ιδιώτες, (λόγω χρήσης από του ίδιους, ή από τις επιχειρήσεις/οργανισμούς, που γνωρίζουν). Αν ναι, τότε ποιές οι απόψεις τους, για το επίπεδο γνώσης του αντικειμένου των εργαζομένων στο Security και τις συνθήκες εργασίας τους (πως δηλαδή το εκλαμβάνουν). Το αν (οι ερωτηθέντες), λαμβάνουν υπόψη τον παράγοντα «ασφάλεια», στις διάφορες δραστηριότητές τους (καθημερινότητα, ταξίδια, συναλλαγές, διακοπές κ.α.). Τη σχέση της πρόληψης του εγκλήματος με το Security και τη σχέση του επίσης με την πρόληψη των απωλειών γενικά, ως και τη συνακόλουθη συμβολή του, στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων. Το αν οι παρεχόμενες υπηρεσίες είναι αναγκαίες και αν ναι, τότε έχουν καλώς ή χρειάζονται βελτίωση. Αν χρειάζονται βελτίωση, από πού θα πρέπει να αρχίσει αυτή.
Τα ερωτήματα στο κοινό του ειδικού κύκλου, αφορούσαν τη διαφορά «φύλακας ασφαλείας», από «στέλεχος ασφαλείας» και αν υπάρχει διαφορά μεταξύ αρχαιοφύλακα και φύλακα ασφαλείας. Αν αυτοί που σπουδάζουν στελέχη ασφαλείας (προσώπων και υποδομών), στα ΙΕΚ, αξιοποιούνται με βάση τις σπουδές τους. Αν οι σπουδές όπως είναι, για τα στελέχη ασφαλείας, καλύπτουν τις ανάγκες της αγοράς στελεχών και την αποτελεσματικότητα των στελεχών. Τέλος ερωτήθηκαν περί ιεραρχίας στον κλάδο και αν η εξαιρετική απόδοση ανταμείβεται ηθικά.

Από τον πρώτο κύκλο ελήφθησαν οι εξής απαντήσεις: 89 από τους 96, γνώριζαν τη χρήση των υπηρεσιών Security. Οι 7 δήλωσαν ο ένας παντελή άγνοια και οι 6, στελέχη επιχειρήσεων, είπαν ότι το security «δεν έχει καμιά δουλειά με τις επιχειρήσεις και ότι δεν τους απασχολεί το θέμα». Αρνήθηκαν να απαντήσουν, στις λοιπές ερωτήσεις. 26 δήλωσαν ότι, γνωρίζουν γενικά αλλά δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι δουλειά κάνει ακριβώς, ο συγκεκριμένος κλάδος και δεν θεωρούν, τις υπηρεσίες αυτές τόσο, αναγκαίες. Οι λοιποί 63, υποστήριξαν ότι το επάγγελμα έχει σχέση με την πρόληψη του εγκλήματος και οι 20 από αυτούς ότι έχει σχέση και με την πρόληψη των απωλειών. Οι 9 μόνο, από τους 63, δήλωσαν ότι, με την πρόληψη των απωλειών, η ασφάλεια συμβάλλει στην ανάπτυξη των οικονομικών δραστηριοτήτων. Οι 48, διατύπωσαν την άποψη ότι το επίπεδο γνώσης του αντικειμένου των εργαζομένων στον κλάδο, είναι από χαμηλό έως μέτριο κατά τη γνώμη τους και ότι οι συνθήκες επαγγέλματος και η συναισθηματική εκτίμηση προς αυτό, είναι χαμηλού επιπέδου. Επίσης ότι η βελτίωση πρέπει να αρχίσει από την εκπαίδευση. Οι 89 δήλωσαν ότι το μέγεθος της ασφάλειας το λαμβάνουν υπόψη, σε βαθμό όμως κυμαινόμενο, στις διάφορες δραστηριότητές τους. Οι 13 ως προτεραιότητα, μεγάλης σημασίας και οι υπόλοιποι 76, ως ενδεχόμενο αποδυναμωμένης πιθανότητας.

