Υπηρεσίες Ασφάλειας – Η υπάρχουσα κατάσταση και οι προτάσεις για αναβάθμιση

Το Security Manager  παρέχει ένα βήμα εξωστρέφειας του κλάδου των Ιδιωτικών Υπηρεσιών Ασφάλειας και  έχει ως στόχο μέσα από το συγκεκριμένο αφιέρωμα,  να αποτυπώσει  την κατάσταση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο τομέα και παράλληλα να αναδείξει τα βήματα που πρέπει να γίνουν προκειμένου να υπάρξει μια βελτίωση της εικόνας της αγοράς,  αλλά και μια ουσιαστική αναβάθμιση του χώρου.

 

 

Εδώ και πολλά χρόνια, το Security Manager, ως σημείο αναφοράς της ενημέρωσης  για την ασφάλεια, προσπαθεί πάντα με το δικό του τρόπο να βοηθήσει στην αναβάθμιση του κλάδου της αγοράς του ιδιωτικού τομέα παροχής υπηρεσιών ασφάλειας στη χώρα μας. Με βάση αυτό το στόχο και ξεκινώντας σε αυτό το τεύχος με τις επανδρωμένες υπηρεσίες φύλαξης και συνεχίζοντας στο επόμενο με ότι αφορά την αγορά των συστημάτων και των τεχνολογικών έργων,  θα επιχειρήσουμε να συλλέξουμε θέσεις και προτάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε θετικότερο κλίμα την αγορά και την εικόνα του κλάδου συνολικά.

Όλοι όσοι ασχολούμαστε με το χώρο της ασφάλειας στην Ελλάδα, γνωρίζουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένη αγοράς – ιδιαίτερα στις συνθήκες των τελευταίων ετών – τα θετικά βήματα που έχουν γίνει, αλλά και τις χρόνιες παθογένειες που υπάρχουν. Στόχος μας είναι λοιπόν να αποτυπώσουμε με ειλικρίνεια την πραγματικότητα όπως ακριβώς είναι, με τα θετικά και τα αρνητικά και φυσικά να αναδείξουμε προτάσεις προς την κατεύθυνση αναβάθμισης του κλάδου και επίλυσης των όποιων προβλημάτων υπάρχουν.

Για το σκοπό αυτό απευθυνθήκαμε σε θεσμικούς φορείς του κλάδου όπως η Ελληνική Ομοσπονδία Ασφάλειας (ΕΟΑ) και η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Προσωπικού Ασφάλειας Ελλάδος (ΟΜΥΠΑΕ) καθώς και σε εταιρίες ΙΕΠΥΑ,  προκειμένου να καταγράψουν τις θέσεις τους και τις προτάσεις τους για μια σειρά από ζητήματα όπως, η εκπαίδευση και οι διαδικασίες πιστοποίησης και έκδοσης άδειας εργασίας του προσωπικού, οι διαγωνισμοί των έργων φύλαξης, η εκχώρηση έργων ασφάλειας από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, οι μισθοί και οι συμβάσεις εργασίας στο κλάδο και γενικότερα η κατάσταση σχετικά με τη λειτουργία των ΙΕΠΥΑ.

---

Παναγιώτης Παππάς

Πρόεδρος του Δ.Σ της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ασφάλειας (E.O.A.)

 

 

 

 

 

Ανθρώπινο Δυναμικό – Εκπαίδευση – Έκδοση Αδειών Εργασίας

Βασικό στοίχημα στην σημερινή δύσκολη εξίσωση ασφάλειας που απασχολεί την ελληνική επικράτεια σχετικά με το κλάδο μας, είναι η προσπάθειά μας να εκσυγχρονίσουμε τον κλάδο των υπηρεσιών μας, που στηρίζεται και προωθείται δια του ανθρώπινου δυναμικού του. Η εξειδίκευση οφείλει να προέλθει μέσω της επένδυσης στην εσωτερική εκπαίδευση των μελών μας παρέχοντας πρόσθετη γνώση στο επαγγελματικό μας  προσωπικό προκειμένου να καταστεί έτοιμο να ανταποκριθεί στην ολοένα και μεγαλύτερη εντατικοποίηση των αναγκών μιας σύγχρονης και επαγγελματικής κοινωνίας.  Σίγουρα αναφύονται συχνά προβλήματα στον τομέα τόσο της εκπαίδευσης όσο και της πιστοποίησης και χορήγησης άδειας εργασίας του προσωπικού μας. Είναι βέβαιο ωστόσο ότι η Ομοσπονδία μας προσπαθεί να συμβάλει στην επίλυσή τους. Χαρακτηριστικά, με δικές της ενέργειες προς το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δόθηκε αρχική λύση στο πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί με την διενέργεια εξετάσεων πιστοποίησης πετυχαίνοντας να χορηγηθεί παράταση της προβλεπόμενης διεξαγωγής των εξετάσεων από το ΚΕΜΕΑ και για το έτος 2017-2018. Ελπίζουμε ότι σύντομα θα ανευρεθεί οριστική λύση στο πρόβλημα της πιστοποίησης και του προγραμματισμού των εξετάσεων και θα οριστεί σταθερός κύκλος εξεταστικών περιόδων ώστε να μπορούν και οι εταιρείες να καλύψουν τις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες σε πιστοποιημένο προσωπικό.

