Κάρτες Αναγνώρισης Ταυτότητας : Οι τεχνολογίες και οι χρήσεις τους

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε στο πορτοφόλι μας ή στο γραφείο μια σειρά εγγράφων που υποδηλώνουν την ταυτότητά μας και κάποια ιδιότητά μας. Είτε αυτή είναι η απλή αστυνομική ταυτότητα είτε η ηλεκτρομαγνητική κάρτα πρόσβασης στην εργασία μας είτε τέλος, το διαρκείας της αγαπημένης μας ομάδας, ανήκουν όλα σε μία κατηγορία εγγράφων ταυτοποίησης που είναι γνωστά με τον όρο κάρτες αναγνώρισης ταυτότητας. Ποιες τεχνολογίες κυριαρχούν σήμερα, ποιοι είναι οι τρόποι εκτύπωσής τους και ποιες οι χρήσεις τους;

Οι κάρτες αναγνώρισης ταυτότητας (γνωστές και ως κάρτες ID-Identification) είναι ένα χρήσιμο και πολυδιάστατο εργαλείο, μέσω του οποίου διασφαλίζεται ένας μεγάλος αριθμός συναλλαγών είτε με κρατικές υπηρεσίες είτε με ιδιωτικούς φορείς. Από την απλή διαδικασία μιας οπτικής αναγνώρισης έως τους πολυσύνθετους συνδυασμούς των συστημάτων ελέγχου πρόσβασης, οι κάρτες αναγνώρισης μπορούν να συνεισφέρουν τόσο σε θέματα ασφάλειας όσο και σε θέματα αύξησης της παραγωγικότητας μέσα σε μια επιχείρηση. Καθώς το κόστος παραγωγής τους μειώνεται, την ίδια στιγμή αυξάνονται οι δυνατότητές τους, έτσι ώστε όλο και περισσότεροι οργανισμοί να ενσωματώνουν τις κάρτες ID στις καθημερινές εργασίες που διέπουν τη λειτουργία τους.

Η εξέλιξη
Δεν απέχουν πολλά χρόνια από τότε που οι κάρτες ID χρησιμοποιούνταν μόνο ως μέσο οπτικής αναγνώρισης και ταυτοποίησης του κατόχου τους. Δηλαδή ο χρήστης έφερε μια πλαστικοποιημένη ταυτότητα, στην οποία υπήρχε μία φωτογραφία του και ορισμένα στοιχεία του. Ως διαδικασία ελέγχου θεωρούνταν απλώς η παρουσίαση από το χρήστη της κάρτας ID στον εκάστοτε ελεγκτή και η σύγκριση της φωτογραφίας με το πρόσωπο του χρήστη. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, ότι η προαναφερθείσα διαδικασία παρουσίαζε αρκετά τρωτά σημεία και δημιουργούσε προβλήματα ασφαλείας σε ορισμένες περιπτώσεις. Βέβαια, ακόμα και σήμερα, σε ορισμένες εφαρμογές είναι πιθανό να χρησιμοποιείται η συγκεκριμένη μέθοδος. Αλλά σε γενικές γραμμές υπήρξαν αρκετές και σημαντικές εξελίξεις στο συγκεκριμένο τομέα. Καταρχήν, εμφανίστηκαν τα οργανωμένα συστήματα ελέγχου πρόσβασης, που απαιτούσαν την ψηφιοποίηση των δεδομένων. Το πρώτο στάδιο μετάβασης από τον απλό οπτικό έλεγχο σε πιο αυτόματες διαδικασίες ήταν η εμφάνιση των μαγνητικών καρτών. Για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα χρησιμοποιούνταν ευρύτατα. Η χρήση τους ήταν απλή: ο κάτοχος της κάρτας έπρεπε να την περάσει από μια σχισμή της συσκευής ανάγνωσης, ώστε να γίνει η ανάγνωση των δεδομένων και η ταυτοποίηση του κατόχου της. Η διαδικασία θυμίζει πολύ τον τρόπο με τον οποίο μπαίνουμε στον προθάλαμο πολλών τραπεζικών καταστημάτων για να χρησιμοποιήσουμε τα ATM σε ώρες εκτός λειτουργίας. Συχνά μας ζητείται – ως μια επιπρόσθετη δικλείδα ασφαλείας- να τοποθετήσουμε την πιστωτική κάρτα σε μια συσκευή ανάγνωσης που βρίσκεται κοντά στην είσοδο του προθάλαμου, μέσα στον οποίο είναι τοποθετημένο το ATM.