Από τον δεύτερο κύκλο, του ειδικού κοινού. Οι μισοί περίπου δήλωσαν ότι κατανοούν τη διαφορά, «φύλακας ασφαλείας», από «στέλεχος ασφαλείας». Μάλιστα το περιέγραψαν γλαφυρά και με σχετική ακρίβεια. «Τα στελέχη είναι οι αξιωματικοί των φυλάκων». Στο αν υπάρχει διαφορά μεταξύ αρχαιοφύλακα και φύλακα ασφαλείας, οι μισοί περίπου (29) απάντησαν ότι ο πρώτος κάνει απλά επιτήρηση και για κάθε δύσκολη κατάσταση, πχ διαπληκτισμό, μη ευπρεπείς στάσεις στις φωτογραφήσεις προβαίνουν σε συστάσεις και ειδοποιούν αρμοδίως. Υπογράμμισαν επίσης ότι, τους αρχαιοφύλακες και του φύλακες μουσείων, τους θεωρούν προσωπικό που έχει να κάνει περισσότερο με την πρόληψη εγκληματικών και αντικοινωνικών ή μη ηθικών πρακτικών, στους συγκεκριμένους χώρους, παρά στο να δίδουν λεπτομερείς πληροφορίες για τα εκθέματα. Αν χρειαστεί ‘όμως μπορούν να εμπλακούν στη μεταφορά εκθεμάτων και στην σχετική προεργασία και για το λόγο αυτό, οι σχετικές σπουδές είναι επαρκείς. Στο αν αυτοί που σπουδάζουν στελέχη ασφαλείας (προσώπων και υποδομών), στα ΙΕΚ, αξιοποιούνται με βάση τις σπουδές τους, οι 50 απάντησαν αρνητικά. Ο ίδιος αριθμός δήλωσε ότι οι περιπτώσεις, που γίνεται αξιοποίηση των ειδικά σπουδασμένων στελεχών, είναι ελάχιστες, ενώ θα έπρεπε να αξιοποιούνται στην ιεραρχία σε στενή συνάρτηση και με άλλες επιμορφώσεις. Πρόσθεσαν δε ότι οι περισσότεροι, ακόμη και οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι, έχουν την άποψη ότι μετά τις σπουδές στα ΙΕΚ, θα δουλέψουν ως προσωπικό βάσης, δηλ. φύλακες. Ο μισοί δήλωσαν ότι η σχετικές σπουδές, μπορεί να τους βοηθήσουν στην ένταξή τους ως ειδικών φρουρών στην Ελληνική Αστυνομία. Στο ερώτημα για το αν τα στελέχη ασφαλείας, καλύπτουν τις ανάγκες της αγοράς από πλευράς αποτελεσματικότητας, με βάση τις γνώσεις που με τις οποίες εφοδιάζονται, μόνο οι 8 απάντησαν θετικά ενώ για την ιεραρχία, 6 ερωτηθέντες αναφέρθηκαν σε αυτό, που αναφέρει το Πιστοποιημένο Επαγγελματικό Περίγραμμα, (ΠΕΠ), του ΕΚΕΠΙΣ, δηλαδή στο επίπεδο 1, βρίσκονται οι φύλακες, στο επίπεδο 2 οι αρχιφύλακες με τους επόπτες και οι λοιπές θέσεις προϊσταμένων και διευθυντών καλύπτονται από πτυχιούχους ή αποστράτους των σωμάτων ασφαλείας. Μόνο ένας ήταν απόλυτα ακριβής και σε επίπεδο καινοτομίας θα λέγαμε. Η εξαιρετική απόδοση, μπορεί να επαινεθεί επιφανειακά και σε πολλές περιπτώσεις «θάβεται»
Οι 42 από τους 60 δήλωσαν ότι, η εκπαίδευση έπρεπε να έχει διαφορετικό περιεχόμενο και όχι τέτοιο σαν να απευθύνεται σε δόκιμους αστυνομικούς, παρά το ότι αυτό τους κολακεύει.

Οι 59 από τους 60, εξέφρασαν την άποψη ότι σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη, όπως και στις άλλες πτυχές του Security, έχει ο παράγοντας «γνωριμία», οι συμπάθειες και οι αντιπάθειες. Όλα τα ανωτέρω «ευρήματα», από τα ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία, δεν έχουν μεγάλες αποκλίσεις, από τη φαινομενολογία όλων όσων αφορούν στο Security, στη Χώρα αλλά ούτε και από τα διαλαμβανόμενα, παρακάτω.

Φαινομενολογία κατάρτισης στελεχών και εργασιακής εξέλιξης.
Το λεγόμενο Security στην Ελλάδα περνά τη λεγόμενη «παιδική ασθένεια του νεοεμφανιζομένου». Προσπάθειες καπελώματος από αυτοπροσδιοριζόμενες αυθεντίες, (πρόσωπα όχι υπηρεσίες). Αλλά αυτό είναι στο πλαίσιο της φυσιολογικής εξέλιξης και συμβαίνει σε όλες τις Χώρες. Παραδείγματα. Την 1η Ιουνίου του 1833, ιδρύεται το Σώμα της Χωροφυλακής και επηρεάζεται στα καθήκοντά του από τους 5000, Βαυαρούς στρατιώτες και αξ/κούς, που συνόδευαν τον Όθωνα. Μεταξύ Νοεμβρίου 1833 και Ιανουαρίου 1834, δημοσιεύεται ο σχετικός Κανονισμός του Σώματος με 283 άρθρα από συνδυασμό γερμανικών και γαλλικών νομοθετημάτων. Το 1920, ιδρύεται το Σώμα της Αστυνομίας Πόλεων με Νόμο του 1918, του Ελευθερίου Βενιζέλου και με πρώτο αρχηγό τον άγγλο Sir Frederick Loch Halliday , που παρέμεινε στην αρχηγία μέχρι το 1929. Ο αγγλικός επηρεασμός στην οργάνωση και στην εκπαίδευση ήταν σημαντικός και κατά τα πρότυπα των οποίων τις βάσεις είχε θέσει ο Σερ Ρόμπερτ Πηλ, για τη Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου.

Στις σχολές τόσο της Χωροφυλακής όσο και της Αστυνομίας Πόλεων, τα μαθήματα γίνονται από Πανεπιστημιακούς, ανάλογα με την ειδικότητα, χωρίς όμως θα λέγαμε τη διάρθρωση των γνώσεων, που μεταδίδονταν, με την αντιμετώπιση καταστάσεων στην πράξη. Τη δουλειά αυτή όμως την έκαναν οι αξιωματικοί, που γνώριζαν το πεδίο και συμβούλευαν κατάλληλα, ώστε να «δεθεί» η θεωρία με τη πράξη, ανά περίσταση.