Πέραν τούτου, η Ομοσπονδία μας προέβη σε ενεργές δράσεις κατόπιν του προβλήματος που προέκυψε με το ν. 4547/2018 2018 όπου  προστέθηκε στο Ν. 4186/2013 το άρθρο 24^Α, αναφορικά με το γεγονός ότι όλα τα εκπαιδευτικά προγράμματά του ΕΟΠΠΕΠ  από την 1/1/2019 θα πρέπει να είναι διετούς θεωρητικής εκπαίδευσης πλέον έξι μηνών πρακτικής εξάσκησης και κατόπιν οι σπουδαστές θα δίνουν τις σχετικές εξετάσεις πιστοποίησης στον ΕΟΠΠΕΠ. Συγκεκριμένα, με πρωτοβουλία και με ενεργές δράσεις της Ομοσπονδίας μας όπου και πραγματοποιήσαμε συνάντηση στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με τον κ. Αναγνωστάκη (Γ. Γ. Δημόσιας Τάξης του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη), εκπροσώπου του ΚΕΜΕΑ καθώς και των αρμοδίων για την αδειοδότηση των Ι.Ε.Π.Υ.Α. ευρισκόμενοι σε απόλυτη ταύτιση μαζί τους αναγνωρίστηκε ότι η εφαρμογή του εν λόγω νομοθετικού πλαισίου στον κλάδο μας είναι ανεφάρμοστη εν  τοις πράγμασι καθόσον θα δημιουργούσε τεράστιο κενό προσωπικού στο κλάδο, ενώ παράλληλα η μη εξαίρεσή μας από το νέο νόμο θα δημιουργούσε χάσμα σε επίπεδο εθνικής  ασφάλειας και μάλιστα σε κρίσιμες υποδομές όπως λιμάνια, αεροδρόμια που συνιστούν τις κύριες πύλες εισόδου μιας χώρας.

Από τα ανωτέρω είναι αυτονόητο ότι επείγει από πλευράς Υπουργείου (Παιδείας – ΕΟΠΠΕΠ) να εκδοθεί μία νέα ΚΥΑ η οποία θα προβλέπει και ρητά την εξαίρεση του κλάδου μας από τον ως άνω εφαρμοστικό νόμο.

Πέραν των ανωτέρω, το πλαίσιο της ειδικότητας ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ  (Συνεδρίαση 15.09/23.04.2012) περιλαμβάνει  το βασικό επάγγελμα αλλά και τις απαιτούμενες  βασικές ειδικότητες του βασικού επαγγέλματος χωρίς όμως να υπάρχει εξειδικευμένη εκπαίδευση για την κάθε ειδικότητα. Κατά την άποψή μου θα πρέπει να κατηγοριοποιηθούν οι χορηγούμενες πιστοποιήσεις περαιτέρω για όσους κατέχουν την ειδικότητα ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, υπό την έννοια ότι εκάστοτε υποδομή (λ.χ. λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρομικές – μεταφορικές εγκαταστάσεις, χρηματαποστολές,  κέντρα κράτησης) θα χρήζει ειδικότερης πλέον της βασικής άδειας, η οποία και θα προσδίδει ειδικότερη και ασφαλέστερη εκπαίδευση στον εργαζόμενο αρχικά και στην εταιρεία περαιτέρω. Ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή σε συνεργασία με το ΚΕΜΕΑ να αναπτύξουμε – επικαιροποιήσουμε – εκσυγχρονίσουμε και αναβαθμίσουμε την ύλη με απώτερο σκοπό την κατάρτιση ειδικότερων πιστοποιήσεων σύμφωνα με  το επάγγελμά μας.

Η ζήτηση του κλάδου βαίνει ολοένα αυξανόμενη σήμερα ωστόσο παρατηρείται το φαινόμενο να υφίσταται πληθώρα πιστοποιημένων αδειοδοτημένων φυλάκων που αυτή την στιγμή εργάζονται σε άλλους κλάδους καθόσον δεν υπάρχουν τα κατάλληλα κίνητρα για την απασχόληση τους ως προσωπικό ασφαλείας.  Συνεπώς θα ήταν θεμιτό η εκάστοτε εταιρεία να προσαρμόσει την πολιτική της στην εύρεση ανθρώπινου δυναμικού ώστε να καλύψει τις απαιτήσεις της. Έτσι, δια μέσω της αρτιότερης και πληρέστερης κατάρτισης και ενημέρωσης του ανθρώπινου δυναμικού των εταιρειών μας η εντυπωσιακά ποσοτική αύξηση του προσωπικού των Ι.Ε.Π.Υ.Α. θα συνοδεύεται με την  ποιοτική αναβάθμιση του κλάδου.

 Διαχείριση Διαγωνισμών

Οι διαγωνισμοί είναι ένα κομμάτι της εμπορικής δραστηριότητας των Ι.Ε.Π.Υ.Α. για την εξεύρεση πελατών και επιτρέπει στους οικονομικούς φορείς ιδιωτικούς και δημόσιους την επιλογή Ι.Ε.Π.Υ.Α. ανάλογα με τα κριτήρια που έχει θέσει ο κάθε οικονομικός φορέας,  είτε καθαρά οικονομικά είτε τεχνοοικονομικά κριτήρια. Σίγουρα όσοι ποντάρουν μόνο στο κόστος αγοράς των παρεχόμενων υπηρεσιών και διενεργούν καθαρά μειοδοτικούς διαγωνισμούς ρισκάρουν στην ποιότητα. Τα προβλήματα που αναφύονται εκκινούν από το κριτήριο επιλογής του αναδόχου, καθόσον παρατηρούμε πολλούς μειοδοτικούς διαγωνισμούς, όπου ορισμένες φορές η οικονομική προσφορά κατακύρωσης είναι κάτω από το νόμιμο κόστος, σε συνδυασμό και με το κόστος δημιουργίας της προσφοράς, παρά με το νομικό πλαίσιο (Ν.4412/2016) βάση του οποίου διενεργείται η πλειοψηφία των διαγωνισμών.

