Κλοπή Χαλκού – Μια σύγχρονη μάστιγα, προσοδοφόρα για όσους “ασχολούνται”

Πολύ μεγάλη έξαρση παρουσιάζει το φαινόμενο κλοπών χαλκού, μπρούτζου και άλλων μετάλλων παγκοσμίως άλλα και στη χώρα μας. Οι επιπτώσεις του φαινομένου είναι σημαντικές και σίγουρα απαιτείται μια σοβαρή αντιμετώπιση. 

του ¶γγελου Αγραφιώτη
Σύμβουλου «Ειδικών θεμάτων»
www.ak-riskmanagment.gr

Η κλοπή μετάλλων παρουσιάζει μεγάλη έξαρση σε παγκόσμια κλίμακα, τα τελευταία χρόνια. Ως  βασική αιτία θεωρείται η αυξημένη τιμή της εμπορευσιμότητάς των μετάλλων καθώς και η εύκολη εξαφάνιση των ενοχοποιητικών στοιχείων, μιας και αμέσως μετά την κλοπή,  ακολουθεί η ανακύκλωση τους εμποδίζοντας τις αρχές στον άμεσο εντοπισμό τους. Οι κλέφτες μετάλλων δεν περιορίζονται στην κλοπή μόνο χαλκού ή μπρούτζου, που έχουν ιδιαίτερα αυξημένη τιμή στην αγορά, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 2,20 EUR και 3,50 EUR το κιλό αντίστοιχα, αλλά κλέβουν οποιοδήποτε μέταλλο μπορεί να μεταφερθεί όπως αλουμίνιο το οποίο έχει τιμή 0,80 Ευρώ το κιλό ή σίδερο με τιμή 0,19 Ευρώ το κιλό. Οι τιμές αυτές είναι οι τιμές που αγοράζουν οι επιχειρήσεις ανακύκλωσης τα μέταλλα από τον εκάστοτε “προμηθευτή”
Τρόποι Δράσης
Πηγή τροφοδότησης για όσους κλέβουν χαλκό, είναι η αποξήλωση καλωδίων από αφύλακτες εγκαταστάσεις και βιομηχανικούς χώρους, η κλοπή στροφείων καλωδίων από αποθήκες εμπορίας, η αφαίρεση μετασχηματιστών από αγροτικές περιοχές, η αποξήλωση δικτύου δημοτικού φωτισμού, ακόμη και η αποξήλωση καλωδίου του ΟΤΕ από τις κολόνες της εταιρείας, φαινόμενο που είχε παρατηρηθεί πριν 4 χρόνια στην περιοχή της Θήβας και είχε αφήσει δίχως τηλεφωνική σύνδεση μεγάλη περιοχή της. Αρκετές φορές οι κλέφτες καταστρώνουν για μέρες το σχέδιο κλοπής, παρακολουθώντας το σημείο που επρόκειτο να χτυπήσουν ακόμη και για εβδομάδες «ζυγίζοντας» τα μέτρα ασφαλείας και εφαρμόζοντας τον κατάλληλο τρόπο εισόδου κάθε φορά. Αφού έχουν καταστρώσει το σχέδιό τους, «απαλλοτριώνουν» φορτηγά-παπαγαλάκια από άλλες επιχειρήσεις και «επισκέπτονται» την επιχείρηση που έχουν στοχοποιήσει, αφαιρώντας τα στροφεία με τη χρήση του ειδικού εργαλείου και φορτώνοντας τα σε αυτό. Δεν είναι λίγες οι φορές, που οι κλέφτες έχουν κάνει χρήση εκφοβιστικών βολών με καραμπίνες και έχουν επιτεθεί σε φύλακες ή έχουν ρίξει με το κλεμμένο φορτηγό μαντρότοιχους,  για να κλέψουν στροφεία καλωδίων. Είναι τέτοια η ορμή τους για να κλέψουν χαλκό,  που στην περίπτωση της κλοπής των μετασχηματιστών,  οι κλέφτες θέτουν τη ζωή τους σε κίνδυνο, μιας και οι μετασχηματιστές περιέχουν Clophen, ένα τοξικό και επικίνδυνο για την υγεία έλαιο.
Πηγή τροφοδότησης των κλεφτών για μπρούτζο είναι τα νεκροταφεία και οι καμπάνες των εκκλησιών. Έχει παρατηρηθεί, ιδιαίτερα στη Θράκη και στην Πελοπόννησο, οργανωμένη καταστροφή νεκροταφείων όπου είχαν αφαιρεθεί τα καντήλια, αλλά και τα τάματα από τα μνήματα,  καθώς και η αποκαθήλωση καμπάνων από κωδωνοστάσια εκκλησιών. Αν σκεφτούμε πως το βάρος μιας καμπάνας ξεπερνά τα 500 kg,  αντιλαμβανόμαστε πως η παράνομη πώλησή της από τους κλέφτες, τους αποδίδει ένα ιδιαίτερα υψηλό κέρδος. Παρόμοιες κλοπές μικρότερης έκτασης έχουν παρατηρηθεί και σε άλλες πόλεις της χώρας μας.
Πηγή τροφοδότησης των κλεφτών για αλουμίνιο,  είναι τα διάφορα εγκαταλειμμένα εργοστάσια όλης της επικράτειας, όπου οργανωμένες σπείρες αφαιρούν πόρτες και παράθυρα αλουμινίου, προφίλ αλουμινίου από αποθηκευτικούς χώρους, καθώς και σωλήνες άρδευσης από χωράφια του κάμπου.
Προκειμένου να κλέψουν σίδερο, οι κλέφτες αφαιρούν τα καπάκια από τα φρεάτια αποχέτευσης όμβριων από τους δρόμους και αποξηλώνουν σιδηροτροχιές του ΟΣΕ σε αποστάσεις εκατοντάδων μέτρων.  Η κλοπή των φρεατίων όμβριων έχει και κοινωνική διάσταση μιας και η αφαίρεσή τους προκαλεί πρόβλημα πλημμυρών στην αποχέτευση του δημοτικού δικτύου,  αλλά εγκυμονεί και κίνδυνο ατυχημάτων, μιας και είναι πανεύκολο να πέσει μέσα οποιοσδήποτε εποχούμενος και να τραυματιστεί ακόμη και θανάσιμα. Οι κλέφτες αφαιρούν με ευκολία και θράσος και τα καπάκια από φρεάτια ρεύματος και ύδρευσης.
Όλα τα κλεμμένα μέταλλα «οδηγούνται» από τους κλέφτες σε επιχειρήσεις ανακύκλωσης σκραπ,  προκειμένου να τα λιώσουν και στη συνέχεια να τα μεταπωλήσουν σε βιομηχανίες που τα χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη. Οι επιχειρήσεις αυτές είναι συνεργοί στο έγκλημα της κλοπής,  μιας και με τη συμβολή τους «ολοκληρώνεται η διαδικασία».
Οι κλέφτες μετάλλων άλλοτε είναι οργανωμένες σπείρες και άλλοτε μεμονωμένα άτομα. Δεν έχουν εθνικότητα ή φυλή, μιας και αρκετές φορές έχουν εντοπισθεί μεικτές ομάδες από ημεδαπούς και αλλοδαπούς.