Οι ΙΕΠΥΑ, όταν ιδρύθηκαν αλλά και τα Τμήματα εσωτερικής ασφάλειας επιχειρήσεων (In House Security Departments), κατέφυγαν ως προς τη στελέχωση σε πρόσωπα με συναφείς ή συγγενείς γνώσεις. Δηλαδή σε αξιωματικούς των Σωμάτων Ασφαλείας κύρια και των Ενόπλων Δυνάμεων, δευτερευόντως. Το ίδιο συνέβη και με τις εκπαιδεύσεις, το εκπαιδευτικό υλικό, αλλά και τους κανονισμούς κατάρτισης και πιστοποίησης των ΙΕΚ, μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Κυριάρχησε λοιπόν, το αστυνομικό και σε ορισμένες περιπτώσεις και το στρατιωτικό μοντέλο και η προώθηση κύρια αποστράτων στελεχών.
Παραδείγματα. Στην Ενότητα Β.1.2. του Κανονισμού Κατάρτισης της ειδικότητας στο Μεταλυκειακό ΙΕΚ και στα Επαγγελματικά Καθήκοντα, αναφέρεται ότι ο διπλωματούχος της ειδικότητας "Στέλεχος Υπηρεσιών Ασφαλείας" είναι ειδικευμένος στην παροχή υπηρεσιών που αποσκοπούν στην πρόληψη και καταστολή παραβατικών συμπεριφορών, στην προστασία της ζωής .και στη διατήρηση της κοινωνικής γαλήνης, όταν αυτή κινδυνεύει να διαταραχθεί. (Εσφαλμένη διατύπωση, αφού είναι υπεύθυνοι, από την περίφραξη των προστατευομένων διαμορφωμένων ή μη χώρων και προς τα μέσα. Για την κοινωνία το αναφαίρετο δικαίωμα ανήκει στη Δημόσια Δύναμη). Στην Ενότητα Β.2. Αναλυτική Περιγραφή των μαθημάτων διατυπώνεται ως μάθημα η Εξουδετέρωση βομβών και εκρηκτικών μηχανισμών. Ομοίως ως άνω. Από την άλλη πλευρά, οι ερωτήσεις πιστοποίησης, περιέχουν θέματα εν πολλοίς άσχετα, ως προς την αποστολή των στελεχών. Παραδείγματα και από τις δύο ομάδες ερωτήσεων, όπως τα ακόλουθα. Επιδρούν στην ψυχολογία του ποινικού δικαστή τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η κοινή γνώμη; Αιτιολογήστε την απάντησή σας. Ή ποιο είναι το αντικείμενο της νευροψυxoλογικής θεωρίας. Αναλύστε το προσυμβατικό, συμβατικό και μετασυμβατικό επίπεδο σύμφωνα με τον L.Kohlberg (Από την Ομάδα Α). Ποιες είναι οι τρεις (3) στάσεις χειροπέδησης; Αναλύστε την όρθια στάση. Ποια είναι τα καθήκοντα των Διοικητών τμημάτων της τουριστικής αστυνομίας; Ποιος είναι ο τρόπος προσέγγισης υπόπτου από δυο (2) αστυνομικά όργανα; (Δεν διατυπώνει «φύλακες» αλλά «αστυνομικά όργανα»). κ.α. Δεν συνάδουν δηλαδή με την ειδικότητα και την αποστολή της (πρόληψη και όχι αντικατάσταση της δημόσιας δύναμης, σε σοβαρούς τομείς δημόσιας τάξης).

Το κυριότερο, στα Συμπληρώματα Πιστοποιητικών EUROPASS, για μεν το Φύλακα Μουσείων και Αρχαιολογικών χώρων αναφέρεται στο «Προφίλ Επαγγελματικών Ικανοτήτων», η πρόληψη ένοπλων συμπλοκών!!!!!!!! Για δε το Στέλεχος Ασφαλείας ο εντοπισμός και η εξουδετέρωση βομβών και εκρηκτικών μηχανισμών και η διεξαγωγή ερευνών σε δημόσιους χώρους!!!!!! (αρμοδιότητες δηλαδή της δημόσιας δύναμης ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ).

Ο αντίστοιχος Κανονισμός του Μεταγυμνασιακού εξαμηνιαίου ΙΕΚ είναι γραμμένος (ΕΟΠΠΕΠ), με το σύγχρονο πνεύμα του διεθνούς Security και tailored made, στην Ελληνική Πραγματικότητα.
Το ΚΕΜΕΑ, ήταν πιο προσεκτικό στο μαθησιακό υλικό, ενώ προετοίμασε εκπαιδευτές, σε ένα πρόγραμμα 50 ωρών, για την εκπαίδευση ενηλίκων.

Ένας μεγάλος αριθμός εκπαιδευτών, στα θέματα, που εξετάζουμε, δεν είναι πιστοποιημένοι ως εκπαιδευτές ενταγμένοι στο Μητρώο Β’, από τον ΕΟΠΠΕΠ, (μοναδικός φορέας).Κριτήριο δηλαδή, που απαιτείται να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Αρκετοί όμως, είναι ενταγμένοι στο λεγόμενο Εισαγωγικό Μητρώο.

Οι ειδικότητες ασφαλείας των Μεταλυκειακών ΙΕΚ, επιπέδου 5.
Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2013 οι ειδικότητες σχετικά με την παροχή υπηρεσιών ασφαλείας, στα Μεταλυκειακά ΙΕΚ, οριζόταν ως «Στέλεχος Υπηρεσιών Ασφαλείας» (γενικά) και «Φύλακας Μουσείων και Αρχαιολογικών Χώρων». (ειδικά). Η τελευταία ειδικότητα δεν αναφέρεται στην υπ’ αριθμ. 4892/1/76−γ΄ από 17−5−2010, ΚΥΑ, «Καθορισμός τίτλων επαγγελματικής κατάρτισης που απαιτούνται για την έκδοση αδειών εργασίας του άρθρου 3 του ν. 2518/1997, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τις διατάξεις του ν. 3707/2008» (Β΄ 664). Με τον Ν. 4186/2013 (ΦΕΚ Α΄193) «Περί Αναδιάρθρωσης της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και λοιπές διατάξεις», η ειδικότητα «Στέλεχος Ασφαλείας Προσώπων και Υποδομών» (που εμπίπτει στην ομάδα με τίτλο «Επιμέρους Τομείς και Επαγγέλματα», άρθρο 24 παρ. η/4), προέκυψε από την συγχώνευση σε θεσμικό/εκπαιδευτικό πλαίσιο, των ειδικοτήτων με τίτλο : «Στελέχη παροχής υπηρεσιών Ασφαλείας» και «Φύλακας Μουσείων Αρχαιολογικών Χώρων». Το εξάμηνο σπουδών 2013Β, δεν λειτούργησε η δεύτερη ειδικότητα. Στο εξάμηνο σπουδών 2014Β, επαναλειτούργησε η ειδικότητα «Φύλακας Μουσείων και Αρχαιολογικών Χώρων». Οι έχοντες την ειδικότητα αυτή δεν έχουν την δυνατότητα, με την πιστοποίησή τους, να αποκτήσουν το τυπικό προσόν του να εργασθούν, στον κλάδο Security, δηλαδή την άδεια εργασίας.

