Fear City : Μαφία, Αστυνομία, Ασφάλεια …. & Δια βίου Μάθηση!

Πρόσφατα παρακολούθησα την σειρά “Fear City” στο Netflix, την οποία συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον λάτρη της εγκληματολογικής θεματολογίας, αλλά και των επαγγελματικών δεξιοτήτων. Μα θα μου πείτε, «το δεύτερο που «κολλάει»;

Του Βασίλη Καραμπούλα
B.A. (Hons) Political Science, The University of Birmingham

Aς πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το τριμερές αυτό ντοκιμαντέρ, σε ταξιδεύει στην Αμερική του 1970-80, όπου η Ιταλική Cosa Nostra μεσουρανούσε, αναμειγνύοντας το κλασσικό οργανωμένο έγκλημα με εμπειρικές πρακτικές πολιτικής επιστήμης, marketing, μελέτες οργάνωσης, και διοίκησης επιχειρήσεων! Την μαφιόζικη αυτή κουλτούρα εισήγαγαν οι Ιταλοί μετανάστες από την πάτρια Σικελία, και φυσικά την μετεξέλιξαν οι επόμενες γενιές βασιζόμενοι στον Αμερικανικό υλικοτεχνικό πολιτισμό.

Το FBI, όντας εντελώς «άκαπνο» εκείνον τον καιρό, αδυνατούσε να εξαρθρώσει την σπείρα των 5 μαφιόζικων «οικογενειών» (Bonanno, Colombo, Gambino, Genovese, Lucchese) που μάστιζαν την Νέα Υόρκη, και ‘αρκούνταν’ στο να συλλαμβάνουν απλούς ‘συνεργάτες’ (associates) και ‘στρατιώτες’ (soldiers). Δεδομένης της παραδοσιακής omerta, που τηρούσαν οι συλληφθέντες, δλδ του νόμου της σιωπής, οι κυβερνητικοί πράκτορες αδυνατούσαν να οδηγήσουν τις έρευνες τους προς τα υψηλότερα μέλη της ιεραρχίας (captain, underboss, boss, και capo di tutti capi, δλδ τον συμφωνηθέντα ηγέτη και των πέντε εγκληματικών ‘οικογενειών’).

Η κατάσταση είχε φθάσει πλέον στο απροχώρητο. Η μαφία είχε επεκτείνει τα πλοκάμια της όχι μόνο σε κάθε είδους παράνομη αγορά (market), βλέπε εκβιασμοί, λαθρεμπόριο, τοκογλυφία, τζόγος, ναρκωτικά, πορνεία, συμβόλαια θανάτου κτλ, αλλά και σχεδόν σε όλες τις νόμιμες επιχειρήσεις: έλεγχος εργατικών σωματείων, καζίνο, καστήματα εστίασης, ξενοδοχεία, διαμετακομιστικό εμπόριο, αλιεία, λιμάνια, νοσοκομεία, φαραωνικά κατασκευαστικά έργα κτλ. Το αποτέλεσμα ήταν το παρακράτος της Cosa Nostra να λειτουργεί ξεκάθαρα εις βάρος του αμερικανικού κράτους, απομυζώντας πόρους, φόρους, ανθρώπινο δυναμικό, και ανθρώπινες ζωές, λεηλατώντας ανθρώπινα δικαιώματα, χρηστά ήθη και το  ίδιο το νομικό σύστημα – και εν τέλει απομειώνοντας την εθνική κυριαρχία της Ν. Υόρκης και της ομοσπονδιακής των ΗΠΑ.

Όλα άλλαξαν με τρεις βασικές μεθόδους:

1) υπηρεσιακή βούληση πρώτιστα, η οποία στην πορεία και με την κατάθεση των κατάλληλων ευρημάτων, μεταποιήθηκε σε πολιτική,

2) χρήση τεχνολογίας αιχμής (‘κοριοί’, κάμερες, και καταγραφικά παρακολούθησης),

3) ακαδημαϊκή εκπαίδευση υπό μορφή «επαγγελματικών δεξιοτήτων».

Όπως καταθέτουν και οι ερωτηθέντες αστυνομικοί, η υπηρεσία τους υποχρέωσε να παρακολουθήσουν ένα εβδομαδιαίο σεμινάριο στο Πανεπιστήμιο του Cornell. Εκεί ο προφέσορας Νομικής G. Robert Blakey, τους βοήθησε να κατανοήσουν βαθύτερα και να αξιοποιήσουν τον Νόμο RICO [Racketeer Influenced and Corrupt Organizations Act] και να οδηγούν στην δικαιοσύνη ομαδικά τους υπόπτους/συλληφθέντες, με σκοπό να εξαρθρώσουν την οργάνωση εκ θεμελίων. Όπερ και εγένετο. Οι συμμορίες συνελήφθησαν καθολικά, και όσοι δεν πρόλαβαν να εκτελεστούν στα αναμεταξύ τους ξεκαθαρίσματα, αντιμετώπισαν πολύ αυστηρές ποινές φυλάκισης.

Που μας χρησιμεύει όλο αυτό, πέρα από την απόλαυση της ίδιας της παρακολούθησης του ντοκιμαντέρ; Μιας και το συγκεκριμένο ανήκει στον κλάδο της εγκληματολογικής/κοινωνιολογικής ιστορίας (τουλάχιστον), και η ιστορία βρίσκεται πάντοτε πιστά στο πλευρό μας για να μας διδάξει, αν θελήσουμε να προστρέξουμε σε αυτή, τότε μπορούμε να εξαγάγουμε κάποια ασφαλή συμπεράσματα:

Για θέματα υπηρεσιακής πρωτοβουλίας και αξιοποίησης της υφιστάμενης τεχνολογίας, δεν θα ήθελα να αναφερθώ, καθότι μη-ειδικός. Όμως στο θέμα της σεμιναριακής μετεκπαίδευσης θα επιμείνω. Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι τέτοιες περιπτώσεις όπως και οι παραπάνω, λύνονται με σκληροπυρηνικούς ντετέκτιβς (hardboiled), βίαιες συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και μαφίας, πυροβολισμούς κτλ. Και όμως, το ουσιώδες εναρκτήριο έναυσμα που οδήγησε στην παγίδευση και εξουδετέρωση του συγκεκριμένου, χωροχρονικά, εγκληματικού οργανισμού… ήταν ένα απλό πανεπιστημιακό σεμιναριακό πρόγραμμα…

Τροφή για σκέψη τόσο από πλευράς κρατικής νοημοσύνης, όσο και ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας ..