Απαίτηση για αφύπνιση και υποκίνηση του προσωπικού των ΙΕΠΥΑ

Αφορμή της επιστολής μου αυτής προς το περιοδικό σας, είναι η αγωνία μου και η πραγματική ανάγκη μου να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου για όσα διαπιστώνονται τις ημέρες που διανύουμε, όσον αφορά στον κλάδο της παροχής ιδιωτικής ασφάλειας – μία βραδυφλεγής βόμβα που αναπτύσσεται στα θεμέλια των Συστημάτων Ασφαλείας των Επιχειρήσεων και Οργανισμών που χρησιμοποιούν προσωπικό των Ι.Ε.Π.Υ.Α.
Έχοντας ενεργήσει ο ίδιος επί είκοσι τρία έτη στην παροχή Υπηρεσιών Ασφαλείας συμμετέχοντας σε κάθε ενέργεια αναδιοργάνωσης του κλάδου, αλλά και από τη θέση μου ως εκπαιδευτής Ασφάλειας, έρχομαι σε επαφή πολύ συχνά με το προσωπικό διαφόρων Ι.Ε.Π.Υ.Α. που καλούνται να εκπαιδευτούν σε ένα εύρος σημαντικών εκπαιδευτικών γνωστικών αντικειμένων, όπως ενδεικτικά: των βασικών νομικών γνώσεων άσκησης του επαγγέλματος, Α’ Βοηθειών, Πυρασφάλειας και Πυρόσβεσης, Παιδείας Ασφάλειας, ¶σκησης Ελέγχων Ασφάλειας με φυσικά και τεχνικά μέσα, Αυτασφάλειας και Αυτοπροστασίας, Βασικών Στοιχείων Εγκληματολογίας, Αναγνώρισης Υπόπτων, Αντιτρομοκρατικής Τακτικής, ¶μυνας κατά Ρ.Β.Χ. Μέσων, Διαχείρισης κρίσιμων περιστατικών και έκτακτων συμβάντων στην εργασία και διασφάλισης των φυλασσομένων, καθώς και ποικίλα άλλα εκπαιδευτικά αντικείμενα που αφορούν στα καθήκοντα κάθε εκπαιδευόμενης ομάδας.
Αυτό που διαπιστώνω καθ’ όλο το τελευταίο διάστημα σε μεγάλη μερίδα των εκπαιδευομένων, είναι η παντελής αδιαφορία τους για την όλη διαδικασία, αλλά ακόμα και για την ίδια την άσκηση των καθηκόντων τους. Αν και αυτή η διαπίστωση δεν αφορά συνολικά τους εργαζόμενους, ωστόσο αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία τους.
Ο λόγος που παρατηρείται αυτή η αδιαφορία, αρχικώς είναι η επιλογή του προσωπικού από τις Ι.Ε.Π.Υ.Α. πολλές φορές με χαμηλά κριτήρια, αλλά κυριότερα είναι η παντελής απουσία κινήτρων προσφοράς και ειδικότερα οι εξαιρετικά μειωμένες αποδοχές τους, που δεν επαρκούν για ένα επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Ωστόσο, το γεγονός αυτό αποτελεί μία εν δυνάμει τεράστια απειλή στη δομή όλων των συστημάτων ασφαλείας, στα οποία ενεργούν επανδρωμένες υπηρεσίες προστασίας.

Ειδικότερα, συνέπεια της απουσίας κινήτρων του προσωπικού, προκύπτει:

1. Έλλειψη πραγματικού ενδιαφέροντος τόσο κατά την εκπαίδευση όσο και κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, εφόσον αντιμετωπίζουν το επάγγελμα ως μία όλως έσχατη λύση ανάγκης.
2. Χαμηλή αυτοεκτίμηση και επαγγελματική ευσυνειδησία (αγύμναστοι, άνευ διανοητικής προετοιμασίας και ενδιαφέροντος γνήσιας επιμόρφωσης).
3. Έλλειψη διάθεσης για απόδοση.
4. Απογοήτευση, που συντελεί στη νέκρωση της αφύπνισης αισθητηρίων αντίληψης και αντίδρασης.
5. Επικράτηση Αρνητικών Συναισθημάτων, που οπωσδήποτε διαφαίνονται και στις σχέσεις συνδιαλλαγής με τους αποδέκτες των υπηρεσιών.
6. Κίνδυνος ζημίας και προσβολής του φυλασσόμενου στόχου εκ των έσω (έμμεση συμμετοχή του προσωπικού, όπως π.χ. με παροχή πληροφοριών ή συνέργια με δράστες ή άμεση με κλοπή ή πρόσβαση σε εταιρικά δεδομένα κ.ά.).
7. Παροχή «Εικονικών Υπηρεσιών Ασφαλείας» με όλους τους κρίσιμους κινδύνους που αυτό μεταφράζεται για τα φυλασσόμενα αγαθά, αξίες και πρόσωπα.
8. Μη τήρηση των πρωτοκόλλων διαδικασιών Ασφάλειας, με συνέπεια γιγάντωση του μεγέθους τρωτότητας των φυλασσόμενων στόχων, ικανή να διαπιστωθεί επίσης ανά πάσα στιγμή από την ομάδα παρακολούθησης των έμπειρων ενδεχόμενων δραστών.