Στο εργασιακό πεδίο.
Διαπιστώνεται γενικά, μία χαμηλού επιπέδου αυτοεκτίμηση, αντανάκλαση της γνώμης του γενικού κοινού. Τούτο οφείλεται στις χαμηλές αμοιβές αλλά και στη στάση των εταιρειών, απέναντι στο προσωπικό. Οι εταιρείες ακολουθούν κάποια standards, ως προς τις διαδικασίες, δανεισμένα από το εξωτερικό και ως προς την εκπαίδευση, προσφεύγουν σε Κε.Δι.Βι.Μ ΙΙ και Ι. Οι εργαζόμενοι στον κλάδο αλλά και αυτοί που σπουδάζουν ως στελέχη και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν τη σημαντικότητα του έργου τους. Αυτό οφείλεται και στους εκπαιδευτές, που δεν διαρθρώνουν τα εκπαιδευτικά τους αντικείμενα, σύμφωνα με την πραγματικότητα της παρεχόμενης ασφάλειας από ιδιώτες και υφίσταται και μία σύγχυση, με αποτέλεσμα, τα στελέχη των ΙΕΚ, να αντιμετωπίζονται, ως φύλακες και οι περισσότεροι σπουδαστές, να υιοθετούν την ίδια στάση.
Συνέπεια όλων αυτών είναι η μη ως επί το πλείστον αναζήτηση εκπαιδευτικών ευκαιριών, η αντιμετώπιση του επαγγέλματος ως δραστηριότητα χωρίς μέλλον, η έλλειψη διάθεσης αυτομόρφωσης. Οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες.

Ορισμένα στελέχη επιθυμούν περαιτέρω σπουδές επειδή θέλουν να ανελιχθούν, στον κλάδο αλλά η «οροφή είναι χαμηλή» και αυτή στον μη τυπικό τομέα εκπαίδευσης, (ΙΕΚ).

Είναι σημαντικό ότι ακόμη και το γενικό κοινό της έρευνας έκρινε την εκπαίδευση, ως αποκλειστικό παράγοντα, βελτίωσης της απόδοσης και της θέσης των εργαζομένων, στον κλάδο

Οι εξελίξεις διεθνώς και η νέα εποχή για το security
Στο μεσοδιάστημα, από σήμερα και μέχρι το 2025, θα αυξάνεται συνεχώς το πλήθος των θέσεων εργασίας, που δεν υποκαθίστανται εύκολα, από την τεχνολογία και απαιτούν ένταση εργασίας. Όπως είναι τα επαγγέλματα ασφαλείας. Διότι: «Μέσα στο πλαίσιο των κλασσικών και των νέων κινδύνων, αλλά και των νέο-νέο απειλών και του τρόπου εκδήλωσής τους, περιλαμβανομένων και των ασύμμετρων, απειλών, με το πιο χειρότερο σενάριο, κανένα σύστημα υψηλής τεχνολογίας στην προστασία κρίσιμων υποδομών, προσώπων, εγκαταστάσεων και αγαθών, δεν μπορεί να αντικαταστήσει, τις πέντε αισθήσεις του καλά εκπαιδευμένου φύλακα». ( Συγγραφείς Frederick Forsyth και Mario Puzo).

Οι θέσεις αυτές, δεν υποκαθίστανται εύκολα από οργανωτικές αλλαγές ή την ανάθεση σε υπεργολάβους (π.χ. ανάθεση σε υπεργολάβο καθηκόντων In House Security Departments).

Για τις επιχειρησιακές θέσεις, Security, ολοένα και στο εξής, θα γίνονται απαραίτητες οι δεξιότητες βαθειάς σκέψης, επικοινωνίας, (προφορικής και γραπτής στη μητρική και ξένη γλώσσα), στη λήψη αποφάσεων στη μεταγνωστική ικανότητα (learning to learn) και στον κριτικό στοχασμό. Επίσης, στην τέχνη της προεργασίας και της οργάνωσης των ανατιθεμένων νέων καθηκόντων.

Οι προγνώσεις γενικά, δείχνουν ότι, οι περισσότερες νέες θέσεις εργασίας, θα δημιουργηθούν σε ορισμένους τομείς, της οικονομίας , μεταξύ των οποίων και της παροχής υπηρεσιών, προς επιχειρήσεις (π.χ. ΙΕΠΥΑ). {Πηγές: ΕΟΠΠΕΠ «Ανερχόμενοι επαγγελματικοί τομείς στην Ελλάδα και νέες απαιτούμενες δεξιότητες», επίσης «Μελέτες CEDEFOP/Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης», Ιούνιος 2013)}.