Σήμερα όμως η κατάσταση έχει διαφοροποιηθεί. Η συντριπτική πλειοψηφία των καρτών αναγνώρισης ταυτότητας, ειδικά όταν αναφερόμαστε σε χρήσεις συστημάτων ελέγχου πρόσβασης, είναι τεχνολογίας proximity και δεν απαιτείται πλέον η επαφή της κάρτας με τη συσκευή ανάγνωσης (ασύρματες κάρτες). Το στοιχείο αυτό μειώνει αισθητά το χρόνο της διαδικασίας αναγνώρισης, ειδικότερα όταν αυτή επαναλαμβάνεται αρκετές φορές μέσα σε μια ημέρα και ταυτόχρονα εξασφαλίζει πολύ υψηλά ποσοστά ακριβείας.
Ας εξετάσουμε όμως αναλυτικότερα όλες τις χρήσεις των καρτών αναγνώρισης ταυτότητας και τις διάφορες κατηγορίες, ανάλογα με την αρχή λειτουργίας τους.

Χρήσεις
Ζούμε σε μια κοινωνία όπου πλέον κάθε μέλος της πρέπει να ταυτοποιείται με κάποιο τρόπο. Και η ταυτοποίηση αυτή δεν έχει να κάνει μόνο με τις επίσημες κρατικές και διακρατικές διαδικασίες (ταυτότητες, διαβατήρια, διπλώματα οδήγησης) αλλά σχεδόν με κάθε πτυχή της κοινωνικής και επαγγελματικής δραστηριότητας του σύγχρονου ανθρώπου.
Μία από τις σημαντικότερες χρήσεις των καρτών αναγνώρισης ταυτότητας είναι και οι συμβατικές μας ταυτότητες. Σε όλα τα οργανωμένα κράτη είναι απαραίτητη η χρήση τους από κάποια ηλικία (ανάλογα με την τοπική νομοθεσία) και συνήθως υποχρεωτική η συνεχής κατοχή τους. Δηλαδή, σε κάθε έλεγχο που γίνεται από την αστυνομία, ο πολίτης οφείλει να επιδείξει την ταυτότητά του. ¶λλα επίσημα έγγραφα αναγνώρισης ταυτότητας είναι τα διαβατήρια, τα διπλώματα οδήγησης και οι κάρτες της κοινωνικής ασφάλισης. Επίσης, με τη χρήση μικροεπεξεργαστών είναι δυνατή η αποθήκευση στην κάρτα  περισσοτέρων δεδομένων. Με αυτόν τον τρόπο οι δυνατότητες που δίνονται είναι τεράστιες. Φανταστείτε ότι μπορούν έτσι να βρεθούν πολύτιμα ιατρικά στοιχεία για τους επιζώντες ενός ατυχήματος, ούτως ώστε να είναι δυνατή η διαμόρφωση της κατάλληλης θεραπείας. Μια άλλη κατηγορία επίσημων κρατικών εγγράφων αναγνώρισης ταυτότητας είναι τα διαβατήρια. Εδώ η κατάσταση και στη χώρα μας είναι διαφορετική, καθώς  γίνεται πλέον χρήση των νέων τεχνολογιών και πολύ σύντομα -μέσα στο καλοκαίρι- το κάθε διαβατήριο θα διαθέτει ένα μικροεπεξεργαστή, στον οποίο θα αποθηκεύονται διάφορα βιομετρικά -κυρίως στοιχεία- του κατόχου του.
Όμως οι κάρτες αναγνώρισης ταυτότητας δεν χρησιμοποιούνται μόνο σε επίσημες κρατικές διαδικασίες. Μεγάλη χρήση έχουν και στις σύγχρονες επιχειρήσεις. Οι περισσότεροι οργανισμοί απαιτούν από τους υπαλλήλους τους, αλλά και από όσους επισκέπτονται τις εγκαταστάσεις τους, να χρησιμοποιούν κάποια μορφή ID καρτών.  Πολλές φορές μάλιστα οι κανονισμοί της επιχείρησης ή του φορέα επιβάλλουν στους υπαλλήλους τους να έχουν συνεχώς σε εμφανή θέση την κάρτα ID.