Το σημερινό πλαίσιο των ηλεκτρονικών διαγωνισμών καλύπτει με περισσότερη διαφάνεια τις διαγωνιστικές διαδικασίες, απ’ ότι στο παρελθόν, αλλά ωστόσο ακόμη υπάρχουν πολλά στάδια βελτίωσής του.

Από την άλλη πλευρά τα κόστη διενέργειας και συμμετοχής στους  διαγωνισμούς είναι αρκετά επιβαρύνοντας τις λειτουργικές δαπάνες των συμμετεχουσών εταιρειών γεγονός στο οποίο συμβάλλει το πρόσθετο κόστος άσκησης προδικαστικών προσφυγών ενώπιον της Α.Ε.Π.Π. εκτός των λοιπών πρόσθετων εξόδων δημιουργίας του φακέλου προσφοράς, της εγγυητικής επιστολής συμμετοχής.

 Εκχώρηση αρμοδιοτήτων φύλαξης από την Αστυνομία προς τις ΙΕΠΥΑ:

Είμαι της   άποψης  ότι οι Ι.Ε.Π.Υ.Α. επιθυμούν την εκχώρηση αρμοδιοτήτων φύλαξης από την ΕΛ.ΑΣ., όμως μία τέτοια νομοθετική και πολιτική  επιλογή θα πρέπει να συνδυαστεί απαραίτητα από την ορθή τροποποίηση του υπάρχοντος νομικού πλαισίου, όπως έγινε για την παροχή υπηρεσιών ασφαλείας από ενόπλους φρουρούς σε εμπορικά πλοία, για την παροχή υπηρεσιών ασφαλείας σε γήπεδα, για την παροχή υπηρεσιών φύλαξης των κέντρων κράτησης μεταναστών  κλπ. Βέβαια η τυχόν τροποποίηση του νομοθετικού πλαισίου που θα επιτρέψει την εκχώρηση αρμοδιοτήτων φύλαξης προς τις Ι.Ε.Π.Υ.Α., θα πρέπει να συνεπάγεται και τον ορισμό ενός  ικανού χρονοδιαγράμματος που θα επιτρέψει στις εταιρείες που επιθυμούν να ασχοληθούν με τις νέες αρμοδιότητες να επενδύσουν στην εκπαίδευση του προσωπικού τους, στην αγορά εξοπλισμού κλπ., ώστε να είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν επαρκώς στις νέες τους αρμοδιότητες.

Είναι επιτέλους πολύ έντονη η ανάγκη να αλλάξει το καθεστώς αδειοδότησης των εταιρειών μας ως Ι.Ε.Π.Υ.Α., να υπάρξει δηλαδή μία κατηγοριοποίηση στις χορηγούμενες άδειες όπως υπάρχει και αντίστοιχη στις άδειες των εργαζομένων (ανά θεματικό αντικείμενο). Αυτό θα συμβάλει στην άμεση αναβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών μας και θα οδηγήσει σε θετικές εξελίξεις στο μέλλον, καθόσον ως είναι κοινώς αποδεκτό «ό,τι δεν αλλάζει βουλιάζει».

 Διαχείριση προσωπικού και συμβάσεις εργασίας

Η αποτελεσματική διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού μιας Ι.Ε.Π.Υ.Α οδηγεί στην καλύτερη κατανομή των πόρων και στη βέλτιστη λειτουργία και απόδοση της.  Σχετικά με τις συμβάσεις εργασίας, δεδομένης της ζήτησης των υπηρεσιών στον κλάδο αναπτύσσονται όλες οι μορφές συμβάσεων εργασίας που προβλέπονται στην εργατική νομοθεσία (αορίστου ή ορισμένου χρόνου, πλήρους ή μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης). Η επιλογή του είδους των συμβάσεων εργασίας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις συμβάσεις που καλούνται οι εταιρείες να καταρτίσουν και δη με δημόσιους φορείς, κατόπιν ανάδειξής τους ως αναδόχων διαγωνιστικών διαδικασιών, ενώ παρατηρείται το φαινόμενο να μην είναι εφικτή η επιλογή πολλές φορές και της ηλικιακής βάσης του προσωπικού, αφού συχνά τίθεται ως προϋπόθεση η συμμετοχή με εργαζόμενους ηλικίας κάτω των 25 ετών.

Έτσι, με βάση τον ηλικιακό διαχωρισμό καθορίζονται και τα σχετικά μισθολόγια. Είναι πολλές οι περιπτώσεις εταιρειών που ανέλαβαν την εκτέλεση έργων φύλαξης προϋπολογίζοντας στην υποβληθείσα προσφορά τους ότι θα απασχολήσουν προσωπικό ασφαλείας κάτω των 25 ετών, αλλά στην πραγματικότητα δεν μπόρεσαν να εξεύρουν εργαζομένους της αυτής ηλικιακής βάσης ή εταιρειών που κατά την διάρκεια εκτέλεσης της σύμβασης το προσωπικό άλλαξε ηλικιακή κλίμακα,  με αποτέλεσμα να επιβαρυνθούν με το επιπρόσθετο εργατικό κόστος εκτέλεσης της σύμβασης. Η άποψη της Ομοσπονδίας είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει ένας μισθός (οριζόντια εξίσωση), για όλες τις ηλικίες των εργαζομένων όπου θα είναι ίσος με τον κατώτερο νομοθετημένο μισθό, για να αποφεύγονται  φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού.