Από την άλλη πλευρά το Security έχει μία διακριτή φύση. Την πρόληψη του εγκλήματος. Σήμερα και στο μέσο μέλλον, βιώνουμε και θα βιώσουμε εποχές, που το έγκλημα μετεξελίσσεται σε σύγκρουση χαμηλής έντασης. Με εκρηκτικές τάσεις από πλευράς οργανώσεων, μετακίνηση «τζιχαντιστών» και βίαιων εξτρεμιστών, συνεργασίες με σκληρούς ποινικούς κ.α.. Με επιλογές ακροτήτων στη δράση και χρήση ακόμη και οπλικών συστημάτων. Και το κυριότερο, μετατόπιση του κέντρου βάρους των βίαιων τάσεων, σε πόλεις (urbanized environment). Είναι θέμα μείζονος προτεραιότητας, το Security να περάσει σε μια διευρυμένη αντιμετώπιση οριακών καταστάσεων, μέσα από προγράμματα εκπαίδευσης ανάπτυξης δεξιοτήτων, ικανοτήτων και αποδοτικότητας, με μια σύγκλιση μεταμοντέρνων εκπαιδευτικών αντικειμένων, σε σχετικά προγράμματα, που σταχυολογούν και προτείνουν εφαρμόσιμες επιλογές στην αποτελεσματική ασφάλεια ευαίσθητων στόχων. Τούτο επειδή οι λεγόμενες υβριδικές απειλές, «αλλάζουν και καναλοποιούν διαφορετικά τον τρόπο ανάλυσης-σκέπτεσθαι και ενεργείν». Ήδη εταιρείες σε αραβικές χώρες, σε χώρες της Αφρικής και της Ν.Α. Ασίας, αλλά και σε πλοία, που πλέουν σε περιοχές εκτεθειμένες σε κίνδυνο πειρατείας, επιθυμούν υπηρεσίες από εταιρείες ΙΕΠΣΥΑ, (Ιδιωτικές εταιρείες παροχής στρατιωτικών υπηρεσιών και ασφαλείας (σχετ. Σπ. Κυριακάκης, περιοδικό «Security Manager» τ.44, Μαρτ.- Απρ. 2013 & Δρ. Αθανάσιος Δρούγος, www.elzoni.gr).

Συμπεράσματα και προτάσεις
Το Security αποτελεί πραγματικότητα, που εξελίσσεται. Αντιμετωπίζεται όμως, θεσμικά, στα πεδία της εκπαίδευσης και κατάρτισης των εργαζομένων, στον κλάδο. Τόσο σε επίπεδο προσωπικού βάσης, όσο και σε επίπεδο στελεχών. Και οι ενδείξεις αυτές είναι θετικές, αντικειμενικά. Ξεκινώντας από τα μεταλυκειακά ΙΕΚ, προτείνουμε να ενταχθούν εκπαιδευτικά αντικείμενα, τα οποία ελλείπουν. Ενώ για παράδειγμα, οι ιδιωτικές έρευνες (ο Ν.3206/2003, πρόσθεσε το αρ.11 στο Ν.2518/97, για αυτές, που αντικαταστάθηκε με το Ν.3707/08) είναι μία πτυχή του Security, για την οποία, πουθενά δεν γίνεται λόγος, παρά μόνο στις ερωτήσεις πιστοποίησης επιπέδου1. Από το 2012, έχει προστεθεί το εδ. ιβ στην παράγραφο 1 του αρ.1 του Ν.3707/08 με το αρ.11 του Ν.4058/12 (ένοπλοι ιδιώτες φρουροί σε εμπορικά πλοία υπό ελληνική σημαία όταν πλέουν σε περιοχές εκτεθειμένες σε κίνδυνο πειρατείας) και όμως δεν διδάσκεται το έγγραφο Montreaux ούτε η Διακήρυξη της Αβάνας του ΟΗΕ(1990), για τη διαδικασία χρήσης όπλων. Ομοίως στο μάθημα Πρακτικής της Ειδικότητας, δεν διδάσκονται οι τρόποι σύνταξης σχεδίων ασφαλείας και προγραμμάτων ασφαλείας. Στο νομικό μέρος, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν διδάσκονται ο Κώδικας ISPS, ο εθνικός κανονισμός βιομηχανικής ασφάλειας, ο τρόπος σύνταξης εσωτερικού κανονισμού πολιτικής άμυνας (αν η επιχείρηση ή ο οργανισμός, όπου ο Security Manager, έχει χαρακτηρισθεί, ως Α.Ι.- Ανεξάρτητο Ίδρυμα), οπότε έχει εφαρμογή το σχέδιο «ΚΑΔΜΟΣ» ούτε ο Εθνικός Κανονισμός Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπορίας. Ούτε πουθενά γίνεται λόγος για Security Management, λειτουργίες του κλπ. Επίσης μεγαλύτερη ανάλυση των τρόπων ενεργείας (modes operandi), δραστών βαρέων εγκλημάτων, τρόπος αξιοποίησης πληροφοριών, από ανοικτές πηγές (OSINT).

Απαιτείται λοιπόν αναπροσαρμογή του Κανονισμού Κατάρτισης, αλλά και των ερωτήσεων πιστοποίησης. 

Λόγω «χαμηλής οροφής» των εκπαιδεύσεων για στελέχη, προτείνεται να δημιουργηθεί Πανεπιστημιακό Πρόγραμμα, π.χ. στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, και στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών, με αρθρωτό πρόγραμμα 12 Θεματικών Ενοτήτων, όπως προβλέπεται από το ΕΑΠ. Και στις σπουδές αυτές, να προτιμηθούν οι απόφοιτοι των ΙΕΚ, της ειδικότητας, επιτυγχάνοντας με αυτόν τον τρόπο, σύνδεση, μη τυπικής εκπαίδευσης αλλά και της άτυπης, με την τυπική. Που αποτελεί και όραμα της ΔΒΜ. Για δε τα ΙΕΚ, που προσφέρουν την ειδικότητα αρχαιοφυλάκων να ενσωματωθούν εκπαιδευτικά αντικείμενα των «Στελεχών Ασφαλείας Προσώπων και Υποδομών», συνεπώς απαιτείται ανάλογη τροποποίηση του σχετικού κανονισμού κατάρτισης, όσον αφορά στην ανταπόκριση σε περιστατικά κατά της ασφάλειας και της ευταξίας, εντός των χώρων αρμοδιότητας και να δύνανται να αποκτήσουν άδεια Security. Ιδίως οι εργαζόμενοι, σε ιδιωτικές συλλογές, σύμφωνα με το αρ.1 παρ.3 του Ν.3707/08 ή εμπλεκόμενοι σε μεταφορές αρχαιοτήτων (Αρ. 1 παρ.1γ Ν.3707/08) .

