Εκπαίδευση προσωπικού Security. Διαπιστώσεις – Συνέπειες – Υπάρχουσα κατάσταση

Κλειδί για την ανάπτυξη του κλάδου της Ασφάλειας, είναι η βασική εκπαίδευση, οι συμπληρωματικές εκπαιδεύσεις και επιμορφώσεις του προσωπικού, ενώ παράλληλα η αξιολόγηση αυτών με βάση τα δεδομένα και τις συνθήκες αποκτά σήμερα ιδιαίτερη σημασία.

Σπύρου Μιχαήλ Κυριακάκη

 Επισκέπτη-Εκπαιδευτή,  Πολυεθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων Υποστήριξης Ειρήνης, Επιστημονικού Συνεργάτη του ΕΟΠΠΕΠ.

Διαπιστώσεις

Το Security, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς,  έχει αρκετές παθογένειες στην αντίληψη της ουσίας του από ενδιαφερομένους αλλά και Δημόσιες Υπηρεσίες, που οι αρμοδιότητές τους εκτείνονται στις διάφορες πτυχές του, στην εικόνα που έχουν οι χρήστες των υπηρεσιών του, στην αρνητική εικόνα άλλων, που το θεωρούν περιττό έξοδο. Επίσης, στον τρόπο μέτριων διοικήσεών του (στις πιο πολλές περιπτώσεις) στην έλλειψη αξιοκρατίας και ευκαιριών δημιουργίας καριέρας, στο μέτριο τρόπο, απόδοσης επιχειρησιακά σε ένα ικανό ποσοστό. Στην αυτοαντίληψη, της πλειοψηφίας των εργαζομένων, αλλά και στην πιο σημαντική υπευθυνότητα του, που είναι η εκπαίδευση, η δια βίου μάθηση (συμπληρωματικές εκπαιδεύσεις και οι επιμορφώσεις), όπου κυριαρχούν οι ελλείψεις, η μετριότητα, αλλά και η υπερβολή και δύσκολα το «άριστον». Με το μεγαλύτερο μέρος ευθύνης, να το έχουν οι ίδιοι οι  εργαζόμενοι, ιδίως στο επιχειρησιακό, «μάχιμο», επίπεδο. Το τελευταίο, θυμίζει κάτι που είπε ο Ρωμαίος ρήτορας Σενέκας. «Αν πλέοντας με πανιά, δεν ξέρεις που θέλεις να πας, τότε όλους τους άνεμους τους θεωρείς κατάλληλους». Αυτό, συμβαίνει ακόμη και σε εργαζομένους σε χώρες, όπου γενικά έχει γίνει κατανοητή η σημαντικότητά του Security, όπου διαλέγουν οι ίδιοι ή και οι εταιρείες τους, λάθος επιμορφώσεις, (τις πιο πολλές φορές) επειδή δεν ενσκήπτουν με λεπτομέρεια στην υφή, αυτών που πραγματικά χρειάζονται.

 Όπως και να έχει όμως, η παροχή ιδιωτικών υπηρεσιών ασφαλείας, παρουσιάζει ανάπτυξη. Οι σημαντικοί παράγοντες, που συνεισφέρουν στην ανάπτυξη αυτή, είναι δύο. Πρώτος παράγοντας, η αύξηση του αριθμού των συγκρούσεων χαμηλής ή  μέσης έντασης και της εγκληματικότητας, ιδίως στις πόλεις, (όπου  έχει μεταλλαχθεί και αυτή  σε σύγκρουση χαμηλής έντασης), με νέα στοιχεία, όπως η ευρεία χρήση πυροβόλων όπλων, νέες τακτικές όπως οι «melee assaults», μεγάλη αγριότητα, θεατροποίηση των πράξεων, μαζικά γεγονότα τρόμου, το γεγονός ότι «κτυπιέται πλατειά η ανώνυμη βάση», ενώ οι κοινοί κακοποιοί πραγματοποιούν οργανωμένες εισβολές και σε σπίτια, φθάνοντας και στο βασανισμό των θυμάτων, ακόμη και για μικροποσά. Δεύτερος παράγοντας, το ότι το Security, είναι ένας τομέας, που για να παρέχει  προστασία, από τα παραπάνω, στηρίζεται πρώτιστα, στην ένταση εργασίας. Λαμβανομένης υπόψη και της ραγδαία αναπτυσσόμενης σχετικής τεχνολογίας και έρευνας, ιδίως στον τομέα των πρωτοποριακών ψηφιακών συστημάτων επιτήρησης και προστασίας αλλά και στην προσφορά και αυξανόμενη ζήτηση, (και στην ελληνική αγορά), προϊόντων αιχμής, μπορούμε να κάνουμε λόγο για «SecurityIndustry». (Ο όρος έχει ήδη χρησιμοποιηθεί στις ΗΠΑ, από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, λίγο αργότερα στη Βρετανία και στη Νότια Αφρική).