Τέλος, είναι όλο και το περισσότερο ορατή η ανάγκη να εκκινήσει ο εποικοδομητικός διάλογος με τους αντίστοιχους κοινωνικούς εταίρους για  αυξήσεις μισθών στο προσωπικό μας διαμέσω μίας γενικής υποχρεωτικής ΕΣΣΕ.

 Έλεγχος νομιμότητας των Ι.Ε.Π.Υ.Α

Σε απάντηση σχετικού ερωτήματος της Ομοσπονδίας ενημερωθήκαμε ότι υπάρχουν 2388 ενεργές άδειες Ι.Ε.Π.Υ.Α. αλλά κανείς δεν γνωρίζει αν αυτές οι ενεργές άδειες αντιστοιχούν και σε πραγματικά ενεργές εταιρείες.  Αν και ο Ν. 3707/08 (άρθρο 4, παρ. ι), ένας νόμος δεκαετίας που θα πρέπει να εκσυγχρονιστεί στα τωρινά δεδομένα,  προβλέπει εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών, την κοινοποίηση από την πλευρά της εταιρείας, στο Αρχηγείο Ελληνικής Αστυνομίας, κάθε μεταβολής των αρχικών προϋποθέσεων χορήγησης της σχετικής άδειας λειτουργίας, σαφώς και θα πρέπει να διενεργείται συχνός έλεγχος νομιμότητας των εταιριών παροχής υπηρεσιών ασφάλειας τόσο για την λειτουργία τους όσο και για τις υπηρεσίες που προσφέρουν σύμφωνα με τον Ν.3707/08. Στον έλεγχο αυτό θα δύναται να συμβάλει ενεργά και η Ομοσπονδία μας καταστώντας την ενεργή συμμέτοχη στην όλη διαδικασία, καθόσον θα μπορούσε να συνεισφέρει αντίστοιχα επικαιροποιημένα στοιχεία.

 

Θεσμική εκπροσώπηση του κλάδου και συνεργασίες

Σε εργοδοτικό επίπεδο ο κλάδος εκπροσωπείται στον ανώτατο βαθμό με την δευτεροβάθμια επαγγελματική οργάνωση (Ομοσπονδία) με την επωνυμία «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» της οποίας έχω την τιμή να διατελώ πρόεδρος. Η Ομοσπονδία αποτελεί μέλος του ΣΕΒ αλλά και μέλος της πανευρωπαϊκής συνομοσπονδίας εταιρειών ασφαλείας CoESS (Confederation of European Security Services) η οποία συγκεντρώνει 25 εθνικές ενώσεις από 24 ευρωπαϊκές χώρες, εκ των οποίων οι 19 αποτελούν κράτη μέλη της Ε.Ε.

Η Ομοσπονδία έχει επιδείξει πλήθος παρεμβάσεων για την προάσπιση των συμφερόντων του κλάδου και βρίσκεται σε συνεχή συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας για την επίλυση προβλημάτων αλλά και την βελτίωση του κλάδου. Άλλωστε με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας διενεργήθηκαν οι τελευταίες συναντήσεις με τον Γ.Γ. του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη όπου κλήθηκαν εκπρόσωποι από διάφορες εταιρείες καθώς και εκπρόσωπος της ΟΜΥΠΑΕ και συζητήθηκαν θέματα του κλάδου (εκπαίδευση, αδειοδότηση, στολές κλπ.). Στις επιτυχίες της Ομοσπονδίας θα πρέπει να πιστωθεί η ακύρωση της ΚΥΑ σχετικά με την ενιαία στολή του προσωπικού  ασφαλείας  που θα αλλοίωνε την εταιρική /εμπορική ταυτότητα κάθε εταιρείας καθώς και άλλες παρεμβάσεις στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και στο Υπουργείο Εργασίας. Στα σχέδια της Ομοσπονδίας είναι και η δημιουργία ενός ετήσιου φόρουμ με θέμα την ασφάλεια και την συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων του κλάδου. Αξίζει να  σημειωθεί ότι το σύνολο των δράσεων της Ομοσπονδίας μας αναρτάται στην επίσημη ιστοσελίδα που τηρούμε (www.eoa.com.gr), από όπου κανείς μπορεί να παρακολουθεί τις ενέργειές μας με μία απλή αναζήτηση.

 Βήματα προς την βελτίωση του κλάδου – Ευθύνη εταιριών, πολιτείας και προσωπικού

Κατά γενική ομολογία, ο τομέας μας αποτελεί έναν κλάδο με δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους και με συνεχή ανάπτυξη. Ωστόσο, η εικόνα του χρήζει βελτίωσης και δη εκσυγχρονισμού. Στην βελτίωσή του απαιτείται να συμβάλουμε όλοι με το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης να βαρύνει τις εταιρείες, που θα πρέπει να διορθώσουν τα κακώς κείμενα στα πλαίσια των αμοιβών του προσωπικού και της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. Βέβαια τα ανωτέρω θέματα προέκυψαν  εν μέρει και λόγω και των δυσμενών οικονομικών συνθηκών των τελευταίων ετών σε συνδυασμό με τις υπέρογκες ληξιπρόθεσμες αξιώσεις των Ι.ΕΠ.Υ.Α. έναντι φορέων του ελληνικού δημοσίου. Μέρος της ευθύνης ωστόσο βαρύνει και την πολιτεία που θα πρέπει να εκσυγχρονίσει το νομικό πλαίσιο του κλάδου, να προχωρήσει σε εναρμόνιση με τα οριζόμενα στην ισχύουσα νομοθεσία άλλων ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και να σταματήσει να αποτελεί τροχοπέδη στην εξέλιξή του προβάλλοντας μόνο τις όποιες αρνητικές πτυχές του κλάδου. Μερίδιο ευθύνης πρέπει να αποδοθεί τέλος και στους εργαζόμενους, μέρος τον οποίων δυσφημεί τον κλάδο με τις υπηρεσίες που προσφέρει αλλά και με το γεγονός ότι βλέπει τον κλάδο ως μια ευκαιριακή απασχόληση.