Επιπρόσθετα, λόγω της εξέλιξης και των νέων ειδικοτήτων π.χ. ένοπλοι ιδιώτες φρουροί στη συνοδεία εμπορικών πλοίων υπό Ελληνική σημαία, ιδιωτικοί ερευνητές, νέες ειδικότητες ασφαλείας σε αεροδρόμια και λιμένες, χρειάζεται και μία αναμόρφωση το Πιστοποιημένο Επαγγελματικό Περίγραμμα. Ένα άλλο απαιτούμενο είναι η θεσμική καθιέρωση, μία ιεραρχία στις προσφερόμενες υπηρεσίες ασφαλείας, και στο σημείο αυτό ήταν καθοριστική η συμβολή του Κου Στυλιανού Ταξιάρχη, με τη διευκρίνιση ότι ο όρος Security Manager, είναι δηλωτικός ιδιότητας, όπως π.χ. ο ιατρός. Και οι θέσεις, που θα μπορεί να καλύψει θα είναι από first line security manager (όταν δεν διοικεί άλλους security managers) μέχρι Director, που διοικεί πολλούς security managers και ως το ακόλουθο, ενδεικτικό παράδειγμα.

Επίπεδα Ιεραρχίας στο Επάγγελμα Security σε επιχειρησιακές δραστηριότητες ΙΕΠΥΑ. Ένα προτεινόμενο μοντέλο.

Aviation & ISPS Security
(Ασφάλεια Πολιτικής Αεροπορίας / Ασφάλεια Λιμενικών Εγκαταστάσεων σύμφωνα με το εδ. ε΄της παρ. 1 του άρ. 1 του Ν. 3707/2008) ΙΕΠΥΑ
(Συνήθη Συμβόλαια Φυλάξεων) Cash Values
(Μεταφορές αξιών)
. Security Director (Διευθυντής Ασφάλειας) . Security Director (Διευθυντής Ασφάλειας) . Security Director (Διευθυντής Ασφάλειας)
. Station Security Manager (Προϊστάμενος Ασφαλείας, βάρδιας σε αερολιμένα) . Security Services Operation / Security Manager (Προϊστάμενος Τμήματος Ασφαλείας) . Operations Security Manager (Επιχειρησιακός Προϊστάμενος Ασφαλείας)
. Chief Duty Manager (Επόπτης πολλών σημείων ελέγχου ασφαλείας) . Security Supervisor Quality (Επόπτης Ασφαλείας) / Inspector (Επιθεωρητής) . Security Supervisor (Επόπτης Ασφαλείας)
. Supervisor Σημείου Ελέγχου
. Αρχιφύλακας Φυλάκων Αερομεταφορών . Chief Sergeant / Security Officer / (Αρχιφύλακας – Επικεφαλής)
. Post Supervisor (Αρχιφύλακας) . ATM Technician (Τεχνικός Μηχανημάτων ΑΤΜ)
. Screener (Χειριστής Μηχανημάτων X-Ray)-Φύλακες αερομεταφορών . Patrol (Περίπολο)
. Φύλακες . Drivers – Messengers (Οδηγοί – Μεταφορείς αξιών)

Ανάλογη διαβάθμιση μπορεί να γίνει και για τα Γραφεία Ιδιωτικών Ερευνών, καθώς και για τις ομάδες (teams), VIP protection και συνοδών φρουρών εμπορικών πλοίων. Αλλά όλα αυτά να θεσμοθετηθούν, όπως και οι προαγωγές και οι έπαινοι, εξαιρετικής απόδοσης. Πρέπει λοιπόν να καθοριστούν τα κριτήρια, οι σπουδές, ο χρόνος παραμονής στην κάθε βαθμίδα, η προαγωγή μόνο κατ’ εκλογή και κατά απόλυτη εκλογή, ανάλογα με τα προσόντα.