Εσωτερικές και διεθνείς εξελίξεις

Η «Βιομηχανία της Ασφάλειας», πάλι, δεν λειτουργεί «εν κενώ». Επηρεάζεται από καταστάσεις. Εσωτερικές και Διεθνείς. Αυτές πάλι, φέρνουν αλλαγές  με ανταγωνισμούς, αδυναμία ανταπόκρισης μέσα στα νέα απειλητικά περιβάλλοντα και εξαφάνιση από τον χάρτη, αρκετών εταιρειών του κλάδου. («Νείκος», σύμφωνα με  τον παραπάνω, φιλόσοφο). «Κλειδί» και για τα δύο, η εκπαίδευση, οι συμπληρωματικές εκπαιδεύσεις και επιμορφώσεις, ουσίας. Το φάσμα των καταστάσεων, που αποτελούν πρόδρομα σημεία αλλαγών, αλλά και τροφοδότες ανομιών, είναι οι εσωτερικές, (καταστάσεις), που αποτελούν όμως συγκοινωνούν δοχείο με άλλες.

Εσωτερικές καταστάσεις: Η φτώχεια, που είναι η μητέρα παντός κακού (Ίντιρα Γκάντι). Η πολιτικοοικονομική και κοινωνική συγκυρία και η ανεργία, (που φαίνεται να αγγίζει το 27%). Στο πλαίσιο αυτό, εντάσσεται και το ότι πολλοί – ακόμη και επιστήμονες – προσφεύγουν στις διαδικασίες απόκτησης άδειας εργασίας (κυρίως τύπου Α αλλά και Β, αναλόγως των σπουδών), επειδή προσδοκούν «μια θέση», σε κάτι καινούργιο, που αναπτύσσεται, με γεωμετρική πρόοδο, λόγω των αναγκών που έχουν προκύψει από το φόβο και την ανασφάλεια, ιδίως στις πόλεις.

Διεθνείς καταστάσεις: Συντίθενται από ένα πλατύ φάσμα.Απότις γεωπολιτικές εντάσεις με τη στρατηγική της «αξιοποίησης» του θρησκευτικού φανατισμού, που θέτει  σε αμφισβήτηση την τάξη στη Μέση Ανατολή και στη Β. Αφρική, την απειλή της επέκτασης της τρομοκρατίας, με τις οργανώσεις των λεγόμενων «τζιχαντιστών», να εκτελούν το «kick start» για ένα ντόμινο διεθνώς. Με μία πολλή πιθανή αναβίωση των ομάδων της πάλαι ποτέ λεγόμενης «ευρωτρομοκρατίας» και το κοινό έγκλημα να «αντιγράφει» τακτικές από τους τρομοκράτες. Επίσης, με την έξαρση της πειρατείας αλλά και την κρίση που εκπορεύεται από τους κατά κύματα καταφθάνοντες  λαθροδιακινουμένους – αναζητητές, καλύτερης τύχης και τους πρόσφυγες. Το ότι η Ευρώπη, αυτοκαταστρέφεται με τα γνωστά οικονομικά προβλήματα (που γεννούν πολλά « κακά»), τη  μεταβολή του κινέζικου μοντέλου οικονομίας, τους  ανταγωνισμούς, ως και τις μεταρρυθμίσεις συμμετοχών στο μετοχικό κεφάλαιο, (ΗΠΑ), του ΔΝΤ και τη διαδικασία απελευθέρωσης του διεθνούς  εμπορίου, (με εξάλειψη ευρύτερων πολυμερών εμπορικών  συμφωνιών, που θα  επεκτείνουν και τη «βιομηχανία της ασφάλειας»).