Υπό αυτό το πρίσμα είναι άμεση ανάγκη αλλά και στοίχημα για τις Ι.Ε.Π.Υ.Α. να επενδύσουν χρόνο και  χρήμα για την αλλαγή της εικόνας του κλάδου, και με την βοήθεια των εργαζομένων, να συνδράμουμε σε μια κοινή πορεία εκσυγχρονισμού του κλάδου ζητώντας ένα σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο, δημιουργώντας έναν νέο κώδικα συμπεριφοράς του προσωπικού, αλλά και ενός νέου προτύπου παροχής υπηρεσιών ασφαλείας που θα καλύπτει το σύνολο των παρεχόμενων υπηρεσιών μιας Ι.Ε.Π.Υ.Α.

---

Δημήτριος Βασιλείου – Πρόεδρος Δ.Σ

Ιωάννης Γιανναράκης – Γεν.Γραμματέας Δ.Σ
Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Προσωπικού Ασφάλειας Ελλάδος

Θα θέλαμε να σας ευχαριστούμε για το βήμα που μας δίνετε με την πρόσκλησή σας, ώστε να παραθέσουμε τα εξαιρετικής σημασίας ζητήματα που ταλανίζουν τον κλάδο μας και που θα πρέπει να τα λάβει σοβαρά υπόψη της, τόσο η πολιτεία και οι επιχειρήσεις ιδιωτικής ασφάλειας (Ι.Ε.Π.Υ.Α.), αλλά και οι ίδιοι οι φυλασσόμενοι που αιτούν τις υπηρεσίες ιδιωτικής ασφάλειας.

Βασικά Προβλήματα

Στην Ελλάδα το επάγγελμα security είναι κακοποιημένο και δεν είναι στο επίπεδο εφαρμογής του όπως σε άλλες χώρες της Ε.Ε.Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι πολλοί. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

Οι πολύ χαμηλές αμοιβές, εφόσον: Το Ελληνικό Δημόσιο, για τους διαγωνισμούς έργων φύλαξης φορέων του, ενεργεί μέσω μειοδοτικών διαγωνισμών, αδιαφορώντας ωστόσο αν οι προσφορές των εταιρειών είναι ικανές να καλύψουν το νόμιμο εργασιακό κόστος, τις δαπάνες εξοπλισμού και λειτουργικών μέσων, καθώς και το ελάχιστο επιχειρησιακό κέρδος μίας επιχείρησης. Με αποτέλεσμα την λειτουργία πολλών εταιρειών ΙΕΠΥΑ με υψηλή παραβατικότητα ως προς τις αμοιβές και συνθήκες εργασίας του προσωπικού τους.

Οι ακατάλληλες συνθήκες εργασίας του προσωπικού και η έλλειψη κινήτρων:

Το προσωπικό δουλεύει σε επικίνδυνες συνθήκες εργασίας (όπως π.χ. σε εξωτερικούς χώρους, σε γήπεδα, σιδηροδρομικούς σταθμούς, νοσοκομεία), με την εγκληματικότητα που εξελίσσεται στην Ελλάδα, χωρίς τα ελάχιστα προβλεπόμενα μέσα ασφάλειας του, (π.χ. κουμπιού κλήσης άμεσης ανάγκης για όλες τις θέσεις ή ύπαρξη κατάλληλων αλεξίσφαιρων φυλακίων (πυρήνων ασφάλειας)  για τις επικίνδυνες θέσεις εργασίας όπως εργοστάσια, διπλωματικές αποστολές, αεροδρόμια, λιμάνια κλπ).

Η μη επαγγελματική εξέλιξη στον κλάδο, γιατί οι εταιρείες δεν επιλέγουν για την όποια εξέλιξη τους ικανούς και με αποδεδειγμένη εμπειρία συναδέλφους. Αυτό όμως παράλληλα στέλνει ένα λανθασμένο μήνυμα ως προς την επαγγελματική κουλτούρα των εργαζόμενων, στερώντας τους κάθε κίνητρο και διάθεση απόδοσης.

Ένας νέος εργαζόμενος δύσκολα θα αποφασίσει να εισέλθει στον κλάδο, διότι ο χρόνος μέχρι να μπορέσει να εργαστεί είναι τουλάχιστον 4 – 5 μήνες, λόγω εκπαίδευσης – πιστοποίησης – έκδοσης άδειας εργασίας προσωπικού και με τελικό αποτέλεσμα των ανωτέρω μία πολύ χαμηλή αμοιβή.