Οι Ι.Ε.Π.Υ.Α. θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους όσα διαπιστώνονται, προβαίνοντας άμεσα σε αντίμετρα ικανά να υποκινήσουν και να αφυπνίσουν το προσωπικό τους, ώστε οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους πελάτες τους να είναι γνήσιες και ικανοποιητικές.
Ως αντίμετρα για την υποκίνηση του προσωπικού προτείνονται:

1. Παροχή ικανοποιητικού μισθού με πλήρη ασφαλιστική κάλυψη.
2. Επεξήγηση στους πελάτες κατά την υποβολή προσφοράς, της ανάγκης ορθών κριτήριων επιλογής μίας Ι.Ε.Π.Υ.Α., που πρώτα απ’ όλα μεριμνά για την ορθή πληρωμή του προσωπικού της και το πώς αυτό επιδρά στην παρεχόμενη ασφάλεια.
3. Γνήσια Επαγγελματική Κατάρτιση στην οποία να περιλαμβάνεται η εμψύχωση του προσωπικού, τονίζοντας τον ουσιαστικό ρόλο της ενεργής συνεισφοράς του στη διασφάλιση περιουσιών, αγαθών, αξιών και της ανθρώπινης ζωής των φυλασσομένων.
4. Σαφής προσδιορισμός από τη Διοίκηση των προϋποθέσεων επαγγελματικής ανέλιξης των πλέον ικανών επαγγελματιών (με αξιοκρατικά κριτήρια και όχι άλλου είδους),
5. Χορηγία εκτάκτων αμοιβών (bonus) από τα κέρδη της επιχείρησης σε εργαζομένους που είναι υποδειγματικοί και διακρίνονται κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
6. Εργασιακό περιβάλλον με ανθρώπινες συνθήκες εργασίας (πυρήνας ασφάλειας με κλιματισμό-θέρμανση, τουαλέτα και γενικώς προφύλαξη από ακραίες καιρικές συνθήκες), τα οποία συντελούν στη συναίσθηση του προσωπικού ότι υπάρχει ενεργή εταιρική ευθύνη και σεβασμός των εργασιακών δικαιωμάτων του, αλλά και της υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας (διότι αν ο εργοδότης δεν σέβεται ο ίδιος την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας για το προσωπικό του, δεν εμπνέει το προσωπικό του να σεβαστεί τα γενικότερα θέματα security και safety των φυλασσομένων).
7. Παροχή των μέσων ατομικής ασφάλειας (αλεξίσφαιρο γιλέκο, σφυρίχτρα, ασύρματο, φακό με ενεργές μπαταρίες κ.ά.), για την αυτασφάλεια του προσωπικού.
8. Αποτελεσματική εποπτεία με στόχο όχι την κατακεραύνωση σφαλμάτων και ελλείψεων, αλλά τη βελτίωση δεξιοτήτων και ικανοτήτων, με παρατηρήσεις όπου επιβάλλεται και την απόλυση ως πραγματικά έσχατη λύση των υπαλλήλων με παραβατική ή προβληματική εν γένει συμπεριφορά.
9. Σεβασμός της προσωπικότητας των εργαζομένων.
10. Καλλιέργεια κλίματος εργασιακής ασφάλειας και σταθερότητας.

Κλείνοντας, τονίζω ότι το θέμα είναι εξόχως σημαντικό και θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από όλους τους εμπλεκόμενους, αλλά και από την ίδια την πολιτεία που έχει επιμερίσει μέρος των καθηκόντων Δημόσιας Τάξης στο Ιδιωτικό Προσωπικό Ασφάλειας, δεδομένου ότι διανύουμε καιρούς χαλεπούς όπου η εγκληματικότητα καλπάζει, ενώ ήδη έχουμε σημαντικές απώλειες με πεσόντες στο καθήκον συναδέλφους.
Ο δε κίνδυνος που απειλείται από την έμμεση απαξίωση του προσωπικού είναι μέγιστος, δεδομένου ότι το ιδιωτικό προσωπικό ασφάλειας ενεργεί στον πυρήνα των συστημάτων ασφαλείας πάσης φύσεως στόχων (Διπλωματικές Αποστολές, Αεροδρόμια, Λιμάνια, κρίσιμες υποδομές και στόχοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα υψίστης σημασίας) με πρόσβαση σε ευαίσθητα δεδομένα, διαβαθμισμένες πληροφορίες και εταιρικά μυστικά, τις πληροφορίες του σχεδιασμού ασφαλείας του στόχου και τις ίδιες τις φυλασσόμενες εγκαταστάσεις και τα φυσικά πρόσωπα.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΝΘΗΣ (S.S.M.-C.C.O.)
Σύμβουλος & Εμπειρογνώμων Ασφάλειας (N.Y.C.)
Στέλεχος Εμπιστευτικότητας και Εχεμύθειας (B.E.C.C.A.)
Υπεύθυνος Γ.Ε.Π.Ε.Κ.-ΟΜ.Υ.Π.Α.Ε.
Αντιπρόεδρος Α.Κ.Σ.Π.Ι.Α.