Όλο αυτό το φάσμα καταστάσεων, συνθέτει και τα πρόδρομα σημεία αλλαγών για τις μεγάλες ανατροπές που έρχονται στην αγορά εργασίας διεθνώς και που επηρεάζουν ως ευκαιρίες ή κρίσεις το Security, παγκοσμίως. Ευκαιρίες όμως, στην κόψη του ξυραφιού, διότι από ότι φαίνεται οι υπάρχουσες γνώσεις και δεξιότητες, ως αποτέλεσμα κατά κύριο λόγο των εκπαιδεύσεων και των επιμορφώσεων, δεν είναι επαρκείς για τα νέα περιβάλλοντα που διαμορφώνονται. Τούτο, διότι ποτέ δεν ήταν αυτές που έπρεπε να είναι. Στις εκπαιδεύσεις, επιμορφώσεις, επαναλαμβανόμενες, συμπληρωματικές εκπαιδεύσεις, μετεκπαιδεύσεις, κυριαρχούν διαζευκτικά ή η έλλειψη ή η μεσαία κατάσταση (μετριότητα) ή υπερβολή και σπάνια και μετά δυσκολίας αυτό που πρέπει να γίνει, («άριστον») και που ξεκινά από την κατανόηση της ουσίας, της προσφοράς ιδιωτικών υπηρεσιών ασφαλείας.

Θεωρείται λοιπόν, πολύ πιθανό, να επέλθει, κυρίως, για πολλές  ΙΕΠΥΑ και ΙΕΠΣΥΑ (Ιδιωτικές Εταιρείες Παροχής Στρατιωτικών Υπηρεσιών και Ασφαλείας), η κατάσταση, που περιέγραψε  ο Σαρτρ, ότι δηλαδή, «η ανεπάρκεια λούζεται από το μηδέν». Η ανεπάρκεια λοιπόν ξεκινά και εξελίσσεται με αρνητικό πρόσημο, από την μετριότητα που τη δημιουργεί, είτε η έλλειψη είτε η υπερβολή.  Προκειμένου να προληφθεί  και να αρχίζει να θεραπεύεται, σιγά – σιγά, η παραπάνω εξέλιξη, κρίνεται αναγκαίο, να ληφθούν υπόψη, οι παρακάτω επισημάνσεις.

Σημαινόμενα και Συνέπειες

«Μέτριος και μη επιμορφωμένος επαγγελματίας (γενικά αλλά και στο security ειδικά), σημαίνει ότι παραβλέπει την αξία  και τη σημασία της γνώσης. Συνεπώς δεν μπορεί να αποτελέσει μέλος εκείνων των ανθρώπινων πόρων, που θα  χρησιμοποιηθούν γόνιμα στις νέες αλλαγές. Σημαίνει επίσης, ότι έχουν Μέτριους Managers. Μέτριος Manager = Μέτριο Τμήμα. Μέτριο Τμήμα = Μέτρια Επιχείρηση. Που σημαίνει συγκάλυψη αδυναμιών, παράβλεψη άϋλων συντελεστών αξιοκρατίας με συνέπεια γρήγορη περιθωριοποίηση. (Σύνθεση διδαγμάτων από Πλάτωνα-"Πρωταγόρας" και Δημόκριτο).

Μέσα σε όλη αυτήν τη σοβαρότητα των καταστάσεων και των αλλαγών που θα προκύψουν, η λύση δεν παρέχεται από την απλοϊκή ιδέα της ουδετερότητας. Δηλαδή, αν δεν πολυανακατεύεσαι δεν δυσαρεστείς κανέναν, δεν θα πάθεις τίποτα (για τους εμπλεκομένους, με οποιοδήποτε τρόπο, στο Security) ή δεν θα συμβεί τίποτα (εν δυνάμει χρήστες των υπηρεσιών του, Επιχειρήσεις/Οργανισμοί, που θεωρούν την ασφάλεια περιττό έξοδο) ή απλά όλοι να αντιδρούν (αν συμβεί κάτι), χωρίς να δρουν, (προληπτικά με βάση κατάλληλα σχέδια και προγράμματα, εκπαιδεύσεις, καταρτίσεις, μετεκπαιδεύσεις, επιμορφώσεις).