Προτάσεις

• Θα έπρεπε να υπάρξει μια καλύτερη αμοιβή με κλαδική συμφωνία (Κ.Σ.Σ.Ε.) η οποία να είναι υποχρεωτική για όλες τις εταιρείες του κλάδου.
• Ο προσδιορισμός πλαφόν κατώτατης προσφοράς για την συμμετοχή στους διαγωνισμούς του Ελληνικού Δημοσίου, συμπεριλαμβανόμενου του νόμιμου εργασιακού κόστους (ασφαλιστικών και εργοδοτικών εισφορών).
• Η δημιουργία ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ εκ μικτών κλιμακίων ΕΛ.ΑΣ. & ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ όπου θα ενεργεί όχι με συνθήκες καταστολής (δηλαδή πρώτα και εάν εντοπιστεί παράβαση να δίνεται το ανάλογο πρόστιμο και μόνο) αλλά με συνθήκες πρόληψης π.χ. όπως έλεγχος συμβολαίων εταιρειών –πελατών εάν οι οικονομικές συμφωνίες διασφαλίζουν το νόμιμο εργασιακό κόστος με συνέπειες και για τον πελάτη .
• Νομοθέτηση προδιαγραφών διασφάλισης των εργαζομένων κατά την έκδοση αδειών λειτουργίας των εταιρειών, που να εξασφαλίζουν την οικονομική βιωσιμότητα της επιχείρησης, διότι στην αγορά το 70% των πελατών πληρώνουν τις εταιρίες μετά τις 90 μέρες, ενώ στο Δημόσιο μπορεί και μετά τις 150 ημέρες, ενώ θα πρέπει στον ενδιάμεσο χρόνο να πληρωθεί ο εργαζόμενος και να αποδοθούν οι ασφαλιστικές εισφορές. Άρα κατά το διάστημα αυτό εκ προοιμίου οι εταιρίες για να ανταποκριθούν με συνέπεια στις υποχρεώσεις τους,  πρέπει  να έχουν οικονομική ευρωστία.
• Η νομοθέτηση των απαραίτητων λειτουργικών και θεσμικών μέσων φυλάξεων προς διασφάλιση των ενεργειών του προσωπικού όπως π.χ. καθηκοντολόγιο για όλες τις θέσεις εργασίας.

Επιθυμούμε στον κλάδο να εργάζονται αληθινά συνειδητοποιημένοι επαγγελματίες της ασφάλειας, με σωστή επαγγελματική κουλτούρα, διάθεση προσφοράς και συμβολής τους στην ασφάλεια τόσο των ιδιωτών, όσο και των λοιπών πολιτών. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει η πολιτεία με όλα τα συναρμόδια Υπουργεία της, να εγκύψει στα σοβαρά προβλήματα μας και να συνεργήσει μαζί μας για το κοινό αποτέλεσμα.

Εκπαίδευση

• Η ύλη και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, να γίνει πιο σύντομη και ουσιαστική ως προς την πραγματική άσκηση καθηκόντων.
• Να παραχωρηθεί η δυνατότητα πιστοποίησης και σε ιδιωτικούς πιστοποιημένους φορείς με τον έλεγχο φυσικά του ΚΕΜΕΑ ώστε να μπορεί ο εργαζόμενος να ενταχθεί σύντομα στον κλάδο .
• Η εκπαίδευση για τους εργαζόμενους, να έχει μικρότερη χρονική διάρκεια η οποία να περιλαμβάνει και πρακτική εκπαίδευση .
• Προτείνεται η υποχρέωση ειδικών εκπαιδεύσεων για τις διάφορες ειδικότητες του κλάδου, με την πλήρη επιβάρυνση της εκπαίδευσης να αναλαμβάνουν οι ίδιες οι εταιρείες και όχι οι εργαζόμενοι που ήδη εργάζονται με πενιχρούς μισθούς.

Τέλος προτρέπουμε τους εργαζομένους συναδέλφους να οργανωθούν στα σωματεία μέλη μας, ώστε όλοι μαζί με ενεργή συμμετοχή, να επιτύχουμε την ικανοποίηση των εύλογων και δίκαιων αιτημάτων μας.

---

Κωνσταντίνος Τασούλας
Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
Vedicor Security

 

 

Από πού να ξεκινήσει και για ποιο από όλα τα θέματα να μιλήσει κανείς για την εικόνα των Υπηρεσιών Ασφαλείας σήμερα; Να μιλήσουμε για την πλειονότητα ή τις εξαιρέσεις;

Τους ανθρώπους κάθε ηλικίας και σωματικής διάπλασης, που μετά την κατάρρευση της οικονομίας, μη έχοντας τίποτε άλλο, βρήκαν την πιο εύκολη λύση; Τις εταιρείες που ανοίγουν την πόρτα και όποιον βρουν τον ντύνουν με μια στολή και τον στέλνουν να πουλήσει Ασφάλεια;

Είναι ένας κλάδος με εκατοντάδες προβλήματα. Πελάτες που ψάχνουν την πιο φτηνή τιμή, ζητώντας στην πραγματικότητα προσωπικό γενικών καθηκόντων. Που αδιαφορούν πώς και πότε πληρώνονται και υπό ποιες συνθήκες και συμφωνίες. Άδειες, δώρα, επιδόματα, νυχτερινά που δεν καταβάλλονται ποτέ και άνθρωποι στο έλεος της αγοράς και θύματα κάθε τυχάρπαστου που πουλάει εκπαίδευση χωρίς αντίκρισμα. Ρακένδυτοι και παντογνώστες, καβαλημένοι που το παίζουν σκοτωνάκηδες ή λουφάζουν σε μια γωνιά, μην πάρουν ευθύνη.

Διαγωνισμοί φωτογραφικοί ή κατ’ εντολή, συνήθως κάτω του κόστους και συνήθως με ασάφειες στο τι ζητούν. Διαγωνισμοί με κριτήριο την πιο φτηνή τιμή, άσχετα αν αυτή δεν καλύπτει καν το νόμιμο κόστος ενός εργαζομένου και με πιστοποιήσεις που δεν έχουν αντίκρισμα. Προσωπικό με μια στοιχειώδη γενική ή άχρηστη γνώση από μια φαρσοειδή πιστοποίηση.