Συνέπειες του φαινομένου και αντιμετώπιση
Οι εταιρείες security που φυλάσσουν εγκαταστάσεις αλλά και οι διωκτικές αρχές αντιμετωπίζουν πρόβλημα, εξαιτίας του ότι αρκετές φορές όταν συλλαμβάνουν επ’αυτοφώρω τους κλέφτες, απουσιάζει ο νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρείας που κλέβουν,  με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανείς να υποβάλει έγκληση και ο κλέφτης να αφήνεται ελεύθερος αφού σημανθεί, στις επόμενες 6 ώρες. Σε περίπτωση σύλληψης κλεφτών δημόσιας περιουσίας.  ακολουθείται διαφορετική οδός, μιας και η δίωξή τους είναι αυτεπάγγελτη. Πρόβλημα αποτελεί και η ευαισθησία της δικαιοσύνης,  μιας και οι ποινές που επιβάλλονται, τις περισσότερες φορές, έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα και έτσι οι κλέφτες αφήνονται και πάλι ελεύθεροι… να συνεχίσουν το έργο τους!!!
Οι ασφαλιστικοί οργανισμοί ασφαλίζουν και τις κλοπές μετάλλων προβάλλοντας όμως βέτο, ή ακόμη και πολύ υψηλά ασφάλιστρα, εάν η συγκεκριμένη εγκατάσταση έχει δεχθεί επανειλημμένα χτυπήματα κλεφτών.
Οι επιχειρήσεις προκειμένου να φυλαχθούν από κλοπή, λαμβάνουν διάφορα μέτρα, όπως εγκατάσταση ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας ή σε πιο εξεζητημένες περιπτώσεις,  τοποθέτηση στατικού φύλακα, ανεβάζοντας κατακόρυφα το λειτουργικό τους κόστος.
Πριν από τη λήψη οποιονδήποτε μέτρων, αναγκαία προϋπόθεση είναι η μελέτη ασφαλείας ή Risk Analysis, η οποία θα εξετάσει την εγκατάσταση και θα προτείνει τα ενδεικνυόμενα μέτρα και μέσα ασφαλείας. Η μελέτη αυτή πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένες εταιρείες διαχείρισης κινδύνου και όχι από αποστράτους Σ.Α ή άτομα που παρουσιάζονται ως ειδικοί χωρίς αποδεδειγμένες γνώσεις και με χρήση βαρύγδουπων τίτλων.
Ο κίνδυνος είναι υπαρκτός, μπορεί να προϋπολογιστεί στο κόστος κάθε επιχείρησης, αρκεί να τοποθετηθεί στις πραγματικές του διαστάσεις, δίχως υπερβολές,  για να πλουτίσουν κάποιοι σε βάρος επιχειρήσεων που διατρέχουν κίνδυνο.