Απαιτείται λοιπόν, η κατανόηση της στρατηγικής ότι τα πάντα είναι θέμα (σωστής), διά βίου μάθησης. Κάτι, που έκανε η Νότια Αφρική για την Αστυνομία και το Security – Πανεπιστήμιο UNISA και ο Καναδάς – Πανεπιστήμιο Μοντρεάλ, ΗΠΑ, Ισραήλ, Βρετανία κ.α. αλλά και φορείς του μη τυπικού και άτυπου τομέα, μάθησης, στις χώρες αυτές.

Αρχές και αξιολόγηση

Προς τούτο και για τη χώρα μας, απαιτούνται να ληφθούν υπόψη, κάποιες παραδεδεγμένες  αρχές, όπως αυτές που προκύπτουν για παράδειγμα, από το «Memorandum», της Confederation Europeenedes Services de Securite (CoEES), για την επιλογή του πιο άξιου προμηθευτή ιδιωτικών υπηρεσιών προστασίας. Στα κριτήρια επιλογής και στις οδηγίες αξιολόγησης, αποδίδεται μεγάλο βάρος στο προσωπικό όλων των βαθμίδων και στη φιλοσοφία και δομή της εταιρείας και ιδίως στο «μάχιμο προσωπικό», που του εναποτίθενται οι ευθύνες εκτέλεσης/εφαρμογής, του έργου ασφαλείας.

Αναφέρεται συγκεκριμένα ότι «..η εμπειρία του προσωπικού  προστασίας αποτελεί το σημαντικότερο πόρο της οποιασδήποτε ιδιωτικής εταιρείας ασφαλείας. Είναι ουσιώδες να μπορεί μία εταιρεία να εγγυηθεί, για την  εμπειρία, τις ικανότητες και τις δεξιότητες του προσωπικού της για την παροχή  υπηρεσιών υψηλού επιπέδου να αιτηθούν  αποδείξεις,  γνώσεων  και  πέραν της βασικής εκπαίδευσης, που αναγνωρίζεται ή επιβάλλεται από την εθνική νομοθεσία». Και σε άλλο σημείο αναφέρει: « Οι  προμηθευτές θα πρέπει να είναι σε θέση να περιγράψουν τη φιλοσοφία τους και τον τρόπο, που σκοπεύουν να την εφαρμόσουν, σε σχέση με τη σύμβαση με τον πελάτη. Συστάσεις, πιστοποιήσεις και επιβραβεύσεις (σ. σ.  για τον ίδιο και για το προσωπικό), είναι απαραίτητες για προμηθευτή υπηρεσιών, υψηλής ποιότητας».

Για τα  κριτήρια κατακύρωσης, αξιολογούνται και βαθμολογούνται η εμπειρία, η συμπληρωματική εκπαίδευση και η επαναλαμβανόμενη εκπαίδευση και οι επιβραβεύσεις, μαζί με το πλαίσιο ευκαιριών καριέρας. Με άλλα λόγια, για την παροχή ιδιωτικών υπηρεσιών ασφαλείας, η εταιρεία, οι φρουροί και η  ποιότητα που βασίζεται σε επαναλαμβανόμενες εκπαιδεύσεις, πέραν της προβλεπομένης, από την εθνική νομοθεσία, αλλά και οι επιβραβεύσεις και οι ευκαιρίες εξέλιξης του προσωπικού, θεωρούνται παράγοντες υψίστης σημασίας. Η εμπειρία, οι ικανότητες και οι δεξιότητες, προέρχονται από τις εκπαιδεύσεις και επιμορφώσεις, που πρέπει να απευθύνονται και να επηρεάζουν το γνωστικό τομέα, τον συναισθηματικό τομέα (παρώθηση/ υποκίνηση) και των ψυχοκινητικό τομέα, (τρόπο του να κάνει κάποιος κάτι). Tα προηγούμενα ισχύουν αναλόγως και για τα τμήματα, «InHouseSecurity», για τα Γραφεία Ιδιωτικών Υπηρεσιών (ΓΙΕ) και τα «Good Offices» (Γραφεία Intelligence), των πολυεθνικών ομίλων, για την αντιμετώπιση του αθέμιτου ανταγωνισμού, με την ανάπτυξη αντιμέτρων.