Οι χρήσεις τους όμως δεν σταματούν εδώ. Ευρεία χρήση έχουν και στον εκπαιδευτικό τομέα, όπου τα περισσότερα πανεπιστήμια και οι σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εφοδιάζουν τους φοιτητές τους αλλά και το εκπαιδευτικό προσωπικό με παρόμοιες κάρτες, που τους δίνουν δικαίωμα πρόσβασης στην υλικοτεχνική υποδομή των ιδρυμάτων. Πολλές φορές μάλιστα, η φοιτητική ταυτότητα δίνει και διάφορα επιπρόσθετα δικαιώματα στον κάτοχό της, όπως μειωμένες τιμές εισιτηρίων σε μέσα μαζικής μεταφοράς ή και σε πολιτιστικές δραστηριότητες . Αναφερόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς, μπορούμε να παραθέσουμε και μια άλλη χρήση των καρτών αναγνώρισης ταυτότητας, που δεν είναι άλλη από τη χρήση τους ως των πολύ γνωστών μας καρτών απεριόριστων διαδρομών. Και σε αυτήν την περίπτωση οι κάρτες πιστοποιούν την ταυτότητα του συγκεκριμένου κατόχου στον οποίο δίνεται -με κάποιο χρηματικό αντίτιμο- το δικαίωμα της απεριόριστης χρήσης των μέσων μεταφοράς. Οι φίλοι του αθλητισμού και ειδικότερα μιας ομάδας, σίγουρα θα έχουν συναντήσει μια άλλη χρήση των καρτών αναγνώρισης ταυτότητας, τα γνωστά σε όλους και ως εισιτήρια διαρκείας. Η χρήση τους είναι αυστηρά προσωπική και επιτρέπεται μόνο στον κάτοχο του εισιτηρίου, του οποίου η ταυτότητα πιστοποιείται συνήθως από τη φωτογραφία που φέρει το εισιτήριο. Γενικότερα, μπορούμε να πούμε ότι κάθε μέλος ενός οργανωμένου σωματείου, συλλόγου, φορέα ή  πολιτισμικού ιδρύματος (π.χ. μιας βιβλιοθήκης ) φέρει μια ειδική κάρτα αναγνώρισης ταυτότητας, που μπορεί να είναι από μια απλή χειρόγραφή κάρτα έως μία από τις τελευταίας γενιάς smart cards. Επιπρόσθετα, οι επιχειρήσεις στο πλαίσιο προώθησης των προϊόντων τους ή των υπηρεσιών, προσπαθούν να εντάξουν τους πελάτες τους σε μία οργανωμένη σχέση και τους εφοδιάζουν με παρόμοιες κάρτες που τους δίνουν τη δυνατότητα κάποιων πρόσθετων παροχών. Είναι πολύ εύκολο λοιπόν να αντιληφθεί κάποιος την ευρύτητα των χρήσεών τους και τη σημασία τους στη διεκπεραίωση πολλών από τις καθημερινές συναλλαγές μας.