Το Security αποτελεί πραγματικότητα και είναι πολλαπλασιαστής δυνατοτήτων. Είναι παράγοντας αντεγκληματικής πολιτικής και στοιχείο μικροοικονομίας (συμβάλλει πρόληψη των απωλειών, που πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα, μιας επιχείρησης σύμφωνα με τον Ντράκερ), αλλά και καλών διεθνών σχέσεων, ως Local Guarding Force, σε πρεσβείες και πολυεθνικές εταιρείες. Πάντως οι μέχρι τώρα προσπάθειες, μαρτυρούν μία κινητικότητα, που μόνο θετικά, μπορεί να λειτουργήσει, αρκεί όλοι οι εμπλεκόμενοι, να εμβαθύνουν στο Security και αν χρειαστεί να γίνει και ένα re-engineering, κύρια των ΙΕΠΥΑ και των In House Security Departments. Υπό ένα όρο. Να μην παραβιαστεί ποτέ, ο ορίζοντας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
. DENNING DOROTHY: "Πληροφοριακός πόλεμος και Ασφάλεια Πληροφοριών και Επιχειρήσεων". Επιμέλεια του γνωστού δικηγόρου και εγκληματολόγου, Χρήστου ΤΣΟΥΡΑΜΑΝΗ.
. ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ Σπυρίδων- ΚΑΝΑΛΗΣ Ιωάννης «Το Εγκυκλοπαιδικό Εγχειρίδιο του Security Manager». Εκδόσεις Press Line, Αθήνα 2008.
. ΜΑΓΓΑΝΑΣ Αντώνης: "Η Ιδιωτική Ασφάλεια" (Private Security) – Προβληματισμοί και Επισημάνσεις. Μελέτη – ¶ρθρο, "Ποινική Δικαιοσύνη" 3ο, 2001, σελ. 274-284, Εκδ. ΝΟΜΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, Αθήνα.
. PURPURA Ph. – ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ Σπυρίδων «Security. Το βασικό βοήθημα των Στελεχών Εγγύτατης Ασφάλειας και των Ιδιωτικών Ερευνητών». Εκδ. ΙΩΝ, Αθήνα, 2005.
ΞΕΝΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ:
. Du PREEZ G.T.: "SECURITY FORUM" Πανεπιστήμιο UNISA Νοτ. Αφρικής.
. NTRODUCTION TO SECURITY MANAGEMENT: Ινστιτούτο Εγκληματολογικών Επιστημών Πανεπιστημίου UNISA, Νοτ. Αφρική.
. SHEARING Clifford και STENING Philip: "Private Policing", Εκδ. SAGE Publications, Καλιφόρνια ΗΠΑ, 1987.
. WILSON, John – OLIVER Eric: "Security Manual", Έκδοση 6η, Εκδ. Οίκου GOWER, Αγγλία – ΗΠΑ, 1994.

ΚΩΔΙΚΕΣ:
. ΕΚΑΠΑ (Εθνικός Κανονισμός Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπορίας).
. ISPS Code (International Ship and Port Security – Διεθνής Κώδικας Ασφάλειας Πλοίου και Λιμένος).
ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ (Ενδεικτική):
. Ν. 2518/1997, ΦΕΚ 164, τ. Α της 21-8-1997 και Εισηγητική Έκθεση του Ν. 2518/97. "Προϋποθέσεις Λειτουργίας Ιδιωτικών Επιχειρήσεων Παροχής Υπηρεσιών – Ασφαλείας", όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε με το Νόμο 3707/2008.
. Π.Δ. 56/2004 (ΦΕΚ Α~ 47/11-2-2004)
. Ν. 3206/2003. (Γραφεία Ιδιωτικών Ερευνών κ.α. διατάξεις).
. ΚΥΑ κ.κ. υπουργών Δημ. Τάξης και Μεταφορών Επικοινωνιών 2-2-1996 με την οποία εγκρίθηκε ο ΕΚΑΠΑ.
ΕΝΤΥΠΑ (Περιοδικά):
. Security Manager 2μηνιαία έκδοση της PressLine Αθήνα (Όλα τα τεύχη 2006 μέχρι και Απριλίου -Μαΐου 2014).
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΥΡΩΠΗΣ:
. Το Σύνταγμα της Ελλάδας 1975/1986/2001 αρ. 4-25. Εκδόσεις "Το Ποντίκι", Αθήνα, Σεπτέμβριος 2001.
. Σύσταση 19/87 Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη της Εγκληματικότητας και τη Ρύθμιση Θεμάτων ΙΕΠΥΑ.
. Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων Ε.Ε.
ΜΕΛΕΤΕΣ:
. State of New York, Office of General Services "Guard Service", 1-4-1999.
. SELECTING BEST VALUE, "Ευρωπαϊκό Εγχειρίδιο για τη Σωστή Επιλογή SECURITY". CoESS- Γαλλία.
. REPORT OF THE TASK FORCE ON PRIVATE SECURITY: "The Private Security". Από την Advisory Committee on Criminal Justice. ΗΠΑ.

Δημοσίευση συγγραφής, της έρευνας των Σπουδαστών Δ΄ Εξαμήνου του Δημοσίου ΙΕΚ Αγίου Δημητρίου, Ειδικότητας «Στέλεχος Ασφαλείας Προσώπων και Υποδομών». Οι ερευνητές- συγγραφείς, είναι κατά αλφαβητική σειρά οι : ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ Αθανάσιος – ΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ Αικατερίνη – ΒΑΜΒΑΚΗΣ Πέτρος – ΓΟΥΣΕΤΗΣ-ΒΡΕΤΤΟΣ Παύλος- ΓΡΙΒΑΣ Χαρίλαος – ΔΑΜΙΑΝΟΥ Ευαγγελία – ΔΕΜΕΝΕΟΠΟΥΛΟΥ Ελένη – ΔΗΜΑΡΑΣ Αλέξιος – ΔΟΡΙΖΑΣ Εμμανουήλ – ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ Ελευθέριος – ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ Δημήτριος – ΚΑΝΤΑΚΟΥ Φωτεινή – ΚΑΡΟΥΛΑΣ Ιωάννης – ΚΙΤΣΙΟΣ Χαράλαμπος – ΚΟΥΤΟΥΛΑ Αδαμαντία – ΚΥΡΙΤΣΗ Όλγα – ΛΙΒΕΡΗΣ Διονύσιος – ΜΑΚΑΝΤΑΣΗ Αγγελική – ΜΑΛΛΙΑΡΟΥ Μαρία – ΜΑΤΖΟΥΡΑΝΗΣ Ιωάννης – ΜΠΑΣΤΑΣ Διονύσιος- ΣΤΕΛΛΑΤΟΣ Γεράσιμος – ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ Εμμανουήλ – ΤΣΙΤΣΙΜΠΗΣ Παύλος.
—————–