Τι ισχύει διεθνώς

Η εκπαίδευση και η κατάρτιση που προβλέπονται από τις εθνικές νομοθεσίες, προσφέρονται στο εξωτερικό από τον Τυπικό Τομέα Εκπαίδευσης (Πανεπιστήμια σε ΗΠΑ, Καναδά, Νότιο Αφρική, Ισραήλ, Ην. Βασίλειο, ορισμένες χώρες Ν.Α Ασίας κ. α.) αλλά και από το Μη Τυπικό Τομέα. Σε όλες όμως τις χώρες και για την επαναλαμβανόμενη εκπαίδευση και επιμόρφωση, το  κύριο έργο διεξάγεται από  «φορείς» άτυπης μάθησης που έχουν διακριθεί στον τομέα τους, κυρίως λόγω του «βαρέως» ονόματος των ειδικών συνεργατών τους, επειδή προσφέρουν πολύμορφη, πολλαπλή και την πλέον επικαιροποιημένη εκπαιδευτική επίθεση, στους εκπαιδευομένους, (σύμφωνα με τους Al. Rogers, Noye και Piveteau) αλλά και ρεαλιστική, με παραθετικά στοιχεία ακαδημαϊκού χαρακτήρα, που λόγω της απαιτούμενης, ευελιξίας, οι άλλοι τομείς εκπαίδευσης, αργούν να ανταποκριθούν.

Το ΝΑΤΟ έχει αντιληφθεί τη χρησιμότητα αυτή και από χρόνια έχει αναπτύξει τη λεγόμενη «Τρίτη διάσταση της Συμμαχίας», αναζητώντας χρήσιμες πηγές, επαναλαμβανόμενης εκπαίδευσης και επίκαιρης επιμόρφωσης, σε ιδιώτες και φορείς (όχι αναγκαστικά εκπαιδευτικούς), επειδή η ασφάλεια δεν είναι μόνο στρατιωτικό ή αστυνομικό ζήτημα, όπως υποστηρίζεται. Η Σχολή Στελεχών του ΝΑΤΟ στο Oberammergau (NSO), έχει καλέσει επανειλημμένα, την Ιδιωτική Εταιρεία «Σεμινάρια ΡΕΪΝΤ», για τη μάθηση της τέχνης των ερωταποκρίσεων, χρήσιμων σε συνεντεύξεις, διοικητικές εξετάσεις κλπ,  διότι όπως επικοινωνούν, «ενόψει των νέων προκλήσεων, δεν μπορεί να υπάρξει ανταπόκριση με παλιές συνταγές» και ο ιδιώτης ανταποκρίνεται άμεσα, στο καινούργιο. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλους τομείς π.χ. πωλήσεις. Η «GM Associates», Illinois ΗΠΑ, είχε διακριθεί και το «αστέρι» της, ο Jim Meisenhemer, ήταν ο συχνά καλούμενος εκπαιδευτής. Τόσο στα «Σεμινάρια ΡΕΪΝΤ» όσο και στις πωλήσεις, αυτό που κατά το κοινώς λέμε «μετράει», είναι η υπογραφή του εκπαιδευτή (και όχι τόσο, η βεβαίωση ή  η  πιστοποίηση), του εκπαιδευτικού  φορέα. Όπως δηλαδή στην αρχαία Αθήνα και στις περισσότερες ελληνικές πόλεις του 5^ου  π.Χ. αιώνα και αργότερα, όταν οι έφηβοι μπορούσαν να παρακολουθήσουν  μαθήματα δίπλα σε διακεκριμένους φιλοσόφους και ρήτορες, χρησιμοποιώντας ως μόνο τίτλο, αργότερα, το ότι μαθήτευσαν δίπλα στον  δείνα φιλόσοφο ή ρήτορα.   

Οι επιλογές εκπαίδευσης στην Ελλάδα

Στη χώρα μας και για το επιχειρησιακό προσωπικό (άδεια κατηγορίας, Α΄), ελλείπει η «στέγαση» του Security στον Τυπικό τομέα εκπαίδευσης, όπως αυτός ορίζεται και στο βασικό νόμο 3879/10 για την ανάπτυξη της δια βίου μάθησης, ( π.χ. Πανεπιστήμιο ή Α/ΤΕΙ).

Για τους τεχνικούς όμως (άδεια κατηγορίας, Β΄), υφίσταται η πρόβλεψη  της  ΚΥΑ 4892/1/76−γ΄, ΦΕΚ  Β 664/17-5-10,  σύμφωνα με την οποία για την απόκτηση ¶δειας τύπου  Β, απαιτείται Πτυχίο Πολυτεχνείου, Μηχανικού ή Ηλεκτρολόγου ή πτυχίο Φυσικομαθηματικού με ειδικότητα στην Ηλεκτρονική ή Ραδιοηλεκτρολογία (ημεδαπής ή αλλοδαπής, που έχει αναγνωρισθεί), πτυχίο στρατιωτικών σχολών ή ΤΕΙ ή ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ κατεύθυνσης ηλεκτρονικών ή ΚΑΤΕΕ, συναφούς ειδικότητας κλπ.