Κατηγορίες καρτών
Απεριόριστο είναι το εύρος χρήσεων των καρτών αναγνώρισης ταυτότητας, οπότε είναι εύλογο να υπάρχουν και διαφορετικοί τύποι. Ο πιο απλός τύπος φυσικά είναι εκείνος που χρησιμοποιείται για οπτική αναγνώριση. Στην ομάδα αυτή ανήκουν οι αστυνομικές ταυτότητες, οι απλές κάρτες μέλους κάποιων σωματείων ή οργανισμών (γυμναστηρίων ή βιβλιοθηκών), ακόμα και οι διαπιστεύσεις που χρησιμοποιούνται για την είσοδο μόνο εξουσιοδοτημένων ανθρώπων σε γεγονότα μεγάλης εμβέλειας, όπως αθλητικοί αγώνες, πολιτικές εκδηλώσεις και διακυβερνητικές συναντήσεις. Όμως και σε αυτήν την κατηγορία υπάρχουν διαφοροποιήσεις, ανάλογα με τη χρήση και τις προδιαγραφές ασφαλείας που απαιτούνται για κάθε εφαρμογή. Για να παραδοθεί στον τελικό της χρήστη μια αστυνομική ταυτότητα περνάει από αρκετά στάδια ώστε και τα στοιχεία του κατόχου να εξακριβώνονται επακριβώς, αλλά και η αντιγραφή της να εμπεριέχει μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Αντίθετα, μια κάρτα μέλους ενός σωματείου είναι φυσικό να βγαίνει πολύ ευκολότερα και συνήθως παραδίδεται μέσα σε λίγα λεπτά. Το μόνο που χρειάζεται από τον κάτοχο είναι η παράδοση μίας φωτογραφίας και η συμπλήρωση ορισμένων στοιχείων. Αυτό τουλάχιστον γίνονταν μέχρι πριν λίγο καιρό. Πλέον, η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει οδηγήσει σε λύσεις πιο καινοτομικές, χωρίς το κόστος τους να θεωρείται σημαντικό. Οπότε, όλο και περισσότερο βλέπουμε οργανισμούς να υιοθετούν λύσεις τεχνολογικά πιο εκλεπτυσμένες, όπως τις κάρτες proximity. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα των ιδιωτικών γυμναστήριων, που όπως διαπιστώνουμε,  αντικαθιστούν τις απλές κάρτες μέλους με ασύρματες κάρτες, τις οποίες ο χρήστης είναι υποχρεωμένος να εκθέσει σε μια συσκευή ανάγνωσης κατά την είσοδό του στο γυμναστήριο.

Ασύρματες κάρτες
Ορμώμενοι από το ανωτέρω παράδειγμα θα προχωρήσουμε στην ανάλυση μιας ειδικής κατηγορίας καρτών, που αυτή τη στιγμή κυριαρχούν στη συγκεκριμένη αγορά. Πρόκειται για  κάρτες, για τις οποίες δεν απαιτείται η επαφή τους με τη συσκευή ανάγνωσης, αλλά η μεταφορά των απαραίτητων στοιχείων γίνεται ασύρματα. Επειδή ακριβώς δεν απαιτείται επαφή, τόσο οι κάρτες όσο και οι συσκευές ανάγνωσης δεν υφίστανται μεγάλη φθορά κατά τη χρήση τους και έτσι επιμηκύνεται αρκετά η διάρκεια ζωής τους . Και η συγκεκριμένη κατηγορία καρτών δεν είναι ενιαία, αλλά χωρίζεται σε ορισμένες υποκατηγορίες, ανάλογα με την αρχή λειτουργίας των καρτών. Κατά κόρον χρησιμοποιείται η τεχνολογία proximity, των οποίων η επικοινωνία με τη συσκευή ανάγνωσης γίνεται με τη χρήση ραδιοκυμάτων στη συχνότητα των 125 kHz. Το κυριότερο πρόβλημα των καρτών proximity είναι η αδυναμία τους να αποθηκεύσουν μεγάλο όγκο δεδομένων. Η αποθηκευτική τους δυνατότητα περιορίζεται στα 32-128 bits. Στο πρόβλημα αυτό έρχονται να δώσουν λύση οι ασύρματες κάρτες νέας γενιάς, που έχουν καθιερωθεί με τον όρο έξυπνες κάρτες (smart cards). Οι έξυπνες κάρτες (smart cards) λειτουργούν στη συχνότητα των 13,54 MHz και μπορούν να αποθηκεύσουν έως 4000 bytes πληροφοριών. Η διαφορά τους σε σχέση με τις κάρτες προηγούμενης γενιάς είναι ότι έχουν ενσωματωμένο ένα μικροεπεξεργαστή για την άμεση επεξεργασία των δεδομένων. Με τις νέες κάρτες είναι εφικτή η αποθήκευση περισσότερων δεδομένων και καλύτερης και αποτελεσματικότερης επεξεργασίας αυτών. Η κύρια εφαρμογή τους είναι φυσικά σε επιχειρήσεις, με σκοπό την αύξηση της ασφάλειας και τον αποτελεσματικότερο έλεγχο των εισερχόμενων και εξερχόμενων αλλά και σε άλλους οργανισμούς όπως αεροδρόμια, δημόσιες υπηρεσίες, σωφρονιστικά κέντρα. Επίσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με βιομετρικά συστήματα ελέγχου πρόσβασης, ώστε να επιτευχθεί ακόμα καλύτερος έλεγχος, ενώ παράλληλα θα μειωθεί και ο απαιτούμενος χρόνος για την ολοκλήρωση της διαδικασίας ταυτοποίησης.
