Οι Ι.Ε.Π.Υ.Α στη δίνη της οικονομικής κρίσης …και ο διχασμός μεταξύ εργοδοτών και εργαζόμενων

Είναι γεγονός ότι η αγορά της ιδιωτικής ασφάλειας – σε επίπεδο ζήτησης των προσφερόμενων υπηρεσίων – έχει επηρεαστεί σχεδόν καθόλου ή ελάχιστα, στα χρόνια της κρίσης. Όμως αυτό από ότι φαίνεται, δεν είναι αρκετό για να μην διαταραχτούν οι εσωτερικές ισοροπίες σε μια Ι.Ε.Π.Υ.Α.

¶ρθρο του ¶γγελου Αγραφιώτη

Συμβούλου Διαχείρισης Κινδύνου

A&KRiskManagementConsulting

www.ak-riskmanagment

Η χώρα μας την τελευταία επταετία περνά μια οικονομική κρίση, η οποία έχει δημιουργήσει αρκετά προβλήματα σε πολλές επιχειρήσεις και παράλληλα έχει διαρρήξει και τον κοινωνικό ιστό, προκαλώντας κοινωνικό διχασμό ανάμεσα σε κοινωνικές τάξεις και ειδικότερα στις τάξεις εργοδοτών και εργαζομένων.

Αφορμή για το άρθρο μου αυτό, στάθηκαν διάφορες αναρτήσεις και σχόλια που διάβασα σε κάποια σελίδα του δημοφιλέστερου μέσου κοινωνικής δικτύωσης.

Μέσα σε αυτά τα σχόλια – που προέρχονται πολλές φορές από ανώνυμους χρήστες – κάποιος που εργάζεται ως προσωπικό ασφαλείας ζητούσε να ενημερωθεί από συναδέλφους του, κατά πόσο κάποια Ι.Ε.Π.Υ.Α. είναι φερέγγυα και εάν πληρώνει το προσωπικό της, ώστε να πάει να εργαστεί εκεί.

Σε κάποια άλλη ανάρτηση, κάποιοι «άγνωστοι» – κατά δήλωσή τους και αυτοί προσωπικό security – "φωτογράφιζαν" και δυσφημούσαν μια  Ι.Ε.Π.Υ.Α., η οποία χωρίς να έχει δυνατότητα αντίλογου, έβλεπε να θίγεται η εντελώς απροβλημάτιστη παρουσία της στην Ελλάδα, επί πάρα πολλά χρόνια. Ενώ από την άλλη πλευρά, στην ίδια σελίδα κοινωνικής δικτύωσης, κάποιοι επιλέγουν να εκθειάζουν άλλες εταιρίες, δημιουργώντας με αυτό τρόπο εντυπώσεις, βασισμένες σε καθαρά υποκειμενικά κριτήρια και ορμώμενοι πολύ πιθανόν από στενά προσωπικά και μεροληπτικά κίνητρα.  

Το πρόβλημα στη πραγματική του διάσταση

Το πρόβλημα της μερικής ή ολικής ασυνέπειας καταβολής μισθών, την έγκαιρη στιγμή που ο νομοθέτης ορίζει, έχει ενταθεί από το 2009 και έπειτα και στο κλάδο της ιδιωτικής ασφάλειας, οπότε και άρχισε να εξελίσσεται η οικονομική κρίση στη χώρα μας. 

Μιλώντας πλέον για μια παθογένεια στο κλάδο, που δημιουργεί ένα καθαρά κοινωνικό πρόβλημα, μπορούμε να διακρίνουμε 2 βασικούς παράγοντες που συνιστούν το συγκεκριμένο αρνητικό φαινόμενο.

• Ο πρώτος παράγοντας είναι η παράλογη απαίτηση πολλών επιχειρηματικών πελατών (ιδιωτικού και δημόσιου τομέα) των εταιριών security, για αποπληρωμή των τιμολογίων, για τις προσφερόμενες υπηρεσίες, με πίστωση που φθάνει ακόμα και τους 6 με 8 μήνες.
• Ο δεύτερος παράγοντας, που εντείνει το πρόβλημα,  είναι οι ούτως ή άλλως μικροί μισθοί των υπαλλήλων που εργάζονται ως προσωπικό security

Η ανάλυση του προβλήματος λοιπόν, μας δείχνει  πως το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί την έχει ο πελάτης των εταιριών ΙΕΠΥΑ, ο οποίος απαιτεί από τις εταιρίες security, προκειμένου να συνάψουν σύμβαση μαζί του, 6μηνη ή και 8μηνη πίστωση, την οποία πολλές φορές από μόνος του την επεκτείνει αυθαίρετα σε 12μηνη!

Ως αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης οι Ι.Ε.Π.Υ.Α. βρίσκονται σε δυσχερή θέση, μιας και  έχουν να αντιμετωπίσουν ένα σύνθετο πρόβλημα με τις εξής παραμέτρους:

1. Την υποχρέωση καταβολής των μισθών εργαζομένων, για χρονικό διάστημα 6 – 12 μηνών στο οποίο ο πελάτης δεν έχει πληρώσει την εταιρία για την παροχή των υπηρεσιών.
2. Το κράτος που ζητάει να του  καταβάλουν το Φ.Π.Α για τα τιμολόγια που εκδίδουν προς τον πελάτη αυτό.
3. Το Ι.Κ.Α που ζητά τις εισφορές των εργαζομένων για τους 6 έως και 12 μήνες
4. Τα πρόστιμα του Σ.ΕΠ.Ε. επειδή καθυστέρησαν να εξοφλήσουν τους μισθούς των υπαλλήλων τους.