Επειδή το θεωρητικό μέρος του Security, το λεγόμενο Security Management, εξελίσσεται διεθνώς σε αυτοτελή επιστήμη και είναι διαφορετικό γνωστικό αντικείμενο από την λεγόμενη Police Science, την Κοινωνιολογία ή την Εγκληματολογία (που είχαν αναφερθεί στο Πιστοποιημένο Επαγγελματικό Περίγραμμα, ως δυνητικά τυπικά προσόντα για Προϊσταμένους ή Διευθυντές Security), ο συντάκτης του παρόντος, υπέβαλε  εμπεριστατωμένη εισήγηση με αναλυτικό πρόγραμμα μαθημάτων στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ-Πάτρα), Κοσμητεία Σχολής Κοινωνικών Επιστημών, (προς την οποία οι σπουδές προσιδιάζουν) για δημιουργία προγραμμάτων προπτυχιακών σπουδών, αλλά και για  Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στο Security την 9 Απριλίου 2015. Τούτο, διότι η ανοικτή και εξ αποστάσεως εκπαίδευση, θα εξυπηρετούσε τους έχοντες φιλοδοξία εξέλιξης στον κλάδο και ιδίως τους εργαζόμενους και ζητητικούς, οι οποίοι μάλιστα είναι πολλοί, ενώ θα εξυπηρετούσε και την ομογένεια. Την 17 Απριλίου 2015, δόθηκε   απάντηση λήψης.

Στη  χώρα μας σήμερα, οι καταρτίσεις του ιδιωτικού προσωπικού ασφαλείας, υπάγονται στο μη τυπικό τομέα. Για μεν τα στελέχη στα ΙΕΚ, ειδικότητα «Στέλεχος Ασφαλείας Προσώπων και Υποδομών», διαρκείας 5 εξαμήνων, (σχετικός ο Ν. 4186/2013/ΦΕΚ Α΄193 περί  Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης, που κανονίζει την  ειδικότητα «Στέλεχος Ασφαλείας Προσώπων και Υποδομών», ως εμπίπτουσα στην ομάδα με τίτλο «Επιμέρους Τομείς και Επαγγέλματα» – ¶ρθρο 24 παρ. η/4).  Για την κατάρτιση, κυριάρχησε το αστυνομικό μοντέλο. Πάλι ο υπογράφων, ως εκπαιδευτής σε Δημόσιο ΙΕΚ υπέβαλε ενημερωτικό-εισηγητικό σημείωμα στη Γενική Γραμματεία Διά  Βίου Μάθησης που έχει την εποπτεία των ΙΕΚ, την 8 Απριλίου 2015. Σκοπός, η επικαιροποίηση  της ύλης και η εναρμόνισή της με τις αρχές του Security Management .Το Ενημερωτικό – Εισηγητικό, πρωτοκολλήθηκε με Α.Π. 61883/ 21-04-2015. Σημειωτέον ότι οι σπουδές αυτές στα ΙΕΚ, αποτελούν την «οροφή» των σπουδών Security, στην Ελλάδα, πλην δύο φιλόδοξων επιμορφωτικών προγραμμάτων. Το πρώτο στο Κέντρο Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης «NEW YORK COLLEGE», σε πρόγραμμα χωρίς σύμπραξη με ξένο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, στη «Στρατηγική Διοίκηση Έργων Security», ως πρόγραμμα παράλληλων σπουδών 2008-2013, και δεύτερον στο ΚεδιΒιΜ ΙΙ/ΚΕΚ ΙΑΣΩΝ, ως «Implemented Security Management», 2014-2015, ως επιμορφωτικό πρόγραμμα στελεχών. Και στα δύο οργανωτής, είναι ο συντάκτης του παρόντος.