Μια άλλη σημαντική νέα -σχετικά- τεχνολογία που αναμένεται να βρει ευρύτατη χρήση στις ασύρματες κάρτες ID είναι τα συστήματα RFID (Radio Frequency Identification). Η βασική αρχή λειτουργίας τους, βασίζεται στην εκπομπή ραδιοκυμάτων από μια ειδική ετικέτα (RFID tag) και στην ανάγνωση αυτών από αναγνώστες (reader). Οι συχνότητες που εκπέμπουν είναι στα 125 kHz, στα 13,56 MHz, στα 860-960 MHz και σπανιότερα στα 2,45 GHz.

Κάρτες επαφής
Αν και η χρήση τους έχει περιοριστεί ύστερα από τις τεχνολογικές εξελίξεις, οι μαγνητικές κάρτες επαφής χρησιμοποιούνται ακόμα αρκετά σε ορισμένες εφαρμογές. Στις κάρτες αυτές υπάρχει μια μαγνητική λωρίδα, στην οποία αποθηκεύονται τα στοιχεία ταυτοποίησης του κατόχου. Για να γίνει η αναγνώριση πρέπει ο χρήστης να εισαγάγει την κάρτα -με κατάλληλα τοποθετημένη την μαγνητική ταινία- στη σχισμή και να τη σύρει κατά μήκος της. Τα  σημαντικότερα μειονεκτήματα είναι ο μειωμένος βαθμός ευχρηστίας -ο χρήστης πρέπει να βγάλει την κάρτα του για να την τοποθετήσει στον αναγνώστη σε αντίθεση, παραδείγματος χάρη, με τις κάρτες proximity- και φυσικά ο μεγάλος συντελεστής φθοράς της κάρτας και των συσκευών ανάγνωσης. Δεν είναι και ό,τι καλύτερο σε μια επείγουσα κατάσταση, όπου ο χρήστης θα πρέπει να έχει πρόσβαση οπωσδήποτε σε ένα διαβαθμισμένο χώρο, να διαπιστώσει έκπληκτος ότι δεν θα μπορεί να μπει λόγω φθοράς της κάρτας και αδυναμίας ανάγνωσής της από τη συσκευή. Το πλεονέκτημά τους σε σχέση με τις proximity κάρτες είναι οι  μεγαλύτερες δυνατότητες αποθήκευσης δεδομένων, όμως η έλευση των έξυπνων καρτών έρχεται να δώσει λύση και σε αυτό το θέμα, συμβάλλοντας στην οριστική επικράτηση της ασύρματης τεχνολογίας έναντι των μαγνητικών καρτών.

Υβριδικές προτάσεις
Εκείνο που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι σε μία  κάρτα αναγνώρισης ταυτότητας μπορεί να γίνει και συγκερασμός διαφορετικών τεχνολογιών. Δηλαδή, να είναι ταυτόχρονα κάρτα που να χρησιμοποιείται για οπτική αναγνώριση, αλλά επιπρόσθετα να περιέχει και μικροεπεξεργαστή με αποθηκευμένα διάφορα στοιχεία. Με αυτόν τον τρόπο, σε σημεία και χώρους όπου δεν απαιτείται εξονυχιστικός έλεγχος, θα αρκεί μια απλή παρουσίαση της ταυτότητας στα κλιμάκια ελέγχου και όταν χρειάζεται πιο εκτεταμένος έλεγχος θα υπάρχει η δυνατότητα μέσω του ενσωματωμένου chip.

