Η τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου, εντείνει τη συζήτηση για την ύπαρξη διλλήματος μεταξύ ασφάλεια και ιδιωτικότητας

Στο Εδιμβούργο, την πρωτεύουσα της Σκωτίας,  ανακοινώθηκε πρόσφατα ότι έχουν ολοκληρωθεί οι λεπτομέρειες για την υλοποίηση ενός μεγαλεπήβολου σχεδίου για την αναβάθμιση του υπάρχοντος δημόσιου συστήματος επιτήρησης.

Περίπου 1,5 εκατομμύρια δολάρια αναμένεται να κοστίσει το νέο project επιτήρησης που προβλέπει την αντικατάσταση των αναλογικών καμερών που είναι τοποθετημένες σε διάφορα σημεία σε δημόσιους χώρους με ψηφιακές κάμερες HD. Στόχος του σχεδίου είναι να βελτιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα και η απόδοση της λήψης υλικού επιτήρησης για την διερεύνηση παραβατικών ενεργειών, είτε χαμηλής εγκληματικότητας, είτε για τον έλεγχο και τη διαχείριση ασφάλειας σε χώρους μαζικής παρουσίας ανθρώπων για την αποτροπή τρομοκρατιών ενεργειών, αλλά και την επιτήρηση σε μέσα μαζικής μεταφοράς.

Το βασικό νέο στοιχείο που θα προκύψει από την αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος επιτήρησης στο Εδιμβούργο, είναι η λειτουργία του λογισμικού αναγνώρισης προσώπου, κάτι που στοχεύει στην ενίσχυση της δυνατότητας των αρχών ασφαλείας να μπορούν να σαρώνουν το πλήθος σε δημόσιους χώρους και να εντοπίζουν άτομα που θεωρούνται ύποπτά για την τέλεση εγκληματικών πράξεων, με βάση τη σύγκριση που θα γίνεται από βάσεις δεδομένων με διάφορα χαρακτηριστικά και πληροφορίες.

Οι αρχές της πόλης πιστεύουν ότι αυτή η δυνατότητα θα ενισχύει τα επίπεδα ασφάλειας και θα βοηθήσει στον εντοπισμό ατόμων που διώκονται ως υπαίτιοι εγκληματικών πράξεων ή θεωρούνται ύποπτοι για τρομοκρατικές ή άλλες σοβαρές εγκληματικές ενέργειες.

Όπως ταυτόχρονα, με αφορμή την εγκατάσταση του συστήματος αυτού, έχει ανοίξει ένας έντονος διάλογος για το κατά πόσο η συγκεκριμένη δυνατότητα αναγνώρισης προσώπου, παραβιάζει προσωπικά δεδομένα και εισβάλει στην ιδιωτική ζωή των πολιτών, συλλέγοντας πληροφορίες που μπορούν να αξιοποιηθούν καταχρηστικά. Οι προβληματισμοί αυτοί έχουν ανακύψει και σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις λειτουργίας αυτών των συστημάτων παγκοσμίως.

Στις περισσότερες χώρες δεν υπάρχει ένα σαφές νομοθετικό πλαίσιο που να επιτρέπει ή να απαγορεύει τη χρήση αυτών των συστημάτων κάτι που σημαίνει ότι οι αποφάσεις για την εγκατάσταση τους ή όχι, εξετάζονται κατά περίπτωση.

Είναι λοιπόν σίγουρο ότι με αφορμή και τη συγκεκριμένη υλοποίηση πλατφόρμας επιτήρησης με δυνατότητα αναγνώρισης προσώπου θα ενταθεί η συζήτηση για το αν υπάρχει όντως δίλλημα μεταξύ ενίσχυσης της ασφάλειας και προστασίας της ιδιωτικότητας.