Για το επιχειρησιακό προσωπικό-φύλακες, δημιουργήθηκε πλαίσιο κατάρτισης, σε μεταγυμνασιακό ΙΕΚ, διάρκειας 6 μηνών, επιπέδου1,(σχετική η Απόφαση  Γ.Π./7360/17.05.2012, ΦΕΚ Β 1715, που  συμβαδίζει, με τις αρχές του Security Management- Managing). Μέρος του κανονιστικού πλαισίου πιστοποίησης επαγγελματιών, οι οποίοι δεν διαθέτουν αναγνωρισμένο επαγγελματικό τίτλο, για την ειδικότητα «Προσωπικό Ιδιωτικής Ασφάλειας», (άδεια κατηγορίας Α΄), γίνεται στα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης επιπέδου ΙΙ και Ι, (εμπλέκεται και το ΚΕΜΕΑ- σχετική, η   υπ’ αριθ. 4892/1/76−γ΄ από 17−5−2010, ΚΥΑ,  όπως τροποποιήθηκε, με την υπ’ αριθ. 1016/109/183/ ΦΕΚ Β, 606/5-3-12, όμοια, «Καθορισμός τίτλων επαγγελματικής κατάρτισης, που απαιτούνται για την έκδοση αδειών εργασίας του άρθρου 3 του ν. 2518/1997, όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τις διατάξεις του ν. 3707/2008/ΦΕΚ Β΄, 664».

 Γενικά όμως, αποκρυσταλλώνεται η πεποίθηση ότι, το προσωπικό βάσης αποτελεί  την πρώτη βαθμίδα της ιεραρχίας του κλάδου και ότι για τις ανώτερες επιχειρησιακές θέσεις, για τις οποίες απαιτείται άδεια Κατηγορίας Α΄ (μη τεχνικό προσωπικό), η προετοιμασία γίνεται από τα ΙΕΚ.  Τα ΙΕΚ όμως αλλά και τα ΚΕΔΙΒΙΜ (για τις 105 ώρες), δεν προσφέρουν συμπληρωματικές ή επαναλαμβανόμενες εκπαιδεύσεις. Τα πρώτα καθόλου, παρά μόνο στο πλαίσιο ημερίδων ή εσπερίδων, καλώντας ειδικούς. Αυτές βέβαια δρουν υποκινητικά, όπως τα συνέδρια, ως παρώθηση για παραπέρα έρευνα από τους ενδιαφερόμενους. Επηρεάζουν μόνο  το γνωστικό και συναισθηματικό τομέα, όχι το ψυχοκινητικό, (σύμφωνα με τον B.Bloom και τους ειδικούς στην εκπαίδευση και κατάρτιση, ενηλίκων, J. Dewey, Jack Mezirow. M. Knowless, Paolo Freire,  Αλ. Κόκκο, J.Rogers, Ρ. Muchielli, Ph. Race,  D.Noye, J.Piveteau, Al Rogers κ. α ).

Τα ΚΕΔΙΒΙΜ Ι και ΙΙ, προσφέρουν συμπληρωματικές εκπαιδεύσεις, κυρίως για θέματα ISPS code και η Σχολή Πολιτικής Αεροπορίας (ΣΠΟΑ) της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, σε καταρτίσεις, φυλάκων  αερομεταφορών και σε screeners, αλλά και σε επόπτες σημείων ελέγχου και εκπαιδευτές. Αυτές οι εκπαιδεύσεις, γίνονται μέσα σε οργανωμένο πλαίσιο και ανήκουν, στον μη τυπικό τομέα εκπαίδευσης, σύμφωνα και με το άρθρο 2, του Ν.3879/10. ΙΕΚ και ΚΕΔΙΒΙΜ, όμως, βρίσκονται αντιμέτωπα με  ένα άλλο μέγεθος το λεγόμενο t/2 ή «ημιζωή των γνώσεων», που απαξιώνονται με την εξέλιξη. Το δημιουργούμενο κενό, της συμπληρωματικής εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, μπορεί και το καλύπτει, ο άτυπος τομέας μάθησης. Ο τελευταίος διαθέτει, ιδίως αν έχει ισχυρή συμβουλευτική ομάδα, την ευελιξία «αντελιγμού», στον «ελιγμό», των εξελίξεων και των νέων απαιτήσεων.

Στο δεύτερο μέρος της ανάλυσης μας για το θέμα των εκπαιδεύσεων στην Ελλάδα θα αναφερθούμε στις άτυπες συμπληρωματικές εκπαιδεύσεις και επιμορφώσεις.