Εκτύπωση και παραγωγή καρτών
Ένα άλλο σημαντικό θέμα που έχει να κάνει με τη σωστή και ασφαλή χρήση των καρτών ταυτότητας είναι ο τρόπος με τον οποίο εκτυπώνονται και παράγονται. Στην αγορά διατίθεται μια μεγάλη γκάμα εκτυπωτών καρτών (card printers) και μάλιστα οι δυνατότητές τους βελτιώνονται με ρυθμούς παρόμοιους με εκείνους με τους οποίους εξελίσσονται οι διάφορες τεχνολογίες των καρτών. Οι περισσότερες από αυτές τις νέες δυνατότητες έχουν να κάνουν με θέματα ασφάλειας, καθώς προσθέτουν νέα επίπεδα διασφάλισης του κατόχου της κάρτας από πιθανή πλαστογραφία και παράνομη χρήση της αντιγραμμένης κάρτας. Και μάλιστα, το θετικό είναι ότι οι νέοι εκτυπωτές προσφέρουν όλες αυτές τις δυνατότητες, χωρίς να απαιτούν περισσότερο χρόνο για την εκτύπωση της κάρτας και χωρίς να αυξάνεται ο βαθμός πολυπλοκότητας της συνολικής διαδικασίας εκτύπωσης. Ένα στοιχείο σημαντικό, καθώς όσο αυξάνεται η χρήση των καρτών ID τόσο θα απαιτείται και περισσότερος χρόνος για την παραγωγή τους.
Μια τεχνική που χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο είναι εκείνη του ολογράμματος, που προσθέτει περισσότερη ασφάλεια, ενώ παράλληλα δίνει και  μια καλύτερη αισθητική εικόνα της κάρτας. Στοιχείο ιδιαίτερα σημαντικό για επιχειρήσεις και οργανισμούς, που επενδύουν τεράστια ποσά στη διαμόρφωση της εικόνας τους και επιθυμούν κάθε τι που έχει σχέση με τις δραστηριότητές τους να είναι υψηλού επιπέδου και αισθητικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι διαπιστεύσεις που χρησιμοποιούνται σε μεγάλα αθλητικά γεγονότα, όπως στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να είναι ένα απλό πλαστικοποιημένο χαρτί με τη φωτογραφία του κατόχου. Η εντύπωση που θα αποκομίσουν οι κάτοχοι των διαπιστεύσεων από αυτές τις κάρτες, αποτελεί έναν από τους παράγοντες διαμόρφωσης της άποψής τους για τη συνολική οργάνωση του συγκεκριμένου γεγονότος. Για το λόγο αυτό επενδύεται χρόνος και χρήμα για την αισθητική τους αρτιότητα, πλέον των ασφαλιστικών δικλείδων που οφείλουν να διαθέτουν.
¶λλη μία μέθοδος που χρησιμοποιείται αρκετά, είναι η χρήση ενός ειδικού μελανιού με το οποίο, όταν η κάρτα εκτεθεί σε κανονικό φως, φαίνεται ότι δεν είναι τυπωμένη. Για να εμφανιστεί το περιεχόμενό της, πρέπει να εκτεθεί κάτω από μια ειδική λυχνία υπέρυθρων ακτίνων. Μπορεί να γίνεται συνδυασμός αυτής της μεθόδου με το συμβατικό τρόπο εκτύπωσης, οπότε ορισμένα στοιχεία μπορεί να είναι συνεχώς φανερά, ενώ κάποια άλλα, όπως παραδείγματος χάρη η ημερομηνία λήξης της κάρτας, να μπορεί να προβάλλεται μόνο υπό ειδικές συνθήκες φωτισμού. Επίσης, πολλές κάρτες ταυτότητας διαθέτουν και μια λωρίδα bar-code, στην οποία μπορούν να αποθηκεύονται κωδικοποιημένες ορισμένες πληροφορίες.
Όσον αφορά τη διαδικασία εκτύπωσης, εκείνο που οφείλουμε να γνωρίζουμε είναι ότι στον οργανισμό ή στην επιχείρηση που χρησιμοποιεί τις κάρτες, γίνεται μόνο η τελική διαδικασία τυπώματος της κάρτας. Οι κάρτες προμηθεύονται, έχοντας ήδη υποστεί μια διαδικασία προ-εκτύπωσης, στην οποία τυπώνεται στο πίσω ή στο μπροστινό τους μέρος ένας ειδικός σειριακός αριθμός που τις χαρακτηρίζει. Η διαδικασία αυτή γίνεται στο εργοστάσιο του αρχικού προμηθευτή. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια, καθώς ο εκτυπωτής ο οποίος αναλαμβάνει να κάνει την τελική εκτύπωση μπορεί να ρυθμιστεί ώστε να δέχεται μόνο έγκυρους σειριακούς αριθμούς. Σε περίπτωση που τοποθετηθεί προς εκτύπωση μία κάρτα χωρίς σωστό κωδικό, τότε ο εκτυπωτής την απορρίπτει χωρίς να τυπώσει τίποτα πάνω σε αυτήν. Επίσης, ο σειριακός αριθμός καταγράφεται στον υπολογιστή με τον οποίο είναι συνδεδεμένος ο εκτυπωτής και συσχετίζεται απευθείας με τα στοιχεία του κατόχου της κάρτας, όπως ο εταιρικός αριθμός μητρώου του, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια βάση δεδομένων που μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμη σε περιπτώσεις όπως πιθανή απώλεια της κάρτας. Επιπροσθέτως, ο υπεύθυνος ασφαλείας μπορεί πολύ εύκολα και γρήγορα να εντοπίσει οποιαδήποτε πληροφορία τον ενδιαφέρει, με τη χρήση απλώς ενός υπολογιστή μέσα από το κεντρικό πληροφοριακό δίκτυο της επιχείρησης.
Όπως προαναφέρθηκε, ένας άλλος τομέας στον οποίο υπήρξε σημαντική βελτίωση είναι η ευχρηστία των card printers. Η χρήση τους είναι σχεδόν παρόμοια με των συμβατικών εκτυπωτών εγγράφων και γίνεται μέσω ενός παραθυρικού software, που εγκαθίσταται στο συνδεδεμένο υπολογιστή. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις προτυπωμένες κάρτες (αναλώσιμα) -που διαθέτουν όλα τα ανωτέρω χαρακτηριστικά, όπως γραφικά και κείμενο υπέρυθρων ακτίνων και διάφορα άλλα στοιχεία, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οργανισμού για τον οποίο προορίζονται – μετατρέπουν την όλη διαδικασία σε μια πολύ απλή εργασία. Συνήθως το τμήμα ασφαλείας έχει στη διάθεσή του ένα στοκ με προτυπωμένες κάρτες, στις οποίες είναι ήδη τυπωμένα ορισμένα στοιχεία, όπως ο λογότυπος της εταιρείας και απλώς συμπληρώνουν στον υπολογιστή μια φόρμα με τα στοιχεία του νέου κατόχου. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και αφού δώσουν την εντολή εκτύπωσης, η νέα κάρτα είναι έτοιμη προς κανονική χρήση. 
Πριν καταλήξει μια εταιρεία στην αγορά ενός card printer οφείλει να εξετάσει ορισμένους βασικούς παράγοντες, σύμφωνα με κάποιες αρχές, που είναι ίδιες και για την επιλογή ενός συμβατικού εκτυπωτή. Και δεν είναι άλλες από την ευχρηστία, την ταχύτητα εκτύπωσης, την κατανάλωση αναλώσιμων, την αξιοπιστία και τις δυνατότητες υποστήριξης μετά την πώληση (after sales services). Είναι πολύ βασικό να υπάρχει αξιόπιστο service, ώστε μια πιθανή βλάβη να αντιμετωπίζεται γρήγορα, καθώς σε αντίθεση με τους συμβατικούς εκτυπωτές, συνήθως μια επιχείρηση διαθέτει μόνο έναν card printer, ο οποίος επωμίζεται και όλο το βάρος εκτύπωσης των καρτών που χρησιμοποιεί.
Μεταξύ των απλών πλαστικοποιημένων ταυτοτήτων έως τις έξυπνες κάρτες, υπάρχει ένα τεράστιο φάσμα προϊόντων που καλύπτει κάθε εφαρμογή, ανάλογα με τις απαιτήσεις. Πλέον ζούμε σε μια εποχή όπου όλο και πιο συχνά απαιτείται η ταυτοποίηση των προσώπων, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου μέχρι πρότινος θεωρούνταν υπερβολή. Σε αυτό έχει συμβάλλει και η εξέλιξη της τεχνολογίας, μέσω της οποίας η παραγωγή και διαχείριση των καρτών ID έχει απλοποιηθεί και έχει γίνει προσιτή ακόμα και σε εταιρείες και οργανισμούς, όχι ιδιαίτερα μεγάλου μεγέθους. Είναι απαραίτητη λοιπόν να γίνει μια προσεκτική διερεύνηση της αγοράς, ώστε να επιλεγεί η λύση που ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες της κάθε επιχείρησης -και συχνά- η καλύτερη λύση δεν είναι ούτε η ακριβότερη ούτε η πιο εξελιγμένη τεχνολογικά.