Η Υπηρεσία Ασφαλείας μεταλλάχθηκε σαν αντικείμενο. Αντί να προβλέψει, σφυρίζει αδιάφορα. Αντί να προσέχει, απλά καταγράφει. Αντί να ενεργεί, στρέφει τα νώτα. Περιορίστηκε στο να βάζει ρούχα στα ράφια και τιμές στα προϊόντα, να απομακρύνει Ρομά από τα Εμπορικά, να βάζει στη σειρά και να δίνει στον κόσμο νούμερα στις Δημόσιες Υπηρεσίες.

Και από την άλλη, οι εταιρείες Υπηρεσιών Ασφαλείας, ως σύγχρονες γαλέρες, να σιγοντάρουν την κατάσταση. Με συμφωνίες μισθολογικές χωρίς καταβολή δεδουλευμένων, χωρίς σχέδιο, οργάνωση και απόδοση στέλνουν ανθρώπους απλά να υπάρχουν κάπου, να κάνουν ό, τι μπορούν, εκμεταλλευόμενες την ανεργία.

Αυτή είναι σήμερα η κατάσταση στην πλειονότητα. Άνομη. Εκμετάλλευση χωρίς αντίκρισμα σε παροχή έργων.

Στην πλειονότητα. Διότι πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις. Οι φωτεινές εξαιρέσεις. Οι λίγες. Που πραγματικά παρέχουν υπηρεσίες, έργο, ουσιαστική Ασφάλεια.

Οι εξαιρέσεις που αμείβουν το Προσωπικό, όπως ορίζει ο νόμος. Οι εξαιρέσεις που στηρίζονται στους ανθρώπους τους και φροντίζουν γι’ αυτούς. Που εκπαιδεύουν, που αναλύουν τα γεγονότα, τις συνθήκες, την γενική και ειδική εικόνα του Πελάτη που χρήζει προστασίας. Που απασχολούν μόνιμο και νόμιμο Προσωπικό, χωρίς υπεργολάβους, χωρίς προμήθειες κάτω από το τραπέζι.

Υπάρχουν οι εξαιρέσεις, που μόνο ένα ουσιαστικό Τμήμα Ασφαλείας μιας σοβαρής εταιρείας μπορεί να τις επιλέξει. Με βάση την ποιότητα και την αριστεία και όχι με βάση την πιο χαμηλή τιμή. Υπάρχουν οι εξαιρέσεις, που εκπονούν και υλοποιούν πλάνα ασφαλείας και αντιμετώπισης κρίσεων, που σχεδιάζονται με κόπο, γνώση, από ικανούς επαγγελματίες.

Υπάρχουν εξαιρέσεις στο Προσωπικό. Άριστα άτομα, άνδρες-γυναίκες με ηθικές αξίες, αγάπη στο επάγγελμα, εκπαιδευμένοι και ενημερωμένοι. Άνθρωποι επαγγελματίες στον κλάδο που παρέχουν πραγματικές και ουσιαστικές υπηρεσίες. Που ψάχνουν να μάθουν πάντα κάτι παραπάνω για να κάνουν τη δουλειά τους καλύτερη και ποιο ουσιαστική.

Μιλάνε όλοι για έλλειψη Προσωπικού. Ποιος πραγματικά ανάλυσε το γεγονός;

Πόσα άτομα άραγε μπήκαν στον Κλάδο και εγκατέλειψαν, διότι βρήκαν στυγνή εκμετάλλευση, χωρίς πληρωμές και άθλιες συνθήκες αντιμετώπισης;

Πόσα άτομα εργάζονται ως Προσωπικό Ασφαλείας ενώ μόνο αυτό δεν παρέχουν;

Πόσες εταιρείες έδωσαν χαμηλότερες τιμές για να πάρουν ένα συμβόλαιο, με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι εργαζόμενοι να αμειφθούν, όχι με το βασικό αλλά σύμφωνα με τις υπηρεσίες που παρέχουν;

Τι φταίει που ο κάθε εργαζόμενος, αφού υποστεί μια φοβερή ταλαιπωρία και μια άθλια αντιμετώπιση, πιστεύει ότι όλες οι εταιρείες είναι ίδιες;

Τι φταίει που αντί να συσπειρωθούν οι εταιρείες ως Κλάδος, έχουν έναν ανελέητο πόλεμο μεταξύ τους; Έναν πόλεμο με φημολογίες, πληρωμένες ειδήσεις και ανθρώπους μαριονέτες που τις διακινούν;

Με αδιάφορους εργατοπατέρες που ο ένας ανοίγει τον τάφο του άλλου; Με διασπορά ψευδών ειδήσεων και με φημολογία πεζοδρομίου; Ποιος είναι υπεύθυνος που ο μόνος προβληματισμός που έχει το Προσωπικό Ασφαλείας είναι εάν πληρωθεί ή εάν πάρει δώρο τα Χριστούγεννα;

Μιλώντας για όλα αυτά με έναν επιφανή διεθνή επικεφαλής ασφαλείας στη Φρανκφούρτη, έλαβα την εξής απάντηση:

Στην Ελλάδα σκέφτεστε το τι θα γίνει μέχρι το τέλος του χρόνου. Εμείς στη Γερμανία σκεφτόμαστε τι θα γίνει στα επόμενα πενήντα χρόνια…

---

Αγγελος Κατραμάδος

Project Manager

United Security

 

 

Ανοίγοντας το κεφαλαίο ασφάλεια και προστασία (safety and security) δημιουργούμε μία επερχόμενη μεγάλη ανάγκη στον επιχειρησιακό τομέα. Η ασφάλεια είναι μία ιδιαίτερη επιστήμη και με βάση αυτή προσπαθούμε εμείς και όλες οι υγιείς εταιρείες του κλάδου να παρέχουμε πιο ολοκληρωμένες λύσεις ασφαλείας στους πελάτες μας.

Η θεμελίωση και ο καθρέφτης μίας εταιρείας είναι το προσωπικό της. Οι ανάγκες αυξάνονται και εξίσου οι απαιτήσεις. Συνεπώς οφείλουμε να δημιουργούμε μια αλυσίδα τόσο δυνατή, που θα γίνεται απαραίτητη στην ασφάλεια όλων και θα εμπνέει εμπιστοσύνη. Αυτό πως επιτυγχάνετε, θα μπορέσει να πει κάποιος; Με τους πιο απλούς και σωστούς τρόπους όπως θα δούμε στην συνέχεια.

Ξεκινώντας κάποιος να ασχοληθεί, με το να εισέλθει στον κλάδο μας ως προσωπικό ασφαλείας, πρέπει να λάβει τα σωστά εχέγγυα από τις σπουδές του. Η πιστοποίηση θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει, κατά την γνώμη μου, εκτενέστερη και πιο εμπεριστατωμένη εκπαίδευση στη ασφάλεια και την προστασία. Μεγάλη βαρύτητα πρέπει να δοθεί στο να μαθαίνει ο υποψήφιος security να προστατεύει τον εαυτό του για να δημιουργεί και μία εικόνα ασφάλειας σε όλους γύρω του. Σίγουρα, η εκκίνηση του να πιστοποιηθεί κάποιος ως προσωπικό ασφαλείας μπορεί να δημιουργήσει γερά πατήματα σε εκείνους που θα δείξουν μεράκι και όρεξη. Ωστόσο, θα πρέπει να υπάρξει συνεχής εκπαίδευση, ειδικότερα όταν κάποιος ασχολείται σε πιο ιδιαίτερους τομείς όπως η ασφάλεια προσώπων, αεροδρόμια, λιμάνια, χρηματαποστολές, εμπορικά κέντρα κλπ.

Μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι εταιρείες, ειδικότερα στη διαχείριση του προσωπικού τους, πράγμα που συνδέεται και με την εκπαίδευση όπως προαναφέρθηκα. Μυστικό σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για να κρατάει ζωντανή τη σπίθα και τη διάθεση του προσωπικού της μία εταιρεία και αντίστροφα και να καταφέρει να έχει η ίδια την εκτίμηση από το προσωπικό της, είναι να υπάρχει ειλικρίνεια. Πρωτίστως μισθολογικά, οι εταιρείες οφείλουν και πρέπει να είναι σωστές και αξιόπιστες απέναντι στο προσωπικό τους, καθώς η ασφάλεια θα έπρεπε να μην υπολογίζεται σε κόστος, αφού προστατεύει κατά κόρον και διασφαλίζει τον πελάτη και την περιουσία του. Οι εταιρείες μπορούν να ανταμείβουν εκείνους που επιδεικνύουν ζήλο στην δουλειά τους, να βρίσκονται δίπλα σε κάθε δυσκολία και να υπερασπίζονται το προσωπικό τους. Επίσης οι εταιρείες θα πρέπει και αυτές να εκπαιδεύουν το προσωπικό τους, διότι με αυτό τον τρόπο αυξάνουν την δυναμική τους στην παροχή υπηρεσιών ασφαλείας, καλύπτοντας τις ανάγκες τους όπως μόνο εκείνες ξέρουν βάση των project τους.

Ο τομέας του Security μπορεί να βελτιωθεί περαιτέρω σε βάθος χρόνου, δημιουργώντας ένα θετικό ντόμινο κράτους, εταιρειών, προσωπικού, πελατών. Οι εταιρείες εφόσον κινούνται νομότυπα και ελεγχόμενες ανά τακτά χρονικά διαστήματα από της αρχές, θα μπορέσουν να βάλουν “ρότα” για να εξαλείψουν καθετί παράνομο που απλά τραβάει πίσω τον κλάδο. Από την άλλη και οι κρατικές αρχές θα πρέπει να επιβάλλουν εκτενέστερους ελέγχους σε προφανείς εταιρείες που ρίχνουν τον κλάδο μας.

Μία εξυγίανση του τομέα Security, θα κάνει πολύ πιο εύκολο με τον καιρό, την διαδικασία εύρεσης πιστοποιημένου και σωστά εκπαιδευμένου προσωπικού για τις υγιείς εταιρείες. Θα κάνει επίσης ακόμα πολύ ανταγωνιστική την αγορά, ώστε και οι υποψήφιοι πελάτες να έχουν επιλογές δυνατές στα χέρια τους, γνωρίζοντας ότι η λεπτομέρεια θα κάνει τη διαφορά με βάση τις ανάγκες τους. Το κυριότερο όμως θα είναι, πως δεν θα βάζει σε σκέψεις το προσωπικό ασφαλείας για την εταιρεία εργασίας του, έτσι ώστε να εδραιώνεται μέσα σε αυτή, να εξελίσσεται και να αισθάνεται αμοιβαία εμπιστοσύνη.

Όλοι θέλουμε το καλύτερο για τον κλάδος της παροχής υπηρεσιών ασφαλείας, ας αναλογιστούμε λοιπόν τι διάθεση έχουμε και πόσο θέλουμε να τον πάμε μπροστά ένα βήμα την φορά.