Τα «who are who» των μελών της ομάδας εργασίας και των «διευκολυντων» της έρευνας
Σχεδόν όλα τα μέλη της ομάδας εργασίας, έχουν εργασιακή εμπειρία και οι περισσότεροι στα θέματα ασφαλείας. Κύρια ως αρχαιοφύλακες και φύλακες μουσείων, αλλά και σε θέσεις ασφαλείας σε πρόσωπα, ιδιωτικές εταιρείες, σε κοινωφελείς οργανισμούς και ειδικές υπηρεσίες φρούρησης. Μεταξύ τους υπάρχουν πτυχιούχοι ΑΕΙ, Α.ΤΕΙ και πιστοποιημένοι άλλων ειδικοτήτων, ΙΕΚ. Ορισμένοι πάλι, έχουν υπηρετήσει στις ειδικές δυνάμεις και ως έφεδροι αξιωματικοί. Ελάχιστοι, επέλεξαν την ειδικότητα, μόλις τελείωσαν το Λύκειο. Συμπερασματικά, πρόκειται για σπουδαστές, που έχουν επιλέξει συνειδητά την εν λόγω ειδικότητα και προσήλθαν στην εκπαίδευση με συγκεκριμένους στόχους. Η συντριπτική πλειοψηφία, διαθέτει ευρύτερο φάσμα εμπειριών, αποκρυσταλλωμένους τρόπους μάθησης και την τάση για ενεργητική συμμετοχή στη διαδικασία της εκπαίδευσης, παρά τις δυσκολίες των υποχρεώσεων τους, ως ενηλίκων. Το σημαντικότερο, είναι το ότι, έχουν αποδείξει ότι αναζητούν συνεχώς, εκπαιδευτικές ευκαιρίες. Επιβλέπων υπεύθυνος της έρευνας, της συγγραφής και κριτικός αναγνώστης της, ο εκπαιδευτής στα μαθήματα «Ασφάλεια Προσώπων, υποδομών και χρηματαποστολών» και «Πρακτική Εφαρμογή στην Ειδικότητα», στο προαναφερόμενο Δ.ΙΕΚ, Σπύρος Μιχαήλ Κυριακάκης, εκπαιδευτής ενηλίκων, ερευνητής και συγγραφέας στο πεδίο Security Management, πιστοποιημένος Security Manager, για όλη την Ε.Ε (NCFE) και τις ΗΠΑ.

Η έρευνα διευκολύνθηκε επί του πεδίου, (ποσοτικά στοιχεία), από στελέχη των σταθερών συγκοινωνιών, κ. κ. Ηλία ΜΑΝΙΚΑ και Γεώργιο ΜΟΥΣΤΑΚΑ, με εξαιρετική εμπειρία στους τομείς ελέγχου ασφάλειας και προστασίας, μεγάλου κοινού και κρίσιμων υποδομών. Στην ποιοτική έρευνα και στον συμβουλευτικό τομέα, καίρια ήταν η βοήθεια υψηλόβαθμου στελέχους ΙΕΠΥΑ, στη Θεσσαλονίκη, του κ. Στυλιανού ΤΑΞΙΑΡΧΗ, από τους λίγους πραγματικούς γνώστες του Security, στη Χώρα. Και οι τρείς προαναφερόμενοι είναι αριστούχοι απόφοιτοι, του προγράμματος στρατηγικών σπουδών στην ασφάλεια, στο οποίο επικεφαλής ήταν, ο εκπαιδευτής, που αναφέρθηκε προηγούμενα. Τους απευθύνονται ευγνώμονες ευχαριστίες, όπως επίσης και σε όλους/όλες, που δέχτηκαν, να συνεργαστούν και να διευκολύνουν την έρευνα. Τα πρόσωπα, που αποτέλεσαν το «δείγμα» της έρευνας, χωρίστηκαν, σε δύο κύκλους. Ο πρώτος ευρύτερος του δεύτερου, συγκροτήθηκε, από εκπροσώπους του «γενικού κοινού», προκειμένου να ερευνηθεί και να συγκροτηθεί, μία βάση, περί ευρύτερης ή όχι, αποδοχής του επαγγέλματος. Την αποτέλεσαν, στελέχη επιχειρήσεων και οργανισμών, δημόσιοι και δημοτικοί υπάλληλοι, υπάλληλοι , υπάλληλοι κοινωφελών οργανισμών, επιστήμονες, εκπαιδευτικοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, μηχανικοί, τεχνίτες, φοιτητές και μεταπτυχιακοί φοιτητές, σπουδαστές, νοικοκυρές κ.α. Σύνολο 98, πρόσωπα.

Ο δεύτερος κύκλος «στενότερος», θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και ειδικός. Τούτο για να παρουσιαστούν οι λεπτομέρειες των λειτουργιών ενός επαγγέλματος σε σύνδεση με την άποψη της βάσης, προκειμένου να διαπιστωθεί η γνησιότητα των εξελικτικών επιπέδων του και όχι ο χαρακτηρισμός, ως δευτερεύοντος οφέλους, σύμφωνα με την άποψη ορισμένων κοινωνιολόγων και οικονομολόγων. Ο δεύτερος αυτός κύκλος, αποτελέστηκε από διαφορετικού βαθμού εμπειρίας και θέσεων, εργαζομένους σε ΙΕΠΥΑ και ειδικά για την ασφάλεια, σε αεροδρόμια, λιμένες κ.α. υποδομές, εσωτερικά τμήματα ασφαλείας επιχειρήσεων , αρχαιοφύλακες, αστυνομικούς, εκπαιδευτές και επιμορφωτές στα θέματα ασφάλειας, προσωπικό ειδικών υπηρεσιών φυλάξεων, εκπαιδευόμενους στην ειδικότητα «Στέλεχος Ασφαλείας Προσώπων και Υποδομών». Σύνολο, 60 πρόσωπα.