Σε αυτό το περιβάλλον, πολλές Ι.Ε.Π.Υ.Α., ακροβατώντας, πληρώνουν το Φ.Π.Α και τις ασφαλιστικές  εισφορές, ώστε να μην έχουν μπλοκάρισμα των τραπεζικών λογαριασμών τους και ποινικές συνέπειες ενώ καταβάλλουν στο προσωπικό τους, έναντι των μισθών από δικά τους κεφάλαια, περιμένοντας από τον πελάτη, πότε θα έχει την ευχαρίστηση να τους εξοφλήσει. Πολλοί εργαζόμενοι στο χώρο, από την πρώτη στιγμή της πρόσληψης τους, είναι ενημερωμένοι για τον τρόπο πληρωμής τους.Οι εργαζόμενοι λοιπόν, λαμβάνοντας έναντι, του ούτως ή άλλως μικρού μισθού τους κάθε μήνα, εξοφλούνται με καθυστέρηση 2-8 μήνες, με συνέπεια να δημιουργείται έντονη δυσαρέσκεια απέναντι στα διευθυντικά στελέχη των Ι.Ε.Π.Υ.Α. η οποία πολλές φορές δημιουργεί μεγάλες εντάσεις που μεγαλώνουν ιδιαίτερα προς το τέλος κάθε μήνα, όπου όλοι έχουμε αυξημένες ανάγκες σε καταβολή φόρων, ενοικίων, διδάκτρων σε φροντιστήρια κλπ

Το πρόβλημα αυτό που αποκτά διαστάσεις κοινωνικού διχασμού, διαιωνίζεται από την απουσία ενός ισχυρού θεσμικού φορέα εκπροσώπησης των εταιριών που παρέχουν υπηρεσίες ασφάλειας. Ένας τέτοιος δυναμικός και ανεξάρτητος φορέας εκπροσώπησης των ΙΕΠΥΑ  – και όχι κάποιο παραμάγαζο εταιριών όπως ήταν παλιότερα –  θα μπορούσε να διεκδικήσει από τη πολιτεία τη δημιουργία ενός αυστηρού πλαισίου επιχειρηματικής λειτουργίας των ΙΕΠΥΑ και δεσμεύσεων των πελατών τους. 

Η προτεινόμενη λύση

Για να υπάρχει μια εξισορρόπηση στις σχέσεις μεταξύ των εργοδοτών και των εργαζομένων στο χώρο της ιδιωτικής ασφάλειας αλλά και να δημιουργηθούν συνθήκες  εύρυθμης λειτουργίας των εταιριών security με τα δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, απαιτείται:

1. Η κατανόηση του προβλήματος από τους εργαζόμενους, ώστε αυτοί να μην αντιδικούν με τον εργοδότη τους, προβαίνοντας σε ακραίες ενέργειες.
2.  Ιδιοκτήτες Ι.Ε.Π.Υ.Α. και εργαζόμενοι πρέπει να βρίσκονται στην ίδια πλευρά αφού καλούνται από κοινού να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ανυπαρξίας νόμων από την πολιτεία.
3. Η ενεργοποίηση της πολιτείας προς την κατεύθυνση της συνυπευθυνότητας Ι.Ε.Π.Υ.Α. και πελάτη, ο οποίος δεν πληρώνει έγκαιρα την υποχρέωσή του προς την Ι.Ε.Π.Υ.Α. ως προς τις οφειλές προς την εφορία και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
4. Η υποχρέωση του πελάτη να καταβάλει κάθε μήνα το ΦΠΑ στην εφορία για το τιμολόγιο που έχει εκδώσει η Ι.Ε.Π.Υ.Α.
5. Η υποχρέωση των πελατών με νόμο του κράτους για την εξόφληση των τιμολογίων παροχής υπηρεσιών των Ι.Ε.Π.Υ.Α. εντός μηνός,  μιας και το σύνολό τους αφορά σε δεδουλευμένες υπηρεσίες και όχι διακίνηση σε εμπορευμάτων.

Ακόμη μια πληγή που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι Ι.Ε.Π.Υ.Α., είναι η λήψη από τους πελάτες ετεροχρονισμένων επιταγών, οι οποίες αρκετές φορές είναι ακάλυπτες, με αποτέλεσμα την πλήρη καταστροφή τους, όταν αυτές έχουν καταβάλει ΦΠΑ, μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές και η επιταγή του πελάτη τους είναι ακάλυπτη.

Η προτεινόμενη λύση στο πρόβλημα αυτό, είναι η απαγόρευση, με νόμο, καταβολής των τιμολογήσεων των Ι.Ε.Π.Υ.Α., με ετεροχρονισμένες επιταγές.

Η πατρίδα μας και εμείς, βιώνουμε μια κρίση, η οποία θα κρατήσει αρκετά χρόνια ακόμη και απαιτείται η ομόνοια και όχι ο κοινωνικός διχασμός, ο οποίος μόνο προβλήματα δημιουργεί στις ανθρώπινες σχέσεις. Η απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, είναι ότι χειρότερο μπορούμε να αφήσουμε να εξελιχθεί.